Με σοβαρό πρόστιμο και με ποινές φυλάκισης απειλούνται όλοι εκείνοι που πιστεύουν ότι η φροντίδα του σκύλου εξαντλείται στην τροφή και σε μία αλυσίδα γύρω από τον λαιμό…

Η κακοποίηση ως έννοια δεν είναι τόσο απλή όσο θα νόμιζε κάποιος. Οι περισσότεροι συγχέουν την κακοποίηση με τη βάναυση συμπεριφορά. Πράγματι, ο εσκεμμένος βασανισμός ενός ζώου ασφαλώς και θεωρείται κακοποίηση και μάλιστα “ενεργητική”. Ο όρος “ενεργητική” σημαίνει την πρόθεση κάποιου να βλάψει και να βασανίσει ένα ζώο. Ο δράστης σκόπιμα, με πρόθεση και προμελέτη, συμπεριφέρεται με βαναυσότητα και σκληρότητα απέναντι σε ένα ζώο. Ο ξυλοδαρμός για παράδειγμα είναι μια τυπική περίπτωση ενεργητικής κακοποίησης. Για να το πούμε με διαφορετικά λόγια, όταν οι πράξεις κάποιου έχουν ως αποτέλεσμα να υποφέρει και να πονάει ένας σκύλος, τότε μιλάμε για ενεργητική κακοποίηση.

Η “παθητική” κακοποίηση

Η άλλη κατηγορία κακοποίησης είναι η “παθητική” κακοποίηση. Η έννοια αυτή είναι λίγο πιο πολύπλοκη και πιο λεπτή σε σχέση με την ενεργητική κακοποίηση διότι αφορά κυρίως τις παραλείψεις του ιδιοκτήτη ενός σκύλου. Οι παραλείψεις αυτές έχουν ως αποτέλεσμα την αυξημένη πιθανότητα να ασθενήσει ο σκύλος ή να υποφέρει ή να πονάει.

Ας δούμε μερικά παραδείγματα παθητικής κακοποίησης:

– Η παράλειψη των εμβολίων, της αντιπαρασιτικής αγωγής και εν γένει της ιατρικής φροντίδας του σκύλου συνιστούν παθητική κακοποίηση διότι λόγω των παραλείψεων αυτών ενδέχεται να ασθενήσει ο σκύλος.

– Η παράθεση ακατάλληλης τροφής ή τροφής αλλοιωμένης ή ακάθαρτου νερού συνιστούν επίσης παθητική κακοποίηση διότι το ζώο υποφέρει από πείνα ή από δίψα και δεν σιτίζεται σωστά και κινδυνεύει η υγεία του.

– Το ακατάλληλο κατάλυμα, το οποίο είναι βρώμικο, με πολλές αιχμηρές επιφάνειες που μπορεί να τραυματίσουν το ζώο και που δεν το προστατεύει αποτελεσματικά από τις αντίξοες καιρικές συνθήκες επίσης συνιστά παθητική κακοποίηση.

– Η μόνιμη πρόσδεση του ζώου χωρίς αυτό να έχει τη δυνατότητα να κινείται ή ο περιορισμός του σε κλουβί χωρίς τη δυνατότητα καθημερινού περιπάτου επίσης συνιστούν παθητική κακοποίηση διότι το ζώο υποφέρει από τον εγκλεισμό.

Η παράθεση των παραδειγμάτων αυτών είναι ενδεικτική ώστε να γίνει κατανοητή η έννοια της παθητικής κακοποίησης.

Πάντα με πρόθεση

Σε αντίθεση με την ενεργητική κακοποίηση η οποία γίνεται πάντα με πρόθεση, η παθητική κακοποίηση μπορεί να οφείλεται σε άγνοια. Όλοι εκείνοι οι οποίοι εμβολιάζουν μόνοι τους σκύλους τους διαπράττουν παθητική κακοποίηση διότι δεν έχουν τις γνώσεις που απαιτούνται για να ελέγξουν την υγεία του ζώου προ του εμβολιασμού, ούτε έχουν τις απαιτούμενες γνώσεις για να καταρτίσουν ένα αποτελεσματικό εμβολιακό πρόγραμμα. Το ίδιο ισχύει και για εκείνους οι οποίοι κάνουν τον κτηνίατρο δίνοντας διάφορα φάρμακα στον ασθενή σκύλο τους επειδή έτσι τους είπε ο γείτονας (ή ο πετσοπάς ή ο κυνηγοπατέρας) που έχει χρόνια σκύλους και “ξέρει”. Τα βρώμικα σκεύη τροφής και νερού επίσης συνιστούν παθητική κακοποίηση, διότι μολύνεται η τροφή και το νερό με αποτέλεσμα την αυξημένη πιθανότητα ασθένειας. Υπάρχουν ακόμα εκείνοι οι οποίοι γεμίζουν ένα σκουριασμένο μεταλλικό δοχείο με νερό και δεν το ανανεώνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα με αποτέλεσμα αυτό να μουχλιάζει, όπως υπάρχουν και εκείνοι οι ιδιοκτήτες που πετάνε την τροφή στο έδαφος για να την φάει από εκεί ο σκύλος μαζί με τις λάσπες.

Τα… βαρελόσκυλα

Το ακατάλληλο κατάλυμα παραπέμπει στην γνωστή κατηγορία των “βαρελόσκυλων”.

Τα δύστυχα αυτά πλάσματα έχουν καταδικαστεί να ζουν μέσα σε ένα βαρέλι το οποίο υποτίθεται ότι τα προστατεύει από τις καιρικές συνθήκες. Άλλοι σκύλοι ζουν μέσα σε παλιά κοτέτσια ή δίπλα στον καυστήρα του καλοριφέρ ή σε παλιά εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα. Τα “καταλύματα” αυτά είναι προφανώς ακατάλληλα και επικίνδυνα για την υγεία του ζώου και απαράδεκτα για την ευζωία του. Τέλος, η καθημερινή άσκηση του σκύλου θα πρέπει να εξασφαλίζεται από τον ιδιοκτήτη του. Η μόνιμη πρόσδεση ή ο εγκλεισμός σε ένα στενό κλουβί αποστερούν το ζώο από την φυσιολογική του κινητικότητα την οποία έχει ανάγκη για βιολογικούς αλλά και για ψυχολογικούς λόγους.

Οι ιδιοκτήτες συχνά δεν κατανοούν ότι κάνουν σοβαρό λάθος

Σε όλες τις περιπτώσεις οι ιδιοκτήτες συχνά δεν κατανοούν ότι κάνουν σοβαρό λάθος. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα δηλώνουν με αφοπλιστική ειλικρίνεια ότι αυτό που κάνουν είναι το σωστό ή ότι “αυτό κάνουν όλοι”. Δεν αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει και άλλος τρόπος που είναι πιο σωστός. Ή το αντιλαμβάνονται αλλά επειδή είναι πιο δύσκολος ή επειδή κοστίζει κάτι παραπάνω, κάνουν το κορόιδο. Ο νομοθέτης όμως έχει άλλη άποψη. Δεν συγχωρεί τις παραβάσεις αυτές και ορίζει ποινικές κυρώσεις και διοικητικά πρόστιμα. Έτσι ανάλογα με το αδίκημα τα πρόστιμα ξεκινούν από λίγες εκατοντάδες ευρώ και φτάνουν μέχρι τις 30.000 ευρώ για κάθε κακοποιημένο σκύλο. Η αστυνομία είναι υπεύθυνη (αυτεπάγγελτα ή μετά από καταγγελία)για την βεβαίωση της παράβασης καθώς και για την επιβολή του προστίμου. Ο νόμος μάλιστα ορίζει πως μετά το πρόστιμο δίνεται στον παραβάτη ένα εύλογο χρονικό διάστημα για να διορθώσει τα κακώς κείμενα (πχ να εμβολιάσει τον σκύλο σε κτηνίατρο ή να βελτιώσει το κατάλυμα του ζώου). Αν μετά το πέρας της προθεσμίας αυτής ο ιδιοκτήτης δεν έχει συμμορφωθεί, τότε ακολουθεί νέο πρόστιμο. Πραγματικά δεν αξίζει να υποστεί κάποιος την ταλαιπωρία της διαδικασίας αλλά και την οικονομική απώλεια μόνο και μόνο για να γλυτώσει μια επίσκεψη στον κτηνίατρο.