Το κυνηγόσκυλο είναι αθλητής και ως αθλητής υπόκεινται σε αθλητικούς τραυματισμούς τους οποίους ονομάζουμε κακώσεις. Τέτοιες είναι οι θλάσεις, οι τενοντίτιδες, οι αρθρίτιδες και τα υπεξαρθρήματα. Τι πρέπει να γνωρίζετε για την αντιμετώπισή τους.
Του Γιώργου Ρόζου
Όλοι οι αθλητές, δίποδοι και τετράποδοι, κινδυνεύουν να τραυματιστούν κατά την διάρκεια εξάσκησης του αθλήματος τους. Οι τραυματισμοί αυτοί μπορεί να οφείλονται στο άθλημα αυτό καθεαυτό (επικινδυνότητα), σε κακή προετοιμασία, σε μια άτυχη στιγμή ή σε συνδυασμό όλων αυτών των παραγόντων.
ΚΑΚΗ ΣΤΙΓΜΗ: Ο παράγοντας αυτός είναι αστάθμητος και απρόβλεπτος. Με άλλα λόγια, τα πάντα μπορούν να συμβούν ανά πάσα ώρα και στιγμή. Δεν πρέπει, όμως, και να προκαλούμε την τύχη μας. Το αγύμναστο και κακοσυντηρημένο ζώο θα πάθει μεγαλύτερης σοβαρότητας βλάβη, σε σχέση με το γυμνασμένο και καλοσυντηρημένο σκυλί.
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑ: Αναφορικά με το κυνήγι, η επικινδυνότητα έχει να κάνει με την μορφολογία του εδάφους, τις καιρικές συνθήκες, την συχνότητα και την ένταση της θηρευτικής δραστηριότητας, την διατροφή και την ηλικία του σκύλου. Είναι πολύ πιο πιθανό να συμβεί μια κάκωση σε έναν τραχύ κυνηγότοπο, παρά σε έναν επίπεδο κάμπο. Ο παγετός ευνοεί τις κακώσεις. Ζώα τα οποία κυνηγούν με εξαντλητικούς ρυθμούς, έχουν καταπονημένο το κινητικό τους σύστημα και, συνεπώς, είναι πιο ευάλωτα. Η κακή διατροφή (ποιοτικά) αδυνατίζει τα ανατομικά στοιχεία του κινητικού συστήματος (τένοντες, σύνδεσμοι, αρθρώσεις, μηνίσκοι, μύες κ.λπ.). Τα νεαρής ηλικίας ζώα είναι πιο ευπαθή, διότι δεν έχουν ακόμα «ψηθεί» στις κακουχίες του σπορ.
ΚΑΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ: Η παράμετρος αυτή αφορά στην παντελή ή μερική έλλειψη προπόνησης ή εκγύμνασης. Πολλά κυνηγόσκυλα «κάθονται» κατά την νεκρή περίοδο, με συνέπεια να γίνονται μαλθακά. Η απότομη επαναφορά τους στον κυνηγότοπο καταπονεί σε μέγιστο βαθμό το κινητικό σύστημα, και είναι πιθανό να εμφανιστούν κακώσεις. Αντίθετα, σκύλοι που ασκούνταν τακτικά κατά την νεκρή περίοδο, προσαρμόζονται ταχύτερα και καλύτερα στις απαιτήσεις του κυνηγίου.
Οι πιο συνηθισμένες κακώσεις
Οι πλέον συνήθεις κακώσεις είναι οι θλάσεις, οι τενοντίτιδες, οι αρθρίτιδες και τα υπεξαρθρήματα.
Θλάσεις: Αφορούν κυρίως τους μύες και οφείλονται, είτε σε τραυματισμό (π.χ. χτύπημα από πτώση), είτε σε υπερπροσπάθεια. Κατά κανόνα χαρακτηρίζονται από έντονο πόνο στην περιοχή. Η εξέλιξή τους είναι ευνοϊκή με την κατάλληλη αγωγή και με ξεκούραση.
Τενοντίτιδες: Παρουσιάζονται ως αποτέλεσμα της έντονης αθλητικής δραστηριότητας για κάποιο χρονικό διάστημα.
Αρθρίτιδες: Μπορεί να είναι αποτέλεσμα χρόνιας καταπόνησης, αλλά μπορεί να οφείλονται και σε πρόσκρουση της άρθρωσης σε μια σταθερή επιφάνεια (π.χ. κορμός δέντρου ή πέτρα κ.λπ.).
Διάστρεμμα: Το υπεξάρθρημα (που πολλοί το λένε και διάστρεμμα), αφορά τις αρθρώσεις και οφείλεται σε κίνηση της άρθρωσης πέρα από τα φυσιολογικά όριά της. Κάθε άρθρωση έχει ένα φυσιολογικό εύρος κίνησης. Αν ζοριστεί να το ξεπεράσει, τότε τραυματίζονται τα ανατομικά της στοιχεία και προκαλείται φλεγμονή.
Η κλινική εικόνα σε όλες τις περιπτώσεις κακώσεων είναι παρεμφερής. Το ζώο ξαφνικά σταματάει να κινείται ή «κόβει» ταχύτητα και κουτσαίνει. Ο πόνος, μερικές φορές, είναι έντονος και εκδηλώνεται με κραυγές. Άλλες φορές όμως, είναι ανεκτός από το σκύλο. Η ψηλάφηση του τραυματισμένου άκρου πρέπει να γίνεται σε σύγκριση με το άλλο άκρο. Έτσι, για παράδειγμα, αν παρατηρήσουμε χωλότητα στο οπίσθιο δεξί άκρο, θα πρέπει να ψηλαφίσουμε και τα δύο άκρα, ώστε συγκριτικά να διαπιστώσουμε διαφορές (πρήξιμο). Ακόμα κι έτσι όμως, μπορεί το πρόβλημα να μη γίνει αντιληπτό. Σε κάθε περίπτωση, η άμεση ενέργεια είναι η διακοπή του κυνηγίου. Βοηθάει πολύ να βρέξουμε το τραυματισμένο άκρο με κρύο νερό.
Συχνά η ακριβής διάγνωση απαιτεί ακτινογραφία, ή άλλη απεικονιστική μέθοδο. Η αγωγή περιλαμβάνει ειδικά φάρμακα, σωστή διατροφή και ξεκούραση. Ανάλογα με την εντόπιση και τη σοβαρότητα της κάκωσης, ενδέχεται σε ορισμένες περιπτώσεις να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση. Τέλος, πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι, ναι μεν δεν μπορούμε να προβλέψουμε πότε θα τραυματιστεί ο σκύλος μας, αλλά μπορούμε να μειώσουμε τις συνέπειες του τραυματισμού με την σωστή διατροφή και την κατάλληλη εκγύμναση.
Tip
Πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι, ναι μεν δεν μπορούμε να προβλέψουμε πότε θα τραυματιστεί ο σκύλος μας, αλλά μπορούμε να μειώσουμε τις συνέπειες του τραυματισμού με την σωστή διατροφή και την κατάλληλη εκγύμναση.
