Το πόιντερ «δείχνουν» ως το καταλληλότερο κυνηγόσκυλο για την πέρδικα τέσσερις από τους πέντε ειδικούς (εκπαιδευτές και εκτροφείς) που κλήθηκαν να απαντήσουν στο σχετικό ερώτημα. Παράλληλα, ομόφωνα λένε, ότι το καλό περδικόσκυλο γεννιέται, χωρίς πάντως να αμφισβητούν πως η κατάλληλη εκπαίδευση είναι στοιχείο που προσδίδει πολλά στην διαμόρφωση του χαρακτήρα τους στο κυνήγι.
Του Σοφοκλή Κοσκινά
Όσοι έχουν κυνηγήσει πέρδικα γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες και τις δυσκολίες. Απαιτητικό κυνήγι για ανθρώπους και σκυλιά. Το πάθος και η αγάπη για το θήραμα είναι αυτά που συντελούν στο να ξεπεραστούν οι δυσκολίες και η κούραση. Για τα περδικόσκυλα ένας λόγος παραπάνω. Τα βουνά μας είναι δύσκολα και απαιτητικά. Πέραν των βασικών προϋποθέσεων που πρέπει να έχει ο σκύλος, υπάρχει ένα επιπλέον στοιχείο που δεν περιγράφεται στα στάνταρ καμίας φυλής. Η ψυχή!
Εκπαιδευτές και εκτροφείς ρωτήθηκαν για το ποιες είναι οι ικανότητες και οι προϋποθέσεις που πρέπει να έχει το περδικόσκυλο. Εκτός της εμπειρίας που έχουν στα σκυλιά είναι και οι ίδιοι κυνηγοί και γνωρίζουν όλες τις λεπτομέρειες.
Διαβάστε με προσοχή τις επισημάνσεις τους.
Θωμάς Πετρόχειλος: εκτροφέας – εκπαιδευτής
Ερώτ.: Ποιες προϋποθέσεις και ικανότητες πρέπει να έχει ο σκύλος για να κυνηγήσει πέρδικες; Ποια προετοιμασία χρειάζεται τόσο σωματικά, όσο και από πλευράς εκπαίδευσης για να είναι έτοιμος να κυνηγήσει πέρδικες;
Απάντ.: Ακόμη και μια μικρή βόλτα στην επικράτεια της βασίλισσας είναι δύσκολη, τρομακτική και επικίνδυνη , πόσο μάλλον το πραγματικό της κυνήγι. Είναι η ύψιστη δοκιμασία για σκύλο και κυνηγό. Κάθε φορά στην αρχή της περιόδου που πρωτοπάω στο βουνό με τρομάζει, και, σιγά σιγά το συνηθίζω. Ο μοναδικός τρόπος για να έχεις επιτυχία και να αντλήσεις απόλαυση από το κυνήγι αυτό είναι να κατορθώσεις, κι εσύ κι ο σκύλος σου, να γίνεις κομμάτι, αναπόσπαστο, του βουνού. Στην πέρδικα χρειαζόμαστε ένα σκύλο με μυαλό, αυτοσυγκράτηση ,δύναμη, αντοχή, οσφραντική ικανότητα, όλα στο μάξιμουμ. Είναι σπάνιοι οι σκύλοι οι οποίοι αντέχουν πάνω από μιάμιση μέρα στο βουνό και μετά από αυτή την ταλαιπωρία είναι ζήτημα εάν το επόμενο Σαββατοκύριακο θα είναι έτοιμοι να επαναλάβουν το εγχείρημα. Πρέπει να κάνουμε συχνές στάσεις, ώστε να ελέγχουμε την κατάσταση του σκύλου μας. Δεν φτάνει μόνο να τρέχει αλλά πρέπει και να μυρίζει και όταν είναι εξαντλημένος, κουρασμένος και λαχανιασμένος μπορεί να περάσει ακόμα και πάνω από τις πέρδικες χωρίς να τις αντιληφθεί. Έχω ένα φίλο ο οποίος έχει 2 δίχρονα κουτάβια πόιντερ, τα οποία έχει πάει προπόνηση πάνω από 300 φορές, κι ακόμη απέχουν πολύ από το να ονομαστούν περδικόσκυλα. Αυτός ο τίτλος απονέμεται μόνον από τη βασίλισσα στο βασίλειο της.
Ερώτ.: Ποια φυλή είναι κατάλληλη για το κυνήγι της πέρδικας (η ερώτηση δεν έχει να κάνει με το άτομο αλλά γενικότερα με την φυλή);
Απάντ.: Δυο είναι οι φυλές που προτιμώ και προτείνω για το κυνήγι αυτό. Η πρώτη είναι το πόιντερ και η δεύτερη το σέττερ. Όταν η κλίση του εδάφους είναι μέχρι 60 μοίρες υπερτερεί το πόιντερ όταν η κλίση του εδάφους είναι πάνω από 60 μοίρες υπερτερεί το σέττερ το οποίο έχει μεγαλύτερη ευελιξία στο σκαρφάλωμα. Αλλά στην πέρδικα ζητάς τον πολεμιστή, ο οποίος θα πάει και θα γυρίσει νικητής .Έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία το άτομο και πολύ λιγότερη η φυλή.
Ερώτ.: Το καλό περδικόσκυλο γεννιέται ή γίνεται;
Απάντ.: Το καλό περδικόσκυλο κατά αρχήν γεννιέται και μετά θέλει άπειρη προσπάθεια για να γίνει.
Χρήστος Καλφόπουλος: Πρόεδρος Ομίλου Επ. Μπρετόν & Διεθνής κριτής εργασίας ομάδος 7
Ερώτ.: Ποιες προϋποθέσεις και ικανότητες πρέπει να έχει ο σκύλος για να κυνηγήσει πέρδικες;
Απάντ.: Οι προϋποθέσεις για ένα καλό περδικόσκυλο είναι α) Επιλέγουμε ένα σκύλο που προέρχεται αποδεδειγμένα από καλούς, κυνηγετικά και μορφολογικά, γονείς. Είναι δηλαδή αυτό που λέμε «αγοράζουμε το πεντιγκρί». β) Μια άλλη σοβαρή προϋπόθεση είναι ο σωστός σωματότυπος του σκύλου που επιλέγουμε. Γιατί για ένα σκύλο που είναι πολύ μακριά από τα στάνταρ της φυλής του, η έρευνά του σίγουρα δεν θα είναι αυτή που πρέπει στο δύσκολο τερρέν όπου υπάρχουν οι πέρδικες. Όλοι ξέρουμε ότι το κυνήγι της πέρδικας γίνεται κάτω από δύσκολες συνθήκες και, τις περισσότερες φορές, με υψηλές θερμοκρασίες. Ο σκύλος, εκτός από τα προηγούμενα προσόντα που ανάφερα, θα πρέπει να έχει και μεγάλο πάθος. Δηλαδή η έρευνά του θα πρέπει να είναι πολύ ανοιχτή, στο δύσκολο αυτό κυνήγι.
Ερώτ.: Ποια προετοιμασία χρειάζεται ο σκύλος τόσο σωματικά, όσο και από πλευράς εκπαίδευσης για να είναι έτοιμος να κυνηγήσει πέρδικες;
Απάντ.: Πριν πάμε να κυνηγήσουμε πέρδικες, ο σκύλος θα πρέπει να είναι σε πολύ καλή φυσική κατάσταση λίγες μέρες πριν την έναρξη του κυνηγίου της πέρδικας. Κάτι άλλο που πρέπει να προσέξουμε την εποχή του κυνηγίου της πέρδικας, είναι η σωστή διατροφή για να μπορεί ο σκύλος να αντέχει στις δύσκολες συνθήκες του βουνού. Για να προφυλάξουμε τον αγαπημένο μας σύντροφο, πρέπει να έχουμε πάντα μαζί μας τα απαραίτητα φάρμακα που μπορεί να χρειαστούμε στο βουνό.
Ερώτ.: Ποια φυλή είναι κατάλληλη για το κυνήγι της πέρδικας (η ερώτηση δεν έχει να κάνει με το άτομο αλλά γενικότερα με την φυλή);
Απάντ.: Ποτέ δεν υπήρξα δογματικός για το ποια είναι η καλύτερη φυλή. Τον καλό σκύλο μπορεί να τον βρεις παντού και δεν έχει πατρίδα.. Για το κυνήγι όμως της πέρδικας, νομίζω ότι το πόιντερ υπερτερεί έναντι των άλλων φυλών. Κυρίως λόγω κατασκευής, καλύπτει πολύ μεγαλύτερο μέρος από τις άλλες φυλές και λόγω της μεγάλης μύτης που έχει, το βάζω στην πρώτη θέση.
Ερώτ.: Το καλό περδικόσκυλο γεννιέται ή γίνεται;
Απάντ.: Όπως είπα και στην αρχή, μεγάλο ρόλο παίζουν σε ένα σκύλο, είτε είναι περδικόσκυλο, είτε είναι μπεκατσόσκυλο, οι γονείς. Βέβαια οι πρωταθλητές δεν γεννούν πρωταθλητές, αλλά έχουμε περισσότερες πιθανότητες να έχουμε ένα καλό σκυλί. Για να έχουμε όμως ένα σπουδαίο περδικόσκυλο, πρέπει να του δώσουμε και πολλές ευκαιρίες, γιατί, όπως λέμε, η επανάληψη είναι μάθηση.
Σπύρος Δέδες: Εκτροφέας – εκπαιδευτής
Ερώτ.: Ποιες προϋποθέσεις και ικανότητες πρέπει να έχει ο σκύλος για να κυνηγήσει πέρδικες;
Απάντ.: Το κυνήγι της ορεινής πέρδικας είναι ίσως το πιο δύσκολο κυνήγι, τόσο για τον κυνηγό, όσο και για τον σκύλο. Απαιτεί άριστη φυσική κατάσταση για να προσεγγίσουμε οριακές καταστάσεις στην έρευνα της πέρδικας και σίγουρα, προϋποθέτει σκληρή προπόνηση στο βουνό για αύξηση των δυνατοτήτων τόσο των σκύλων, όσο και των κυνηγών. Ιδιαίτερη είναι η ικανότητα ορισμένων σκύλων στο κυνήγι της πέρδικας να διαβάζουν το βουνό και να αναζητούν πεισματικά τα πουλιά στα φρύδια και τις σάρες, χωρίς να απογοητεύονται, ενώ παράλληλα διατηρούν ένα σταθερό ρυθμό έρευνας, που τους δίνει την δυνατότητα να κυνηγούν μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς σημάδια υπερβολικής κόπωσης. Σημαντικό στοιχείο του περδικόσκυλου, είναι επίσης η έξυπνη προσέγγιση στα πουλιά, με προσεκτική παρακολούθηση, κρατώντας τις αποστάσεις ασφαλείας έως τον ερχομό του κυνηγού.
Ερώτ.: Ποια προετοιμασία χρειάζεται ο σκύλος τόσο σωματικά, όσο και από πλευράς εκπαίδευσης, για να είναι έτοιμος να κυνηγήσει πέρδικες;
Απάντ.: Η συχνή προπόνηση στο βουνό και ακόμα καλύτερα στα μέρη που θα κυνηγήσουμε, αποτελεί την καλύτερη μέθοδο προετοιμασίας του σκύλου μας, ενώ παράλληλα μας γνωστοποιεί τα κοπάδια της περιοχής και τον τρόπο κίνησής τους.
Ερώτ.: Ποια φυλή είναι κατάλληλη για το κυνήγι της πέρδικας (η ερώτηση δεν έχει να κάνει με το άτομο αλλά γενικότερα με την φυλή);
Απάντ.: Όλες οι φυλές σκύλων είναι κατάλληλες για το κυνήγι της πέρδικας, ανάλογα πάντα με τον τρόπο που κυνηγάμε. Με ανοιχτής, μεσαίας ή κοντινής ερευνάς σκύλο, αν μας βρίσκει και μας μπλοκάρει θήραμα μπορούμε να κυνηγήσουμε. Από εκεί και πέρα είναι προσωπικό θέμα η επιλογή της ράτσας.
Ερώτ.: Το καλό περδικόσκυλο γεννιέται ή γίνεται;
Απάντ.: Πιστεύω πως το εξαιρετικό περδικόσκυλο γεννιέται. Ίσως είναι θέμα τύχης ή πολυπληθούς συσσώρευσης προτερημάτων σε ένα άτομο, που με αρκετή δουλειά φέρνει άριστα αποτελέσματα.
Κώστας Καλφόπουλος: Εκτροφέας – εκπαιδευτής
Ερώτ.: Ποιες προϋποθέσεις και ικανότητες πρέπει να έχει ο σκύλος για να κυνηγήσει πέρδικες;
Απάντ.: Ένας σκύλος για να κυνηγήσει πέρδικες, πρέπει -κατά την άποψή μου- να έχει την απαιτούμενη προδιάθεσή από τη φυλή του, καθώς και οικογενειακές καταβολές στο γεννεαλόγιο του. Έπειτα, κυνοτεχνικά, πρέπει να έχει μια κατασκευή η οποία θα του δίνει την απαιτούμενη ώθηση και την … μαραθώνια αντοχή, που θα επέρχεται από τη σωστή εργονομία.
Ερώτ.: Ποια προετοιμασία χρειάζεται ο σκύλος τόσο σωματικά, όσο και από πλευράς εκπαίδευσης για να είναι έτοιμος να κυνηγήσει πέρδικες;
Απάντ.: Η πέρδικα χωρίζεται στον ελλαδικό χώρο στη βουνίσια πέρδικα (Greka Greka) και στη νησιωτική πέρδικα (Τσούκαρ). Αν και δεν θεωρούμαι περδικοκυνηγός, οι εμπειρίες μου, μου δίνουν τη δυνατότητα να έχω μια συγκεκριμένη άποψη γι’ αυτό το κυνήγι. Θεωρώ ότι το κυνήγι της βουνίσιας πέρδικας είναι ευκολότερο της νησιωτικής και αυτό γιατί στα αλπικά σημεία οι θερμοκρασίες είναι χαμηλές, υπάρχουν μεγάλες χορτολιβαδικές εκτάσεις, πολλά σημεία με έλατα που κρύβουν κρυφούς ίσκιους και σε πολλές περιπτώσεις και κάποια δροσερά ρυάκια ώστε να ξαποσταίνει ο κυνηγός και ο σκύλος. Αντιθέτως η τσούκαρ που είναι στη νησιωτική χώρα υπάρχουν υψηλότερες θερμοκρασίες, λιγοστά έως καθόλου δέντρα, συνεχείς βραχώδεις εκτάσεις, σε πολλά νησιά υπάρχουν συνεχείς πέτρινες μάντρες και αυτό δυσκολεύει περισσότερο το κυνήγι και την έρευνα του σκύλου. Ο βασικός λοιπόν κανόνας είναι ότι χρειαζόμαστε έναν σκύλο που να έχει εκπαιδευτεί τουλάχιστον 2 μήνες πριν σε εκπαιδευτικά πάνω στο συγκεκριμένο θήραμα και εάν θέλουμε ακόμα περισσότερη επιτυχία να κάνουμε εκπαιδευτικά στον τόπο που πρόκειται να κυνηγήσουμε. Κατά την άποψη μου πρέπει να έχουμε ετοιμάσει τον σκύλο και στην επαναφορά του θηράματος, γιατί είναι κρίμα τόσος κόπος να χάνονται θηράματα λόγω μη σωστής εκπαίδευσης.
Ερώτ.: Ποια φυλή είναι κατάλληλη για το κυνήγι της πέρδικας (η ερώτηση δεν έχει να κάνει με το άτομο αλλά γενικότερα με την φυλή);
Απάντ.: Αν πάρω γνώμονα από τις προσωπικές μου εμπειρίες γυρνώντας στα βουνά ή ακόμα πιο εξειδικευμένα παρακολουθώντας ή συμμετέχοντας σε αγώνες βουνού (π.χ. στο Σχιστό), μια γρήγορη στατιστική μέσα στο υποσυνείδητο μου λέει ότι η φυλή των πόιντερ στις περισσότερες περιπτώσεις λειτουργούσε καταλυτικά και θετικά στο κυνήγι της πέρδικας. Παρόλα αυτά δεν είναι λίγες οι στιγμές που είδαμε και από άλλες φυλές εξαιρετικά άτομα να κυνηγάνε με πάθος τις πέρδικες.
Ερώτ.: Το καλό περδικόσκυλο γεννιέται ή γίνεται;
Απάντ.: Γεννιέται! Αλλά μπορεί να πέσει σε χέρια τα οποία δεν θα μπορέσουν να τα αξιοποιήσουν σωστά και να πάει χαμένο. Εν αντιθέσει, ένα καλό περδικόσκυλο που ψυχή και σώμα είναι ταγμένο να κυνηγάει στα βουνά πέσει σε καλά χέρια αυτό θα γράψει τη δική του ιστορία είτε είναι σκύλος αγώνων είτε είναι σκύλος κυνηγίου. Δεν είναι λίγες οι φορές που θυμάμαι μέσα από τις κυνηγετικές μου εξορμήσεις σε νησιά να μιλάει η τοπική κοινωνία για ένα σκύλο πριν 20 χρόνια που είχε γράψει τη δική του ιστορία στο κυνήγι της πέρδικας.
Στέλιος Αποστολάκος: Εκπαιδευτής
Ερώτ.: Ποιες προϋποθέσεις και ικανότητες πρέπει να έχει ο σκύλος για να κυνηγήσει πέρδικες;
Απάντ.: Θεωρώ ότι το κυνήγι της πέρδικας είναι αυτό με το μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας για το σκύλο αλλά και τον κυνηγό.
Δυστυχώς οι πληθυσμοί των πουλιών σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια έχουν μειωθεί και είναι πολλές οι φορές εκείνες που ο σκύλος δουλεύει όλη μέρα κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες (είτε με πολλή ζέστη, είτε με βροχή και χιόνι) σε εδάφη που το καταπονούν ιδιαίτερα για να έχει την τύχη να συναντήσει μια ή δυο φορές το θήραμα.
Για να μπορέσει ένας σκύλος να ανταπεξέλθει ικανοποιητικά σε αυτές τις δυσκολίες θα πρέπει να έχει μια σωστή κατασκευή με ιδιαίτερα καλή ράχη και μέση, με πολύ καλό μυϊκό σύστημα το οποίο θα του επιτρέπει να κυνηγάει πολλές ώρες χωρίς να καταπονείται ιδιαίτερα.
Βέβαια μόνο η καλή κατασκευή δεν είναι αρκετή, αφού για να κυνηγήσει ένας σκύλος πέρδικα θα πρέπει να διαθέτει δυνατό και κυρίαρχο χαρακτήρα, να μην είναι φυγόπονος, να έχει μεγάλο πάθος, εξαίρετη όσφρηση και κυρίως να είναι απόλυτα ισορροπημένος.
Πολλοί θεωρούν πως ο σκύλος της πέρδικας θα πρέπει να έχει μέσα του «τρέλα», δυστυχώς όμως η πλειοψηφία αυτών των σκύλων, ενώ ξεκινούν εντυπωσιακά καλύπτοντας μεγάλες αποστάσεις και με μεγάλη ταχύτητα, μετά από 3-4 ώρες η απόδοσή τους πέφτει αισθητά και μαζί με αυτή πέφτει και η αποτελεσματικότητά τους. Tο ζητούμενο δεν είναι μόνο να έχουμε ένα σκύλο που φερμάρει πέρδικες, αλλά αυτόν που τις βρίσκει. Για το λόγο αυτό, οι σκύλοι που κάνουν τη διαφορά, είναι εκείνοι που από το λύσιμο έχουν ένα ρυθμό (όχι ξέφρενο αλλά ενεργητικό) και είναι σε θέση να τον διατηρούν σχεδόν στο ίδιο επίπεδο έως αργά το απόγευμα. Επίσης θα πρέπει να είναι σε θέση να κοντρολάρουν το μεγάλο τους πάθος για να μπορούν έτσι να το διαχειριστούν σωστά όλη μέρα.
Επιπλέον να ψάχνουν το βουνό κατά τέτοιο τρόπο ούτως ώστε να σου δίνουν την εντύπωση ότι όπου και να βρίσκεται το κοπάδι θα το εντοπίσουν και να «κεντάνε» με την έρευνά τους τα γκρέμια και τις σάρες για να φερμάρουν τις μονές πέρδικες από το κοπάδι που έχει σπάσει.
Τέλος δεν θα πρέπει να αγχώνεται από το πάθος του (σωστή διαχείριση πάθους που προαναφέραμε) για να είναι απόλυτα συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνει, καταφέρνοντας έτσι να έχει πάντα καλές αναπνοές με φυσικό επακόλουθο να μπορεί να εκμεταλλευτεί στο έπακρο την οσφρητική του δεινότητα. Σε αυτό το σημείο θέλω να επισημάνω, πως η οσφρητική ικανότητα αλλά και η αποτελεσματικότητα ενός σκύλου είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τη νοημοσύνη του και κυρίως με το βαθμό συγκέντρωσης σε αυτό που κάνει. Το εξαιρετικό απόρτ είναι επίσης μια βασική προϋπόθεση. Είναι πολλές φορές εκείνες που έχουμε νιώσει μεγάλη ικανοποίηση, βλέποντας το σκύλο μας να πραγματοποιεί ένα δύσκολο απόρτ σε μια πέρδικα που είχε πέσει χαμηλά στα γκρέμια ή που μας βρήκε μια φτερουγιάρα, η οποία είχε περπατήσει αρκετά μακριά από το σημείο που είχε πέσει.
Ερώτ.: Ποια προετοιμασία χρειάζεται ο σκύλος τόσο σωματικά, όσο και από πλευράς εκπαίδευσης για να είναι έτοιμος να κυνηγήσει πέρδικες;
Απάντ.: Η σωστή προετοιμασία είναι βασική προϋπόθεση για να μπορέσει ο σκύλος να ανταπεξέλθει σε όλα αυτά που αναφέραμε προηγουμένως. Η πολύ καλή διατροφή του και η συστηματική του προπόνηση είναι παράγοντες που παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο. Ο σκύλος θα πρέπει να έχει γράψει πολλές ώρες και χλμ στο κοντέρ για να χτίσει τη φυσική κατάσταση, εκείνη που θα του επιτρέψει να κυνηγήσει ικανοποιητικά στα πρώτα κυνήγια. Τα εκπαιδευτικά αυτά επιβάλλεται να ξεκινήσουν τουλάχιστον δυο μήνες νωρίτερα από την έναρξη και οι τελευταίες του έξοδοι να έχουν την ίδια χρονική διάρκεια με όσες ώρες θέλουμε να κυνηγήσουμε στα πρώτα κυνήγια. Δεν είναι δυνατόν να βγάζουμε το σκύλο μας 2-3 ώρες εκπαιδευτικό και να έχουμε την απαίτηση να κυνηγήσει στην έναρξη όλη μέρα.
Ερώτ.: Ποια φυλή είναι κατάλληλη για το κυνήγι της πέρδικας (η ερώτηση δεν έχει να κάνει με το άτομο αλλά γενικότερα με την φυλή);
Απάντ.: Αν και σε όλες τις φυλές μπορούμε να βρούμε άτομα που να κυνηγούν την πέρδικα ικανοποιητικά, αδιαμφισβήτητα, τα φυσικά προσόντα του πόιντερ είναι εκείνα που το καταδεικνύουν ως την καταλληλότερη φυλή για το κυνήγι αυτό.
Ο κυρίαρχος χαρακτήρας του, ζώο που δεν είναι φυγόπονο, το μεγάλο πάθος, η εξαίρετη όσφρηση και τα σπουδαία αθλητικά του προσόντα είναι ορισμένα από αυτά. Πολλοί βέβαια τα θεωρούν ζώα ξεροκέφαλα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και τέτοια – όπως σε όλες τις φυλές άλλωστε – στην πραγματικότητα όμως φέρουν οι ίδιοι την ευθύνη γιατί απλά δεν έχουν την ικανότητα να τα κοντρολάρουν. Είναι φυλή πολύ εκπαιδεύσιμη και με πολύ υψηλά φυσικά προσόντα τα τελευταία χρόνια.
Ερώτ.: Το καλό περδικόσκυλο γεννιέται ή γίνεται;
Απάντ.: Πολλά σκυλιά κυνηγούν πέρδικες, αλλά λίγα είναι εκείνα που πραγματικά αξίζουν τον τίτλο του περδικόσκυλου και αυτό γιατί είναι ένας τίτλος τιμής.
Είναι σκυλιά που γεννιούνται και ξεχωρίζουν για τα φυσικά προσόντα που αναφέραμε και κυρίως για την πρωιμότητά τους. Από κει και πέρα είναι στο δικό μας χέρι με την κατάλληλη δουλειά να τα αξιοποιήσουμε και να τους δώσουμε την εμπειρία εκείνη η οποία θα τα καταστήσει μοναδικά. Τέλος, όσα λίγα είναι τα ζώα που διαθέτουν αυτά τα χαρακτηριστικά, αντίστοιχα λίγοι είναι οι πραγματικοί περδικοκυνηγοί που μπορούν να τα αξιοποιήσουν κατάλληλα.
