Το όνομά του κοσμεί συχνά πυκνά τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Των αθλητικών για την ακρίβεια, αφού πρόκειται για έναν από τους καλύτερους επιθετικούς που έχουν δει τα γήπεδα ποδοσφαίρου. Αυτή τη φορά όμως, ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς έγινε πρώτο θέμα για άλλο λόγο. Μακράν πιο αμφιλεγόμενο…
Ο Σουηδός αστέρας του ποδοσφαίρου είναι γνωστό τοις πάσοι πως λατρεύει το κυνήγι. Συνήθως κυνηγά μεγάλα θηράματα στα κυνηγοτόπια της πατρίδας του ή της γειτονικής Νορβηγίας, ενώ για αυτό το λόγο έχει αγοράσει εκεί και μία έκταση.
Αυτή τη φορά όμως δεν προκάλεσε σάλο για τον 250 κιλών τάρανδο που καρπώθηκε, αλλά για το σαφάρι στο οποίο είχε συμμετάσχει στο παρελθόν και κατά τη διάρκεια του οποίου θήρευσε ένα λιοντάρι, ενώ κράτησε ως τρόπαιο το δέρμα και το κεφάλι του!
Άνοιξε ο ασκός του Αιόλου
Την είδηση, που αφορά σε ταξίδι του Ζλάταν από το 2011, ανέδειξε η σουηδική εφημερίδα “Expressen” και φυσικά ο ασκός του Αιόλου άνοιξε και… σήκωσε τον διάσημο ποδοσφαιριστή αν και ετεροχρονισμένα. Ο Σουηδός επιθετικός, που του αρέσει να παρομοιάζει τον εαυτό του με τον “βασιλιά της ζούγκλας”, επισκέφθηκε το 2011 την “μαύρη ήπειρο” και όπως όλοι οι εκκεντρικοί και πλούσιοι, δεν έχασε την ευκαιρία να πάρει μέρος σε ένα σαφάρι.
Όλα έγιναν σύμφωνα με το νόμο, ωστόσο αυτό δεν πτόησε κανέναν από τους επικριτές, οι οποίοι αναπαράγουν τα ίδια επιχειρήματα, είτε θηρεύει κανείς ένα ζώο υπό εξαφάνιση, είτε ένα επιβλαβές είδος που έχει υπερπληθυστεί.
– “Το κουφάρι του ζώου”, τονίζεται στο δημοσίευμα, “κρατήθηκε για ένα χρόνο σε ασφαλές μέρος και στάλθηκε το δέρμα, το σαγόνι και το κεφάλι του ως τρόπαιο στον Ζλάταν”!
Μέρος του αντιλόγου αναφέρει, πως τα λιοντάρια είναι ένα είδος που κινδυνεύει τα τελευταία χρόνια, ωστόσο σε κάποιες χώρες της Αφρικής δίνονται κάθε χρόνο περίπου 500-600 άδειες για τη θήρευσή τους. Οι κυνηγοί φυσικά είναι οι πλούσιοι του πλανήτη. Και είναι γεγονός πως τα χρήματα που δαπανούν για αυτή την εμπειρία, είναι πολύ χρήσιμα για τις φτωχές αφρικανικές κοινότητες.
Σύμφωνα μάλιστα με την “Expressen”, 82 κυνηγοί στην Σουηδία έχουν ένα λιοντάρι για τρόπαιο στο σπίτι τους. Ένας από αυτούς φαίνεται πως είναι και ο Ιμπραΐμοβιτς, που μάλλον έχει κοσμήσει με το θήραμα το σπίτι του στο Μάλμε.
Τα οικονομικά των σαφάρι
Το κυνήγι ζώων – τροπαίων, που εξασκείται κυρίως για διασκέδαση, είναι μία δραστηριότητα που διχάζει. Από τη μία τα οφέλη είναι πολλά για τα κράτη που το επιτρέπουν, από την άλλη ενίοτε προκύπτουν ζητήματα -όπως η θανάτωση του Σεσίλ, του διάσημου λιονταριού, από έναν Αμερικανό οδοντίατρο ή την περίπτωση του Ιμπραΐμοβιτς- που ξεσηκώνουν παγκόσμια κατακραυγή. Σαφώς η εύκολη ανάγνωση για το ζήτημα είναι η άκριτη κατακραυγή.
Ωστόσο, από αυτούς που κρίνουν, ελάχιστοι γνωρίζουν πόσο κοινό είναι το κυνήγι τροπαίων και πόσες χώρες επιδιώκουν να συμμετέχουν σε τέτοια προγράμματα. Το Διεθνές Ταμείο για την Προστασία των Ζώων (IFAW) αναφέρει, ότι από το 2004 έως το 2014 συμμετείχαν συνολικά 107 χώρες σε προγράμματα κυνηγιού τροπαίων. Εκείνη την περίοδο θηρεύτηκαν περισσότερα από 200.000 ζώα, που σε κάποιες περιπτώσεις εντάσσονται στα απειλούμενα είδη, συν άλλα 1.700.000 από είδη μη απειλούμενα. Ο λόγος είναι ένας και απλός: το κυνήγι τροπαίων είναι μία εξαιρετικά επικερδής και συχνά ωφέλιμη επιχείρηση για τις φτωχές χώρες. Οι κυνηγοί πληρώνουν τεράστια χρηματικά ποσά για να συμμετάσχουν. Σύμφωνα με τα στοιχεία της IFAW, ένας κυνηγός μπορεί να δαπανήσει ποσό μεγαλύτερο των 100.000 αμερικανικών δολαρίων για ένα κυνηγετικό ταξίδι διάρκειας 20 ημερών.
Πέραν τούτου, σεβαστό είναι και το ποσό που θα ξοδέψουν στη χώρα που θα επισκεφθούν, ενώ σε κάθε περίπτωση, το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων αυτών πάει στα ταμεία της χώρας που θα τον φιλοξενήσει και χρησιμοποιούνται για έργα διαχείρισης και διατήρησης των ειδών και των οικοτόπων τους.
Τα σκήπτρα η Αμερική
Σύμφωνα με την έρευνα, ανάμεσα στα 107 έθνη που εμπλέκονται με το κυνήγι τροπαίων, η Αμερική κρατά τα σκήπτρα ανάμεσα στους ενδιαφερόμενους, με ποσοστό 71% στη ζήτηση και ακολουθούν η Γερμανία και η Ισπανία με ποσοστό 5% έκαστη. Οι χώρες της προσφοράς από την άλλη, είναι ο Καναδάς (35%), η Νότιος Αφρική (23%) και η Ναμίμπια (11%). Και φυσικά τα δημοφιλέστερα θηράματα ανάμεσα στους κυνηγούς είναι τα λεγόμενα “big five” της Αφρικής: λιοντάρια, ελέφαντες, λεοπαρδάλεις, ρινόκεροι και αγριοβούβαλοι. Μάλιστα, τόσο οι υποστηρικτές της θήρας τροπαίων όσο και παγκόσμιοι οργανισμοί όπως η Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης και το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση, υποστηρίζουν, ότι το κυνήγι αγρίων ζώων μπορεί να έχει σημαντικά οικολογικά οφέλη.
Μαζί με κάποιες κυβερνήσεις, κυρίως των χωρών της Αφρικής που αποκομίζουν σημαντικά κέρδη από αυτό, ισχυρίζονται, ότι το σωστά οργανωμένο και νομικά κατοχυρωμένο κυνήγι τροπαίων είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο διατήρησης, το οποίο συμβάλλει σημαντικά στην ανάπτυξη και ευημερία των τοπικών κοινοτήτων.
Οι κυνηγετικές περιπέτειες του Ζλάταν
Δεν έχουν περάσει πολλοί μήνες από τότε που έγινε γνωστό πως ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς αγόρασε μία μεγάλη έκταση κοντά στα σύνορα της Σουηδίας με την Νορβηγία προκειμένου να φτιάξει εκεί το δικό του ησυχαστήριο.
Ο ποδοσφαιριστής εξασφάλισε μάλιστα άδεια για να μπορεί να κυνηγά και να ψαρεύει ιδιωτικά και απερίσπαστα.
Στην έκταση, λοιπόν, που του κόστισε 3 εκατομμύρια ευρώ και βρίσκεται πέριξ της λίμνης Καλαπάνσιον, ο Ζλάταν έφτιαξε μία προσωπική “παιδική χαρά”.
Ο ιταλικός τύπος έγραφε τότε, πως ο επιθετικός της Μίλαν αγόρασε την έκτασή του σε ένα μεγάλο δάσος στην περιοχή, στην οποία ήδη διέθετε μία βίλα στο βουνό Κόπερχιλ, και στα 10.000 εκτάρια (συγκριτικά, το προπονητικό κέντρο της Μίλαν είναι 16 εκτάρια), που βρίσκεται κοντά στα νορβηγικά σύνορα, εξασφάλισε άδεια για κυνήγι και ψάρεμα.
Ο 39χρονος “Ίμπρα”, έλεγε μάλιστα για το απόκτημά του, πως σκοπεύει να το απολαύσει μετά το τέλος της καριέρας του. Αρκετά χρόνια νωρίτερα, το 2014, και ενώ απολάμβανε τις ολιγοήμερες διακοπές του στην πατρίδα του, ο Ζλάταν έγινε ξανά είδηση εξαιτίας της αγάπης του για το κυνήγι.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα της “Sport Expressen”, ο Ιμπραΐμοβιτς καρπώθηκε έναν τάρανδο βάρους 250 κιλών με μία μόλις βολή. Κι ενώ κανείς θα περίμενε να του δοθούν συγχαρητήρια για το επίτευγμά του, μιας και το κυνήγι εκείνη την περίοδο στην Σουηδία εξασκούνταν απολύτως νόμιμα (υπολογίζεται ότι περίπου 300.000 άνθρωποι βγαίνουν στα δάση κάθε χρόνο για να κυνηγήσουν) και οι τάρανδοι ανήκουν στα θηρεύσιμα είδη, οι φιλοζωικές οργανώσεις έπεσαν να τον φάνε.
Ο διευθυντής της εφημερίδας που ανέδειξε το θέμα δε, ερωτηθείς σχετικά μιας και το δημοσίευμα δεν έκρινε τον διάσημο αθλητή, είπε πως εκτιμά, ότι οι αντιδράσεις σχετίζονται περισσότερο με το γεγονός πως ο Ζλάταν είναι διάσημος παρά με την ίδια την πράξη.
