Τα κουτάβια είναι το πολυτιμότερο απόκτημα κάθε κυνηγού. Η διατροφή τους είναι υψίστης σημασίας τόσο για την υγεία τους όσο και για την ανάπτυξή τους. Συνεπώς είναι ένα πεδίο απολύτως ακατάλληλο για πειράματα.
κείμενο Γ. Ι. Ρόζος Κτηνίατρος
Ένα κουτάβι είναι πολύ περισσότερα από ένα «μικροσκοπικό» χαριτωμένο τριχωτό πλάσμα. Είναι μια ελπίδα. Είναι ένα άγνωστο κεφάλαιο που επιτρέπει στον κυνηγό να ονειροπολεί καινούργιες περιπέτειες και εξορμήσεις. Η παθολογική αγάπη, η λαχτάρα να προσφέρουμε στο κουτάβι μας ότι το καλύτερο, όταν συνδυάζεται με την άγνοια οδηγούν συχνά σε καταστροφικά αποτελέσματα. Στην διατροφή του κουταβιού μπορούμε να μιλήσουμε για «τυχαία» και για «συστηματικά» σφάλματα. Τα σφάλματα αυτά διαπράττονται πάντα με καλή πρόθεση χωρίς αυτό να κάνει τις επιπτώσεις τους λιγότερο οδυνηρές.
«Τυχαία» σφάλματα είναι αυτά που οφείλονται σε μια κακή στιγμή. Για παράδειγμα όταν υπάρχουν μικρά παιδιά στο σπίτι, μπορεί αυτά να θελήσουν να μοιραστούν με το «συνομήλικο» τους κουτάβι τις λιχουδιές τους: τσιπς, σοκολάτες, χυμούς, παγωτά, ακόμα και τσίχλες. Σε αυτές τις περιπτώσεις και αναλόγως της συχνότητας και της ποσότητας, μπορεί να εμφανιστεί μια απλή γαστρεντερική διαταραχή. Σε άλλη περίπτωση ενδέχεται κάποιοι ενήλικες να θεωρήσουν ως καλή ιδέα να δώσουν στο κουτάβι να φάει λίγο γύρο (συνήθως με τζατζίκι) ή πίτσα ή οτιδήποτε άλλο. Η δύσοσμη διάρροια που επακολουθεί και η αμοιβή του κτηνιάτρου αρκούν για να πάρουν το μήνυμα.
Τα «συστηματικά» σφάλματα όμως είναι μια άλλη ιστορία. Πρόκειται για διάφορες συνταγές που κυκλοφορούν στην πιάτσα και αφορούν βέβαια την διατροφή του κουταβιού και υποτίθεται πως εγγυώνται άριστη ανάπτυξη και “σιδερένια” υγεία. Είναι δε τα σφάλματα αυτά συστηματικά διότι διαπράττονται από πρόθεση και άγνοια και κατ’ εξακολούθηση για πολλούς μήνες. Λόγω περιορισμένου χώρου δεν μπορώ να αναφερθώ σε κάθε μια από αυτές τις συνταγές που έχω ακούσει αλλά σε γενικές γραμμές περιλαμβάνουν: ψωμί με γάλα, κιμά, ρύζι, ρυζάλευρο, αβγά, κοτόπουλα, γιαούρτι, κατσικίσιο γάλα, καρότα, μήλα, μπανάνες, πορτοκάλια και ότι βάλει ο νους του ανθρώπου σε συνδυασμό με ξηρή τροφή ή με μαγειρεμένο φαγητό. Σε περιπτώσεις υπερβολικής χορήγησης παρατηρούνται γαστρεντερικές διαταραχές. Συχνά όμως το κουτάβι μοιάζει υγιές και παχύ. Εκεί έγκειται ο κίνδυνος. Η υγεία αυτή πολλές φορές είναι επιφανειακή, ενώ μέσα στο ζώο συντελούνται μεταβολές που ενδέχεται να επιβαρύνουν την υγεία του σε μακροπρόθεσμη βάση. Η παχυσαρκία είναι ένας τέτοιος κίνδυνος. Ο λιπώδης ιστός αποτελείται από λιποκύτταρα, ο αριθμός των οποίων σχηματίζεται στους πρώτους μήνες της ζωής. Όσο περισσότερα λιποκύτταρα έχει ένα κουτάβι τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να καταστεί παχύσαρκος ενήλικας σκύλος και μάλιστα με προδιάθεση στον διαβήτη. Ακόμα η παχυσαρκία στα κουτάβια συνδέεται με αλλοιώσεις στη γραμμή και στο σχήμα των οστών κάτι που συχνά αποδίδεται λανθασμένα σε διαταραχές του ασβεστίου. Ακόμα η παχυσαρκία μειώνει την διάθεση για άσκηση και προδιαθέτει το κουτάβι σε νωθρότητα. Τα παχύσαρκα κουτάβια συχνά εμφανίζουν και δερματικά προβλήματα και είναι πιο ευαίσθητα στη ζέστη.
Θα σταματήσω εδώ, υπενθυμίζοντας πως κάθε κουτάβι έχει μόνο μια ευκαιρία να μεγαλώσει σωστά και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να του τη στερήσουμε. Μια ποιοτική ξηρή τροφή ανάπτυξης είναι η καλύτερη απόδειξη της αγάπης μας.
