{module Kyrgias}
Μια ασθένεια ιδιαίτερα μεταδοτική από ζώο σε ζώο
Η λοιμώδης τραχειοβρογχίτιδα έγινε γνωστή σαν «βήχας του κυνοτροφείου», επειδή παρατηρήθηκε για πρώτη φορά σε εκτροφεία, όταν όλος ο πληθυσμός των σκύλων εμφάνιζε έναν παροξυστικό βήχα.
Στη χώρα μας, το πρόβλημα είναι γνωστό εδώ και μερικά χρόνια, όμως τελευταία εμφανίζει έξαρση, ιδιαίτερα ανάμεσα στους κυνηγετικούς σκύλους.
Η ασθένεια οφείλεται κυρίως σε ιούς που προσβάλλουν την τραχεία και τους μεγάλους βρόγχους. Κατά την εισπνοή, ο αέρας εισέρχεται στο σώμα, είτε από τη μύτη είτε από το στόμα, συνεχίζει την πορεία του στο φάρυγγα, στο λάρυγγα και μπαίνει στην τραχεία. Η τραχεία είναι ένας μακρύς σωλήνας, που καταλήγει σε δύο άλλους σωλήνες, τους βρόγχους, τον δεξιό και τον αριστερό, που με τη σειρά τους χωρίζονται σε άλλους βρόγχους κ.λπ. Στο τέλος, μιλάμε πια για τα βρογχιόλια, πολύ μικρά σωληνάκια που καταλήγουν στις κυψελίδες: μικρές μεμβρανώδεις κοιλότητες, στις οποίες γίνεται η ανταλλαγή των αερίων. Ο οργανισμός παίρνει το οξυγόνο του αέρα κι αποβάλλει το διοξείδιο του άνθρακα. Υπάρχουν συγκεκριμένοι ιοί, οι οποίοι προσβάλλουν την τραχεία και τους μεγάλους βρόγχους και προκαλούν βλάβη στα κύτταρα της εσωτερικής τους επιφάνειας. Κατά δεύτερο λόγο, κοινά ή και ειδικά μικρόβια, βρίσκουν πρόσφορο έδαφος κι αναπτύσσονται. Το τελικό αποτέλεσμα είναι η φλεγμονή κι ο ερεθισμός του ανώτερου αναπνευστικού, κυρίως βέβαια της τραχείας και των μεγάλων βρόγχων.
Η ασθένεια είναι ιδιαίτερα μεταδοτική από ζώο σε ζώο. Ο συνωστισμός, η κακή διατροφή, ο κακός αερισμός, οι ακραίες τιμές θερμοκρασίας κι οι κακοκατασκευασμένες εγκαταστάσεις είναι οι παράγοντες που προδιαθέτουν για την εκδήλωση της ασθένειας. Από τη στιγμή που θα εισβάλλουν οι μικροοργανισμοί μέχρι την εκδήλωση των πρώτων συμπτωμάτων, περνούν 5-10 ημέρες.
Στην πλέον συνήθη μορφή της λοιμώδους τραχειοβρογχίτιδας, ο βήχας είναι ξηρός. Πολλοί ιδιοκτήτες μάλιστα πιστεύουν ότι «κάτι έχει κάτσει στο λαιμό του σκύλου». Ο βήχας εκδηλώνεται με τη μορφή κρίσεων, το ζώο δηλαδή βήχει συνεχώς για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στο τέλος της κρίσης μπορεί να παρατηρηθεί εμετός. Οι κρίσεις βήχα μπορούν να εκδηλωθούν ανά πάσα στιγμή, συνήθως όμως αυτές παρατηρούνται νωρίς το πρωί, μετά από έντονη προσπάθεια.
Η όρεξη διαταράσσεται και παρουσιάζεται μερική ανορεξία. Άλλα συμπτώματα συνήθως δεν υπάρχουν, ούτε παρατηρούνται παθολογικά στοιχεία στις εξετάσεις αίματος. Αξιοσημείωτο όμως είναι, ότι η ασθένεια αυτή είναι αυτοπεριοριζόμενη, δηλαδή μόνος του ο οργανισμός την περιορίζει και την εξαφανίζει μέσα σε χρονικό διάστημα το πολύ 40 ημερών. Μετά από μια περίοδο 10 ημερών έντονου βήχα, αρχίζει σιγά-σιγά η νόσος να υποχωρεί.
Αυτά συμβαίνουν στην τυπική μορφή. Όμως, αν το ζώο είναι μικρό κουτάβι ή πάσχει από άλλη ασθένεια, τότε τα πράγματα είναι σοβαρά. Η μόλυνση μπορεί να γενικευθεί σε πνευμονία και τότε η κατάσταση είναι κρίσιμη. Παρατηρούνται ρινικό έκκριμα, υψηλός πυρετός, πλήρης ανορεξία, κατάπτωση κι αδυναμία, δύσπνοια κι ίσως θάνατος.
Γι’ αυτή την πιθανότητα, πρέπει να χορηγούνται τα κατάλληλα αντιβιοτικά, ακόμα και στις απλές τυπικές μορφές της λοιμώδους τραχειοβρογχίτιδας. Καλό αποτέλεσμα μπορεί να έχουν και τα αντιβηχικά, όμως χωρίς αντιβίωση, απλά καλύπτουν το πρόβλημα χωρίς να θεραπεύουν.
Επιβάλλεται ο εμβολιασμός
Τα καλά νέα, σε ότι αφορά την αντιμετώπιση της λοιμώδους τραχειοβρογχίτιδας, είναι ότι υπάρχει εμβόλιο, το οποίο έχει καλά αποτελέσματα. Σας το συστήνουμε ενθέρμως, αρκεί φυσικά να τηρούνται οι σωστές προϋποθέσεις εμβολιασμού. Ο εμβολιασμός των κουταβιών μπορεί να ξεκινήσει από την 6η έως την 8η εβδομάδα ζωής και συνήθως μία χορήγηση είναι αρκετή. Πρέπει να εμβολιάζονται όλα τα ζώα ανεξαιρέτως, διότι προσβάλλονται όλες οι ηλικίες. Ο εμβολιασμός επιβάλλεται λόγω της ταχείας μετάδοσης της νόσου και των σοβαρότατων επιπλοκών της.
