Η ιστορία της Savage Arms ξεκίνησε το 1894 αλλά 100 χρόνια μετά, τα οικονομικά προβλήματα «οδήγησαν» την εταιρία στην πτώχευση..
Του Σοφοκλή Κοσκινά
H Savage Arms ιδρύθηκε το 1894 από τον Arthur Savage, στην Utika της Νέας Υόρκης. Τα επόμενα 20 χρόνια κατάφερε να εδραιωθεί στην αμερικανική αγορά, καθώς το πρώτο ραβδωτό όπλο που κατασκεύασε, το model 1895, αποτέλεσε και το δυνατό χαρτί της. Πέραν του όγκου των πωλήσεων που πραγματοποίησε στο κυνηγετικό κοινό, με το όπλο αυτό, η Savage κατάφερε να κερδίσει και τον διαγωνισμό για τον εξοπλισμό της Εθνικής Φρουράς της Νέας Υόρκης, καθώς το model 1895 κάλυπτε όλα τα απαιτούμενα στάνταρ. Βεβαίως, παρά το γεγονός ότι οι σχετικές υπογραφές μεταξύ των δύο μερών «έπεσαν», τα όπλα δεν παραδόθηκαν ποτέ γιατί η σύμβαση ακυρώθηκε, λόγω πολιτικών αντιπαραθέσεων. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η Savage μόνο χαμένη δεν βγήκε, καθώς το όνομά της και τα όπλα της έγιναν γνωστά σε ολόκληρη την βόρεια Αμερική.
Κερδοφορία στον πόλεμο
Το επόμενο μεγάλο πρότζεκτ για την εταιρία ήταν η συμμετοχή της στις δοκιμές του Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών, για την κατασκευή ενός ημιαυτόματου πιστολιού σε διαμέτρημα 45. Σε αυτή την ιστορία, η Savage ήταν μία από τις έξι συμμετέχουσες εταιρίες. Παράλληλα κατασκεύασε και διέθεσε στο εμπόριο μια σειρά από πιστόλα σε διαμέτρημα 32 και 38. Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Savage συνεργάσθηκε με την Driggs Seabury και παρήγαγε τα γνωστά πολυβόλα Lewis στο εργοστάσιο της Seabury, στην Πενσυλβανία. Επίσης παρήγαγε τα μουσκέτα Model 1899 για την Εθνική Φρουρά του Μόντρεαλ. Αυτές οι δύο στρατηγικές κινήσεις, επέστρεψαν στον Savage και την εταιρία του να έχουν κέρδη, ενώ ο πλανήτης ολόκληρος είχε… γονατίσει οικονομικά λόγω του πολέμου. Μετά το τέλος του Α’ Π.Π. ο Arthur Savage ακολούθησε επιθετική πολιτική με την εξαγορά διαφόρων εταιριών που ασχολούνταν με την κατασκευή όπλων, έχοντας ως στόχο να εδραιώσει τη θέση του στον τομέα της οπλοκατασκευής. Το 1920, λοιπόν, αγόρασε την Stevens Arm και το 1929 απέκτησε την εταιρεία AH Fox Gun που είχε έδρα στην Φιλαδέλφεια. Μετά την αγορά της Fox, μετέφερε την παραγωγή της τελευταίας στην Utica.
Ένα δίκαννο με ιδιομορφίες
Το 1939, ο Savage κατασκεύασε το λειόκανο δίκαννo mod 24. Πρόκειται, για ένα ιδιόμορφο πλαγιόκαννο που δεν έμοιαζε με τα υπόλοιπα που κυκλοφορούσαν στην αγορά, καθώς έδινε την εντύπωση ότι είναι σαν να έχουν συγκολλήσει 2 μονόκαννα μαζί… Παρά τις ιδιαιτερότητές του, το όπλο αυτό κατάφερε και πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα. Ο Savage ήταν ένας από τους λίγους Αμερικανούς κατασκευαστές που εκείνα τα χρόνια κατάφερε να βάλει στην αγορά οικονομικά λειόκαννα δίκαννα, τα οποία δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από τον ανταγωνισμό, στους τομείς της ποιότητας και της λειτουργικότητας. Μερικά από αυτά ήταν το Fox sterlingworth, Fox model B, Stevens Model 311. Παράλληλα, παρήγαγε ραβδωτά και κυνηγετικά όπλα με διαφορετικά εμπορικά σήματα (φασόν) για λογαριασμό μεγάλων εταιρειών που διέθεταν καταστήματα λιανικής πώλησης σε πολλές Πολιτείες της Αμερικής, και όχι μόνο.
Επιστροφή στα πολεμικά
Κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, η Savage επέστρεψε και πάλι στη παραγωγή πολεμικών όπλων και πυρομαχικών. Την περίοδο εκείνη έφτιαξε τα περισσότερα πολυβόλα Tomshon που χρησιμοποιήθηκαν στον πόλεμο. Η Savage παρήγαγε επίσης το βρετανικό όπλο Lee Enfield. Αυτά τα τουφέκια δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ από τον αμερικανικό στρατό, αλλά αποστέλλονταν στη Βρετανία, για τις ανάγκες της πολεμικής μηχανής του Ηνωμένου Βασιλείου. Από ότι όλα μαρτυρούν, μετά τον πόλεμο οι δουλειές για την Savage δεν πήγαιναν και τόσο καλά. Το άνοιγμα ήταν μεγάλο ενώ η αγορά δεν μπορούσε να απορροφήσει την μεγάλη παραγωγή όπλων, με αποτέλεσμα η Savage να… γονατίσει.
Τελικά, το 1988 η εταιρεία υπέβαλε αίτηση για προστασία από πτώχευση. Το 2002 σε μια προσπάθεια οικονομικής ανάκαμψης η εταιρεία ξεκίνησε την κατασκευή και πώληση εξαρτημάτων που βελτιώνουν την σκανδάλη σε κάποια μοντέλα ραβδωτών όπλων και το σύστημα αυτό ονομάστηκε Accu Trigger. Με την πατέντα αυτή κατάφερε το 2003 να κερδίσει τον τίτλο του κατασκευαστής της χρονιάς. Ο Ron Coburn πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Savage Sports Corporation, τιμήθηκε από το περιοδικό SHOT Business Magazine ως «άνθρωπος της χρονιάς 2007». Στις 5 Φεβρουαρίου του 2013, ο Coburn ανακοίνωσε ότι αποχωρεί μετά από 25ετή θητεία ως πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Savage.
Η πορεία στην… απαξίωση
Η εταιρεία Vista, επίσημος αντιπρόσωπος και διακινητής των εμπορικών σημάτων Weaver Optics, Federal Premium, Speer Ammo και Blazer, ανακοίνωσε στις 13 Μαΐου 2013 την αγορά της Savage, για 315 εκατομμύρια δολάρια. Τον Ιούλιο του 2018, η Vista Outdoor, στα πλαίσια αναδιάρθρωσης, προσπάθησε να πουλήσει την Savage Arms. Οι λόγοι που επικαλέστηκαν για να πουλήσουν την εταιρεία ήταν ότι η επένδυση που χρειάζεται για να ανακάμψει οικονομικά η Savage είναι ασύμφορη. Από το 2018, οι πωλήσεις της Savage αποτελούσαν μόλις το 7% της συνολικής δραστηριότητας της Vista Outdoor. Στις 9 Ιουλίου 2019, η Vista Outdoor ολοκλήρωσε την πώληση των εταιριών Savage Arms και Stevens Arms για 170 εκατομμύρια δολάρια σε μια ομάδα επενδυτών. Η Vista από την πώληση έλαβε άμεσα 158 εκατομμύρια δολάρια και εγγυητικές επιστολές για καταβολή του υπόλοιπου των 12 εκατομμυρίων δολαρίων σε διάρκεια 5 ετών. Η πολύπαθη εταιρία πέρασε το κατώφλι του 21ου αιώνα με αρκετά οικονομικά προβλήματα ωστόσο ακόμα εξακολουθεί να υφίσταται. Αυτό που την σώζει είναι το δυνατό όνομα που έχει στην αγορά. Είναι από τις λίγες εταιρείες κατασκευής όπλων που έχουν διάρκεια ζωής πάνω από ένα αιώνα.
