spot_img
Πέμπτη, 25 Απριλίου, 2024
spot_img
ΑρχικήΣκύλοςΚυνηγόσκυλαΗ “απληστία” δεν φτάνει χρειάζεται και... φαντασία

Η “απληστία” δεν φτάνει χρειάζεται και… φαντασία

|

Ανεξάρτητα από το εάν ένας σκύλος ανοίγεται πολύ ή όχι, αυτό που πρέπει να χαρακτηρίζει την έρευνα ενός μπεκατσόσκυλου, είναι… η φαντασία!

Ακόμα και στο κυνήγι της μπεκάτσας υπάρχουν κυνηγοί που θέλουν να έχουν τον απόλυτο έλεγχο για το που πρέπει να ψάξουν οι σκύλοι τους, χωρίς να τους αφήνουν να πάρουν καμία πρωτοβουλία… Είναι οι κυνηγοί που μέσα στο δάσος… φωνάζουν και σφυρίζουν συνεχώς! Όμως, η χρήση της σφυρίχτρας πρέπει να περιορίζεται στο ελάχιστο απαραίτητο.

Καθοδήγηση με… ψιθυρίσματα

Οι παλιοί και έμπειροι μπεκατσοκυνηγοί επιμένουν ότι, οι σκύλοι στο δάσος πρέπει να καθοδηγούνται με… ψιθυρίσματα! Η στέρηση πρωτοβουλίας από ένα μπεκατσόσκυλο, είναι κάτι που απεχθάνομαι: οδηγεί σε σκυλιά άβουλα, που απλά θα φερμάρουν επειδή κάποιος κυνηγός τα οδήγησε στη θέση που κάθεται μία μπεκάτσα.

Αυτό μπορεί να έχει αποτέλεσμα σε μέρη που γνωρίζει καλά ένας κυνηγός, αλλά στους άγνωστους τόπους τι γίνεται; Υπάρχουν και άλλοι κυνηγοί που, επειδή έχουν σκύλους “ανοιχτούς” και γρήγορους, συνηθίζουν να… τρέχουν και αυτοί ξοπίσω τους! Διατηρούν έναν συνεχή και γρήγορο ρυθμό βαδίσματος για να παραμείνουν κοντά στα σκυλιά τους, αλλά συχνά αυτή η τακτική δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο: όσο περισσότερο τρέχει ο κυνηγός, τόσο περισσότερο τρέχει και ο σκύλος.

Έτσι, η έρευνα του κυνηγόσκυλου γίνεται βιαστική, επιφανειακή και απρόσεκτη, με αποτέλεσμα να μην καλύπτει σωστά το έδαφος.

Το έλλειμα αυτοσυγκέντρωσης

Ένα άλλο ζήτημα που προκαλεί “επιπλοκές”, είναι ο αριθμός των σκύλων που χρησιμοποιούνται στον κυνηγότοπο… Όταν για παράδειγμα κυνηγάνε 2-3 σκύλοι μαζί, μπορεί να κοντράρονται μεταξύ τους και ο ένας να προσέχει που βρίσκεται ο άλλος, αλλά όχι… στις μπεκάτσες! Αυτός ο “ανταγωνισμός” οδηγεί σε ένα έλλειμμα αυτοσυγκέντρωσης, με συχνή κατάληξη τα σκυλιά να απομακρύνονται πολύ και να γίνονται ανεξέλεγκτα.

Κάποιες φορές, μάλιστα, ενώ ο ένας σκύλος προσπαθεί να εργασθεί μία χαρά, τα άλλα σκυλιά τρέχουν από πίσω του και τον παρενοχλούν, δυσχεραίνοντας πολύ τη “δουλειά” του (και, δυστυχώς, τα “ενοχλητικά”, δεν είναι πάντα σκυλιά νεαρής ηλικίας). Ανεξάρτητα από το εάν ένας σκύλος ανοίγεται πολύ ή όχι, αυτό που πρέπει να χαρακτηρίζει την έρευνα ενός μπεκατσόσκυλου, είναι… η φαντασία!

Στο δάσος δεν χρειάζονται τα απόλυτα “γεωμετρικά” λασέ δεξιά και αριστερά, αλλά το χάρισμα που λέγεται… “αίσθηση θηράματος”. Έχουν περάσει από τα χέρια μου κυνηγόσκυλα που φαινομενικά ήταν πολύ εργατικά, μεθοδικά και με καλό ρυθμό, αλλά σπάνια έβρισκαν μπεκάτσες… Αντίθετα, υπήρξαν σκύλοι που δεν ήταν τόσο μεθοδικοί, άλλα έβρισκαν τρόπο να βρίσκονται πάντα… εκεί που κρύβονταν τα πουλιά, χωρίς να σπαταλάνε την ενέργεια και τις αντοχές τους.

Το χαρισματικό μπεκατσόσκυλο βασίζει την έρευνά του στο ταλέντο, στην ευφυία και στο ένστικτό του, όχι στην πλήρη κάλυψη του εδάφους.

Όταν τρέχουν χωρίς να ψάχνουν

Ένα άλλο πρόβλημα προκύπτει, όταν η ταχύτητα των σκύλων δεν αντιστοιχεί με την οσφρητική τους δύναμη: σε αυτές τις περιπτώσεις ο σκύλος απλώς τρέχει, χωρίς, ουσιαστικά, να ψάχνει. Αυτό το ζώο θα βρει μόνο τις μπεκάτσες που εκπέμπουν δυνατή αναθυμίαση, δηλαδή μόνο αυτές που θα περάσει πολύ κοντά τους (αν δεν τις ξεσηκώσει, κιόλας).

Και βέβαια, όσο καλός και αν είναι ένας σκύλος στο να βρίσκει μπεκάτσες, είναι άχρηστος αν είναι “ανεξέλεγκτος” και κυνηγάει μόνο για τον εαυτό του! Μεταξύ της “ανοιχτής” και της “ανεξέλεγκτης” έρευνας, υπάρχει μία λεπτή διαφορά: η πρώτη είναι σήμερα επιθυμητή από πολλούς μπεκατσοκυνηγούς, η δεύτερη… από κανέναν. Για κάθε κυνηγό, είναι εκνευριστικό και αγχωτικό, όταν ο σκύλος φεύγει και χάνεται για πολλή ώρα. Έτσι δεν κυνηγάς! Ο σκύλος πρέπει να καταλαβαίνει την ανάγκη να επιστρέψει και να έρθει σε οπτική ή ακουστική επαφή με τον κυναγωγό του. 

Προβλήματα νοοτροπίας

Η “διακεκομμένη” έρευνα είναι κι αυτή ένα θέμα… Υπάρχουν κυνηγόσκυλα που δεν έχουν ένα σταθερό και συνεχή ρυθμό, αλλά δουλεύουν… αναλόγως και κατά διαστήματα: ξαφνικά παύουν να ψάχνουν, έρχονται δίπλα ή πίσω από τον κυνηγό, και έπειτα από λίγο ξαναφεύγουν. Συνήθως, αυτοί οι σκύλοι πάσχουν από προβλήματα χαρακτήρα και νοοτροπίας.

Μία ξεχωριστή και αυτόνομη κατηγορία είναι… και οι φυγόπονοι σκύλοι! Αυτοί, δηλαδή, που όταν οι συνθήκες είναι ιδανικές αποδίδουν τα μέγιστα, αλλά… “παραδίδονται” όταν τα πράγματα δυσκολέψουν: είτε με κακοκαιρία, είτε γιατί το έδαφος είναι πολύ πυκνό και αγκαθωτό, αυτά τα σκυλιά παύουν να ψάχνουν! Ένα ακόμα λάθος, είναι ο υπερβολικός θόρυβος που παράγουν μερικά σκυλιά κινούμενα μέσα στο δάσος (είναι λάθος που κάνουν και πολλοί κυνηγοί). Ο σκύλος μπορεί να έχει θορυβώδη έρευνα, είτε γιατί λαχανιάζει υπερβολικά και ακούγεται από μακριά, είτε γιατί το “πάτημά” του είναι βαρύ και κάνει πολύ φασαρία, τρέχοντας μέσα σε πυκνό…

Ναι στην ανοιχτή έρευνα, αλλά προσοχή! 

Ένας κυνηγετικός σκύλος που κυνηγάει με φρενίτιδα, χωρίς να καταφέρνει να διαχειριστεί την ενέργειά του, είναι εντελώς άχρηστος στο κυνήγι της μπεκάτσας! Τα προσόντα της ευφυΐας και της “ισορροπίας”, όταν συνδυάζονται αρμονικά στο ίδιο κυνηγόσκυλο, αντανακλούν και στον ίδιο τον τρόπο εργασίας του μέσα στο δάσος: ο σκύλος οργανώνει από μόνος του την έρευνά του, απομνημονεύει τους τόπους και τα “κοτέτσια” της κάθε περιοχής, επιμένει να βρει έστω και τη… μία μπεκάτσα βασισμένος στην ελάχιστη αναθυμίαση, τη φερμάρει με τρόπο “ωφέλιμο” για το τουφέκι, καταφέρνει να την ξαναβρεί μετά την πρώτη φέρμα…

Ναι στην ανοιχτή έρευνα, αλλά προσοχή: υπάρχουν μερικοί σκύλοι οι οποίοι ανοίγονται πάρα πολύ, τόσο που ο ήχος του κουδουνιού ή του beeper χάνεται! Και οι κυνηγοί που τους έχουν χαίρονται για την υψηλή… νοοτροπία και ποιότητα των σκύλων τους, παρότι καταλήγουν να σηκώνουν τις μπεκάτσες… μόνοι τους με τα πόδια. Στην “ευφυή” έρευνα, αντίθετα, ο σκύλος έχει τη δυνατότητα να απομνημονεύσει τα “κοτέτσια”, όπου έχει, ήδη, συναντήσει μπεκάτσες. Θα “χτυπήσει” πρώτα αυτά τα μέρη και, έπειτα, θα επεκτείνει την έρευνά του σε άγνωστα εδάφη, διευρύνοντας την ακτίνα δράσης του για να ανακαλύψει τη… μία και μοναδική μπεκάτσα που υπάρχει στο δάσος. Και η “ισορροπία” ενός τέτοιου σκύλου στον τρόπο που κινείται, είναι ορατή από όποιον ξέρει τι να κοιτάει: αυτά τα κυνηγόσκυλα ξέρουν να διαχειρίζονται τις δυνάμεις τους, χωρίς να “καίγονται” στις δύο πρώτες ώρες και να… σέρνονται δίπλα στον κυνηγό, για το υπόλοιπο της κυνηγετικής ημέρας… 

Οι… ανεπαρκείς

Κάποιες από τις ανεπάρκειες των σκύλων που αναφέρονται σε αυτό το κείμενο μπορεί να διορθώνονται, κάποιες άλλες όχι. Εν ολίγοις, δεν έχουν όλοι οι σκύλοι τα προσόντα για να γίνουν καλά μπεκατσόσκυλα!

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Όπλα: Αλουμίνιο ή χάλυβας;

Όπλα: Αλουμίνιο ή χάλυβας; Προφανώς το ερώτημα απευθύνεται στα δίκαννα και όχι στα αυτογεμή. Άλλωστε σήμερα ελάχιστα αυτογεμή κατασκευάζονται με βάση από χάλυβα Καλό και άγιο...
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ