Πολλοί ιδιοκτήτες προβληματίζονται όταν μέσα σε ένα κατάστημα λιανικής πώλησης ξηρών τροφών, βλέπουν τροφές που περιέχουν διάφορα είδη «κρέατος» ή «ψάρι» και αναρωτιούνται ποιο συστατικό θα είναι καλύτερο για τον σκύλο τους. Η απάντηση είναι απλή: κανένα…
Όχι δεν θέλω να απαξιώσω τους κατασκευαστές ξηρών τροφών, ούτε βέβαια τα συγκεκριμένα συστατικά. Υπάρχουν –ευτυχώς- αρκετοί σοβαροί και αξιόπιστοι κατασκευαστές ξηρών τροφών. Τα δε συγκεκριμένα συστατικά είναι εξαιρετικά. Τότε; Που είναι το πρόβλημα; Λοιπόν υπάρχουν δύο προβλήματα. Το πρώτο σχετίζεται με το τι ακριβώς εννοεί ο κατασκευαστής όταν αναγράφει «κρέας» ή «ψάρι». Ποιό κρέας (χοιρινό, αρνί, μοσχάρι, κοτόπουλο ή κρέας έτσι γενικώς;) Ποιο ψάρι (ρεγγάλευρο ή κάτι άλλο;)
Ποια κομμάτια από το κρέας (ψαχνό, υποπροϊόντα;) Σε ποια μορφή έχει ενσωματωθεί το κρέας ή το ψάρι (νωπό, κατεψυγμένο, άλευρο;) Σε ποια ποσότητα (δηλαδή ποια είναι η θέση του στη σειρά αναφοράς των συστατικών σε συνδυασμό με την μορφή με την οποία έχει ενσωματωθεί στην τροφή): Με λίγα λόγια αυτό που διαφημίζει η συσκευασία και μερικές φορές επαναλαμβάνει φορτικά ο πωλητής, δεν μας δίνει επαρκείς πληροφορίες για το τι πραγματικά περιέχει το προϊόν. Είναι πράγματι ένα προϊόν υψηλής περιεκτικότητας σε κρέας ή σε ψάρι, ή μήπως πρόκειται για μια από τις πολλές κουτοπονηριές στις οποίες καταφεύγουν ορισμένοι κατασκευαστές; Το δεύτερο πρόβλημα σχετίζεται με τα υπόλοιπα συστατικά. Ακόμα και αν το κρέας προέρχεται από ελάφι και το ψάρι είναι πελαγίσια τσιπούρα, αν τα υπόλοιπα συστατικά είναι σαβούρες, τότε η καλή ποιότητα και η υψηλή περιεκτικότητα του κρέατος και του ψαριού, είναι δώρο άδωρο. Μια τέτοια περίπτωση είναι βέβαια μάλλον απίθανη. Κανένας δεν θα δαπανήσει χρήματα σε ένα δύο ακριβά συστατικά και μετά θα συμπληρώσει με σαβούρα, για τον απλούστατο λόγο ότι το καλό ψάρι και το καλό κρέας κοστίζουν τόσο πολύ σε σχέση πχ με τα δημητριακά, που δεν πρόκειται να βγάλει κέρδος.
Και όχι μόνο αυτό. Αν κάποιος παρανοϊκός αποφασίσει να ανακατέψει καλής ποιότητας κρέας ή ψάρι, με δεύτερης διαλογής υλικά θα δημιουργήσει μια διατροφική φούσκα. Κάτι εντυπωσιακό ίσως αλλά χωρίς ουσία. Οι πρωτεΐνες του ψαριού και του κρέατος για να διαλυθούν και μετά για να απορροφηθούν σε υψηλό ποσοστό έχουν «ανάγκη» από μια λογική ποσότητα ποιοτικού λίπους, από ορισμένα μεταλλικά στοιχεία, από κάποιες βιταμίνες, από μια μικρή ποσότητα αδιάλυτων ινών και ένα «καλό» περιβάλλον στο πεπτικό σύστημα, το οποίο όμως εξασφαλίζεται μόνο από μια πλήρη και προσεκτικά ισορροπημένη τροφή. Οτιδήποτε άλλο είναι διατροφικά άκυρο. Κατά καιρούς εμφανίζονται στην ελληνική αγορά διάφορα προϊόντα που διαφημίζουν την περιεκτικότητά τους σε ένα είδος κρέατος ή σε ψάρι. Το ποια από αυτά είναι ποιοτικά ή όχι, δεν οφείλεται στο διαφημιζόμενο «μαγικό» συστατικό και μόνο, αλλά στη συνολική σύνθεση της τροφής. Κάτι σαν τα ομαδικά αθλήματα…όσο καλός και αν είναι ένας παίκτης, εάν η υπόλοιπη ομάδα είναι για κλάματα, τότε δεν πρόκειται να δουν θεού πρόσωπο.
Απ’ την άλλη βέβαια ένας σοβαρός παίκτης δεν πρόκειται να πάει σε ομάδα της γ’ εθνικής. Η πείρα έχει δείξει ότι στην αγορά ξηρών τροφών, τα καλά συστατικά τα «παντρεύουν» οι κατασκευαστές με εξίσου ποιοτικά συστατικά. Είτε η τροφή περιέχει κουτσομούρες και λυθρίνια από το Αιγαίο, είτε ελάφι από την Βουργουνδία, δεν έχει και τόση σημασία αν τα υπόλοιπα συστατικά είναι τσουκνίδες.
