Η εποχή που διανύουμε, είναι μία άκρως εποικοδομητική περίοδος, κατά την οποία καλούμαστε να κάνουμε τις επιλογές μας από τα ζευγαρώματα που πραγματοποιήθηκαν στις αρχές της άνοιξης.
Από τα ζευγαρώματα που πραγματοποιήθηκαν στα τέλη του χειμώνα μέχρι και τις αρχές της άνοιξης, έχουμε μπροστά μας χαρούμενα και παιχνιδιάρικα κουταβάκια ηλικίας από δύο – τεσσάρων μηνών. Ποια θα πρέπει όμως να είναι τα κριτήριά μας έτσι ώστε να διαλέξουμε τον κατάλληλο κυνηγετικό σύντροφο για τα επόμενα χρόνια, αφού ως γνωστόν όταν είναι μικρά είναι όλα τέλεια; Από την επιλογή μας, είτε πρόκειται για δική μας γέννα, είτε για επιλογή που θα κάνουμε από μια άλλη, τα στοιχεία που πρέπει να προσέξουμε είναι αρκετά για να μας εξασφαλίσουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Πριν προχωρήσω όμως στην ανάλυση του κυρίως άρθρου πρέπει να τονίσω σε κάθε βήμα, ότι η επιλογή είναι μόνο το ένα σκέλος και συνήθως το πιο μικρό. Αυτό που απαιτεί μεγάλη προσπάθεια, είναι η μετέπειτα δουλειά που θα ξεδιπλώσει όσα κρύβει μέσα του το κουταβάκι που διαλέξαμε.
Ο κατάλληλος χρόνος
Πρώτο και βασικό κριτήριο είναι ο χρόνος που θα διαθέσει κάποιος για να μεγαλώσει και να εκπαιδεύσει σωστά το κουτάβι που πρόκειται να επιλέξει. Αν δεν υπάρχει αρκετός χρόνος τουλάχιστον ως προς την κοινωνικοποίηση, καλό είναι να μην προχωρήσουμε καθόλου στην απόκτηση του κουταβιού. Από εκεί και πέρα, αν δεν έχουμε τον απαραίτητο χρόνο, καλό θα είναι να απευθυνθούμε σε κάποιον επαγγελματία εκπαιδευτή ο οποίος σε πρώτη φάση θα αναλάβει να μάθει τα βασικά στον μικρό μας σκύλο. Αν όμως είμαστε πεπεισμένοι ότι διαθέτουμε τον ανάλογο χρόνο, υπάρχουν μερικά βασικά σημεία τα οποία θα πρέπει να προσέξουμε όσο το δυνατό περισσότερο κατά την επιλογή.
Ποια είναι τα κριτήρια;
Ασφαλώς όταν πρόκειται για ένα ζευγάρωμα που έχουμε πραγματοποιήσει μόνοι μας, εννοείται, ότι τουλάχιστον είμαστε ικανοί να αξιολογήσουμε σωστά τον βαθμό των κυνηγετικών ικανοτήτων των δύο γονέων. Από εκεί και πέρα όμως, πρέπει να έχουμε επαρκή γνώση στο γενεαλόγιο των γονέων και ιδιαιτέρως στα αδέρφια των γονέων αλλά και στους προγόνους αυτών. Στην γενετική, είτε αυτό αφορά σκύλους είτε οποιοδήποτε άλλο είδος του ζωικού βασιλείου, ακόμη και τον άνθρωπο δεν υπάρχουν κανόνες. Ο μόνος κανόνας είναι, ότι στη γενετική ποτέ δεν είμαστε σίγουροι, ότι ένα συν ένα κάνει δύο, γιατί πάρα πολλές φορές ένα συν ένα μας κάνει μηδέν. Όσο το δυνατόν πληρέστερη εικόνα έχουμε για τους γονείς και τους προγόνους τόσο καλύτερο είναι. Αν τώρα βρισκόμαστε μπροστά σε μια γέννα από κάποιον εκτροφέα, καλό θα είναι να ρωτήσουμε τον ίδιο για να μάθουμε τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε. Το σημαντικό είναι αυτός να μας απαντάει χωρίς υπεκφυγές. Η ομοιομορφία της γέννας, η καθαριότητα και η υγιεινή του χώρου που μεγαλώνει ένα κουτάβι, τα καθαρά μάτια και η υγρή μύτη του είναι μερικά από τα σημεία που πρέπει να προσέξουμε από την αρχή… Τα κουτάβια στον χώρο τους πρέπει να είναι ζωηρά και όχι νευρωτικά .Αν τα εξετάσουμε προσεκτικά θα πρέπει να προσέξουμε να είναι κοινωνικά, δηλαδή χωρίς φοβίες και να μας κοιτάζουν στα μάτια με όρεξη. Θα πρέπει όταν τα πιάνουμε στα χέρια μας να έχουν όρεξη για παιχνίδια και όχι να αναπτύσσουν φοβία προς τον άνθρωπο. Εννοείται ότι ανάλογα με την ηλικία που έχει ένα κουτάβι, πρέπει να έχει και την ανάλογη μυοσκελετική ανάπτυξη. Ένα κουτάβι με υγιές και λαμπερό τρίχωμα, μαρτυρά ότι το ζώο σιτίζεται καλά και συνήθως είναι απαλλαγμένο από εσωτερικά και εξωτερικά παράσιτα, που τις πιο πολλές φορές ταλαιπωρούν το δέρμα και το τρίχωμα. Επίσης, κάποια τεστ που παρακινούν την ενστικτώδη φέρμα του σκύλου μπορεί να λένε πολλά αλλά μπορεί και να μην λένε απολύτως τίποτα σε αυτή την μικρή ηλικία. Πολύ πιο χρήσιμο θα ήταν να δούμε πώς θα αντιδράσει ένα κουταβάκι αν του δώσουμε να δαγκώσει ένα μικρό θήραμα π.χ ορτύκι εκτροφής, παρά το πώς θα φερμάρει οπτικά κατόπιν δική μας παρακινήσεως. Στην επιλογή του κουταβιού μερικές φορές ίσως είναι εύκολο να ξεχωρίσουμε ποιο έχει τον καλύτερο χαρακτήρα, μην ξεχνάμε όμως ότι μόνο το θήραμα καθορίζει ποιο κουτάβι έχει τις περισσότερες κυνηγετικές ικανότητες. Αυτό όμως δεν μπορούμε να το διαπιστώσουμε αμέσως για αυτό είπαμε ότι χρειάζεται να διαθέτουμε αρκετό χρόνο για την εξέλιξή του. Σε ότι αφορά το ερώτημα της επιλογής μεταξύ αρσενικού ή θηλυκού κουταβιού δεν υπάρχει σαφής απάντηση, καθώς τις περισσότερες φορές η προτίμηση είναι καθαρά θέμα γούστου. Σε γενικές γραμμές όμως μπορούμε να πούμε, ότι τα θηλυκά ενδεχομένως τις πιο πολλές φορές να είναι πιο πρώιμα, αλλά να υστερούν στο θέμα του οίστρου που εμφανίζεται δυο φορές τον χρόνο σε μεγάλο βαθμό και αποπροσανατολίζονται ακόμη και από το κυνήγι. Κλείνοντας, μπορούμε να πούμε, ότι για κάποιον ο οποίος δεν έχει ιδιαίτερες γνώσεις στην επιλογή του κουταβιού, καλό θα είναι να αφήσει το ίδιο το κουτάβι να διαλέξει τον νέο του ιδιοκτήτη. Τις περισσότερες φορές, αυτό έχει δείξει, ότι στο μέλλον τουλάχιστον η συνεργασία και η συνεννόηση μεταξύ των δύο θα είναι εξασφαλισμένη.
Νίκος Νικολάου
