spot_img
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
spot_img
ΑρχικήΣκύλοςΚυνηγόσκυλαΤα φυσικά προσόντα του κυνηγετικού σκύλου

Τα φυσικά προσόντα του κυνηγετικού σκύλου

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

 

Το να φτάσει ένας σκύλος να γίνει καλό κυνηγόσκυλο δεν είναι κάτι εύκολο, αλλά αντιθέτως, χρειάζεται να γίνει μια επίπονη, αδιάληπτη και κοστοβόρα προσπάθεια, η οποία θα διαρκέσει για τέσσερα χρόνια, τουλάχιστον. Γι’ αυτούς, λοιπόν, τους λόγους, πριν αρχίσουμε μια τέτοια προσπάθεια πρέπει να έχουμε, κατ’ ελάχιστον, τα εχέγγυα ότι υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας.

 

Του Θωμά Πετρόχειλου

 

Το πρώτο και βασικό είναι να γνωρίζουμε προσωπικά (και όχι από… μαρτυρίες) τους γονείς του μελλοντικού κουταβιού μας, και αυτοί θα πρέπει να είναι σκύλοι εξαιρετικών κυνηγετικών ικανοτήτων, με σπουδαία αποτελέσματα σε όλα τα θηράματα, τα εδάφη και τις καιρικές συνθήκες. Συγχρόνως θα πρέπει να είναι ζώα έξυπνα, ισορροπημένα, με μεγάλη αγάπη για τους ιδιοκτήτες τους, με ισχυρό κέντρο έρευνας, και πολύ μεγάλη ευκολία προσανατολισμού στο δάσος. Όσο σπουδαία κυνηγετικά προσόντα κι αν έχει ένας κυνηγετικός σκύλος, αν δεν έχει ανεπτυγμένη στο μέγιστο βαθμό την ευχέρεια προσανατολισμού, είναι εντελώς άχρηστος, διότι θα χάνεται συνεχώς με αποτέλεσμα να τον ψάχνουμε επί μέρες και να χαλάμε το κυνήγι και τη διάθεσή μας.

Η πείρα έχει δείξει ότι ο γεννήτορας μεταβιβάζει στους απογόνους του τα στοιχεία εκείνα που έχει ανεπτυγμένα σε πολύ μεγάλο βαθμό. Έτσι, όταν οι γονείς διαθέτουν έναν ανεξάντλητο και διαρκή καλπασμό σε όλη τη διάρκεια της κυνηγετικής εξόδου χωρίς αυτό να βλάπτει την οσφραντική τους ικανότητα και το κυνηγετικό αποτέλεσμα,  πρέπει να περιμένουμε ότι και τα κουτάβια τους θα έχουν μεγάλη ευκολία στην κίνηση και στην αντοχή.

Πάντοτε διαλέγω σαν γεννήτορες ζώα τα οποία είχαν τη μεγαλύτερη οσφραντική ικανότητα που μπορώ να βρω, η οποία δεν είναι κάτι το αφηρημένο, αντιθέτως είναι στοιχείο εντελώς μετρήσιμο. Δηλαδή για να ισχυριστούμε ότι το Πόιντερ έχει εξαιρετική μύτη, πρέπει σε καλές καιρικές και εδαφολογικές συνθήκες να μπορεί να αντιληφθεί την αναθυμίαση ενός ορτυκιού εκτροφής, το οποίο δεν έχει την δυνατότητα μετακίνησης από τη θέση του και ο άνθρωπος ο οποίος το έχει τοποθετήσει, δεν έχει περπατήσει πάνω στο τερέν στο οποίο θα ψάξει ο σκύλος για να μη μπορεί αυτός να ακολουθήσει τα ίχνη του, από απόσταση τουλάχιστον 60 μέτρων.

Μία φορά είδα ένα Πόιντερ το οποίο έπαιρνε την πρώτη του φέρμα σε τέτοιο ορτύκι από απόσταση 80 μέτρων και ένα άλλο Πόιντερ να φερμάρει περιστέρι (που μυρίζει σαφώς περισσότερο) μέσα σε καταπέλτη από απόσταση 150 μέτρων. Αυτό δεν έγινε μια φορά αλλά γινόταν κάθε φορά που τα ζώα υποβάλλονταν σε τέτοιο τεστ οσφραντικής ικανότητος. Είναι τελείως διαφορετικό να «σκουπίζουμε» μια  έκταση, με μια σκούπα πλάτους 60 μέτρων και τελείως διαφορετικό να κάνουμε το ίδιο με μια σκούπα πλάτους 20 μέτρων. Είναι φανερό ότι στη 2η περίπτωση θα μπορέσουμε να ψάξουμε μια έκταση πάρα πολύ μικρότερη η δε ταχύτητα δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντικαταστήσει την μεγάλη μύτη. Αυτό συμβαίνει επειδή η μεγάλη ταχύτητα προκαλεί υπερκόπωση στο ζώο με αποτέλεσμα η οσφραντική ικανότητά του να μειώνεται ακόμη περισσότερο και συγχρόνως να μειώνεται και το εμβαδόν στο οποίο ψάχνει. Ο σκύλος μπορεί να κινείται, αλλά αυτό το κάνει άσκοπα.

Ακόμη κι αν έχει κορυφαία κυνηγετικά προσόντα ένας σκύλος, αρκεί ένα και μόνο ελάττωμα για να τον καταστήσει άχρηστο.  Με αυτό το δεδομένο, αποκλείουμε από την εκτροφή, χωρίς δεύτερη σκέψη, φοβικούς σκύλους (κροτοφοβικούς, ανθρωποφοβικούς, με φοβίες για τα θηράματα, κ.λπ). Η φύση απεχθάνεται την αιμομιξία και εάν κάνουμε κλειστή εκτροφή είναι βέβαιο ότι θα καταστρέψουμε τους σκύλους μας. Η αλήθεια είναι  ότι οι μεγάλοι εκτροφείς στο παρελθόν έχουν πέτυχει πολύ καλά αποτελέσματα με την κλειστή εκτροφή, αυτοί όμως ήταν διατεθειμένοι να κάνουν ευθανασία σε χιλιάδες σκύλους και να κρατήσουν ελάχιστα δείγματα επιτυχημένων, οι οποίοι όμως «κουβαλούν» το πρόβλημα στο DNA τους, κάτι που το πληρώνουμε μέχρι και σήμερα.

Φυσικό προσόν είναι εκείνο, το οποίο ένας σκύλος μπορεί να μεταβιβάσει στους απογόνους του. Όμως, ακόμη και τα επίκτητα προσόντα που προέρχονται από την εκπαίδευση, όπως η σταθερότητα της φέρμας, το απορτ, η εκλέπτυνση της οσφραντικής ικανότητας, με την πάροδο των γενεών γίνονται σιγά, σιγά φυσικά. Έτσι δουλεύει πάντοτε η φύση και προσαρμόζει τα ζώα στα διαφορετικά φυσικά περιβάλλοντα και στις ειδικές συνθήκες κάθε τόπου. Για παράδειγμα, ένας λύκος από τη Ρωσία μοιάζει διαφορετικός από ένα λύκο της Αιθιοπίας, με εντελώς διαφορετικό τρόπο κυνηγίου και εντελώς διαφορετική κοινωνική δομή, παρ’ όλο που πρόκειται για το ίδιο ζώο.

Κάποιοι ενδεχομένως να μην χρειάζονται ορισμένα από τα προσόντα του σκύλου και μπορούν να είναι ελαστικοί και να παραμελούν κάποια άλλα, όμως για να γίνει ένας καλός  κυνηγετικός σκύλος χρειαζόμαστε όλα τα προσόντα να είναι όσο το δυνατόν στο μάξιμουμ. Το άθροισμα αυτών των προσόντων ισούται με το κυνηγετικό αποτέλεσμα. Με κάθε έκπτωση στα προσόντα αυτά, το κυνηγετικό αποτέλεσμα μειώνεται μέχρι που εξαφανίζεται. Υπάρχουν κυνηγετικοί σκύλοι οι οποίοι έχουν τόσο μεγάλη αίσθηση θηράματος, που βρίσκουν επαρκή αριθμό κι όταν αυτά δεν «υπάρχουν». Στον αντίποδα υπάρχουν πάρα πολλοί σκύλοι που δεν βρίσκουν κανένα θήραμα ή βρίσκουν ελάχιστα, παρ’ όλη την αφθονία που υπάρχει.

Με όλες αυτές τις προσπάθειες που κάνει η διεθνής Κυνοφιλία, για πάνω από 100 χρόνια, με όλα τα χρήματα που ξοδεύονται και τον άπειρο κόπο και μόχθο, θα είχαμε εξαιρετικούς κυνηγετικούς σκύλους, εάν αυτό ήταν το ζητούμενο.

Δεν είμαι οπαδός της άποψης ότι χρειαζόμαστε εξειδικευμένα κυνηγετικά ζώα για κάθε θήραμα ξεχωριστά, δηλαδή ορτυκόσκυλα, μπεκατσόσκυλα, περδικόσκυλα, κ.λπ. Προσωπικά αυτό που με συνεπαίρνει είναι ν’ αναπαράγω ένα μεγάλο περδικόσκυλο, το οποίο να έχει την αίσθηση θηράματος και τον προσανατολισμό που χρειάζεται ένα μπεκατσόσκυλο και ακόμη να έχει τη δυνατότητα να προσαρμόζει τον τρόπο κυνηγίου του έτσι, ώστε να είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό ακόμη και στα ντόπια ορτύκια.

Η κριτική ικανότητα είναι εκείνη η οποία, θα βοηθήσει τον κυνηγετικό μας σκύλο να γίνει μεγάλος. Περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη αρετή του, πρέπει να μπορεί να μαντέψει τι θα κάνει μια μπεκάτσα, την οποία έχει μπροστά του στα 60 μέτρα και ποια είναι η ανοχή που θα έχει ένα κοπάδι πέρδικες στα 80 μ.. Είχα την τύχη να έχω κυνηγήσει με εξαιρετικά προικισμένους σκύλους και δεν έχω τη διάθεση να αναλώνομαι με κατωτέρα ζώα. Ένα  μεγάλο μέρος της κυνηγετικής απόλαυσης, είναι να μπορούμε να παρακολουθήσουμε ένα τέτοιο μεγάλο σκύλο και να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι κάνει και πως επιλύει το κάθε κυνηγετικό πρόβλημα, το οποίο του παρουσιάζεται.

 

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Καταδίωξη λύκου με αυτοκίνητο στο δρόμο προκάλεσε αντιδράσεις – Βίντεο

Καταδίωξη λύκου με αυτοκίνητο στο δρόμο προκάλεσε αντιδράσεις Τον γύρο του διαδικτύου κάνει βίντεο στα κοινωνικά δίκτυα που δείχνει νεαρούς να καταδιώκουν μέσα στη...
spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ