spot_img
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
spot_img
ΑρχικήΚυνοφιλίαΚτηνιατρικά ΘέματαΕξωπαράσιτα στους σκύλους: Oι συνήθεις εαρινοί επισκέπτες

Εξωπαράσιτα στους σκύλους: Oι συνήθεις εαρινοί επισκέπτες

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

Τα εξωπαράσιτα είναι οι ανεπιθύμητοι επισκέπτες του σκύλου μας, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για αρκετές σοβαρές παθολογικές καταστάσεις.


Λέγονται έτσι, διότι σε αντίθεση με τα ενδοπαράσιτα (τα οποία ζουν εντός του οργανισμού όπως π.χ. τα σκουλήκια στο έντερο), τα εξωπαράσιτα ζουν στην εξωτερική επιφάνεια του ζώου (στο δέρμα και το τρίχωμα). Πρόκειται για μία πλειάδα ειδών τα οποία περνούν ένα μέρος ή και ολόκληρη τη ζωή τους επάνω στον σκύλο και μυζούν αίμα ή «βόσκουν» τα δερματικά κύτταρα και άλλα συστατικά του δέρματος.

Σε γενικές γραμμές τα προβλήματα που δημιουργούν τα εξωπαράσιτα θα μπορούσαμε να τα χωρίσουμε σε τρεις κατηγορίες.

Η πρώτη κατηγορία αφορά τον ερεθισμό και τη δυσφορία που προκαλούνται από τις βόλτες που κόβουν τα εξωπαράσιτα και από τα τσιμπήματά τους. Η κλινική εικόνα του δέρματος δεν είναι θεαματική και εκτός ίσως από κάποια ερυθρότητα σε κάποια σημεία, δεν παρατηρείται κάτι πιο αξιόλογο. Σε πιο έντονο παρασιτισμό παρατηρείται και μία δερματίτιδα με εντοπισμένη αραίωση του τριχώματος.

Η σημαντική διαφορά όμως φαίνεται στη συμπεριφορά του σκύλου. Το ζώο ενοχλείται πολύ και μπορεί να γίνει νευρικό και μερικές φορές και πολύ επιθετικό ακόμα και σε άλλους σκύλους ή και σε ανθρώπους. Η δυσφορία μπορεί να συνοδεύεται και με ανορεξία, με περιστατικά κολίτιδας (διάρροια με βλέννες) και άλλα κλινικά φαινόμενα.

– Αιφνιδιαστική εμφάνιση

Στην δεύτερη κατηγορία παρατηρείται σοβαρή δερματίτιδα καθώς και αλλεργίες. Η γενική εικόνα του δέρματος και του τριχώματος δεν είναι καλή, ενώ σε περίπτωση αλλεργίας η φαγούρα (κνησμός) είναι πολύ έντονη. Η σοβαρότητα, ή εντόπιση και η έκταση των αλλοιώσεων εξαρτώνται από το είδος του παρασίτου και τον αριθμό των παρασίτων. Π.χ. η δεμοδεκτική ψώρα συνήθως εμφανίζεται σε περιοχές της κεφαλής και των προσθίων άκρων. Πολλές φορές η εμφάνιση των εξωπαρασίτων είναι αιφνιδιαστική και σε μεγάλους αριθμούς. Στις αρχές της Άνοιξης π.χ. δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο να γεμίσει ξαφνικά ο σκύλος με τσιμπούρια.

– Οι μεταδιδόμενες ασθένειες

Η τρίτη κατηγορία αφορά τις ασθένειες οι οποίες μεταδίδονται από κάποια εξωπαράσιτα και συνυπάρχουν με τα δερματικά προβλήματα. Η ερλιχίωση, η διροφιλαρίωση και το καλαζάρ είναι πιο σοβαρές και οι πιο γνωστές, αλλά δεν είναι οι μοναδικές. Στις περιπτώσεις αυτές είναι προφανές, ότι το εξωπαράσιτο πριν τσιμπήσει τον σκύλο μας, έχει γευματίσει και «αλλού».

Το ζήτημα λοιπόν είναι όχι τόσο πως θα απομακρύνουμε τα εξωπαράσιτα, αλλά κυρίως πως θα αποτρέψουμε την επαφή τους με τα ζώα μας. Η πρόληψη είναι πιο σημαντική από την θεραπεία. Το σημαντικό είναι να δράσουμε εγκαίρως και να μην περιμένουμε την εμφάνιση των ανεπιθύμητων επισκεπτών.

– Διπλή γραμμή άμυνας

Συνήθως η τοποθέτηση ενός καλού περιλαίμιου σε συνδυασμό με μία καλή αμπούλα είναι ένας αποτελεσματικός συνδυασμός διότι αντιμετωπίζει την επίθεση με δύο γραμμές άμυνας. Η ανανέωση της αμπούλας πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή. Ο έλεγχος του ζώου πρέπει να είναι σχολαστικός μετά από κάθε έξοδο και η καθαριότητα του κλουβιού συστηματική. Οι παραδοσιακές μέθοδοι προστασίας όπως π.χ. τα εσπεριδοειδή δέντρα, οι ευκάλυπτοι και οι γλάστρες με βασιλικό, έχουν αποτέλεσμα αλλά πρέπει να βάζετε και φάρμακα στο σκύλο.

Διαβάστε επίσης – Φόλες: Mέτρα Προστασίας και Αντιμετώπισης

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ