Οι αλλεργίες είναι πολύ συχνές στην κλινική πράξη και ταλαιπωρούν τους σκύλους και τους ιδιοκτήτες τους. Η βασική αιτία για το πρόβλημα αυτό είναι τα πανταχού παρόντα αλλεργιογόνα.

Στην τυπική τους μορφή οι αλλεργίες χαρακτηρίζονται από αλλοιώσεις του δέρματος σε συνδυασμό με έντονη φαγούρα (κνησμός, στην ιατρική ορολογία). Οι αλλοιώσεις περιλαμβάνουν περιοχές με έντονη ερυθρότητα, απώλεια ή αραίωση του τριχώματος, υπερχρωμία («μαύρισμα») του δέρματος, εξανθήματα, διαβρώσεις, ακόμα και πληγές. Ο κνησμός εκδηλώνεται με χαρακτηριστικές κινήσεις ξυσίματος με τα άκρα, με ξύσιμο του σώματος σε επιφάνειες (τοίχους κ.λπ.) καθώς και με επίμονο γλείψιμο κάποιων περιοχών του σώματος. Πολλές φορές τα συμπτώματα  επεκτείνονται στο ανώτερο αναπνευστικό με έντονο πταρμό, βήχα και ροχαλητό. Η έντονη δακρύρροια είναι επίσης χαρακτηριστικό ορισμένων μορφών αλλεργίας (όπως π.χ. η αλλεργική επιπεφυκίτιδα και όχι μόνο).

Η διάγνωση της αλλεργίας είναι σχετικά απλή. Η παρουσία των συμπτωμάτων αυτών καθώς και κάποιες εξετάσεις σε συνδυασμό με κάποιες κλινικές δοκιμές, θέτουν την διάγνωση με βεβαιότητα. Η δυσκολία έγκειται στον εντοπισμό του αλλεργιογόνου παράγοντα, του παράγοντα εκείνου δηλαδή που ευθύνεται για την πρόκληση της αλλεργίας. Τα αλλεργιογόνα είναι πολλά, πάρα πολλά και βρίσκονται σχεδόν παντού. Είναι αδύνατον χωρίς κάποιες πολύ εξειδικευμένες εξετάσεις να εντοπιστεί επακριβώς ο υπεύθυνος παράγοντας. Για να γίνει πιο κατανοητό αυτό ας δούμε ποια είναι τα συχνότερα αλλεργιογόνα και που βρίσκονται.

• Φυτικής προέλευσης: Δέντρα, χόρτα, άνθη και βότανα, είτε με τη γύρη τους, είτε με άλλα στοιχεία του φυτού αποτελούν ισχυρά αλλεργιογόνα. Συχνά τα αλλεργιογόνα αυτά έχουν εποχιακή δραστικότητα όπως πχ η περιοδική ανθοφορία κάποιων φυτών. Υπάρχουν όμως και φυτά ή δένδρα που προκαλούν όλο το χρόνο προβλήματα τέτοιου είδους.
• Σπόρια μυκήτων: Οι μύκητες βρίσκονται σε όλα τα περιβάλλοντα. Κάποιοι από αυτούς και ειδικά σε υγρά περιβάλλοντα (όπως είναι τα υπόγεια, τα ημιυπόγεια, οι κλειστές και ημίκλειστες αποθήκες, κάποια υπόστεγα κ.λπ.), παράγουν μικρά, μη ορατά δια γυμνού οφθαλμού, σπόρια τα οποία είναι εξόχως αλλεργιογόνα.
• Οικιακή σκόνη και ακάρεα: Η οικιακή σκόνη αποτελείται από μικρές τρίχες, νεκρά κύτταρα, μικροσκοπικά τεμάχια πλαστικού, ρύπους κ.λπ. Τα ακάρεα είναι μικροσκοπικά έντομα που τρέφονται από την οικιακή σκόνη. Τόσο τα ακάρεα όσο και η οικιακή σκόνη εισπνέονται και καταπίνονται από τους σκύλους με αποτέλεσμα την εμφάνιση αλλεργίας.
• Τα ωδικά πτηνά αλλά και τα οικόσιτα πτηνά: Μικροσκοπικά τεμάχια του φτερώματος ή της στρωμνής καταπίνονται ή εισπνέονται και λειτουργούν ως αλλεργιογόνα.
• Φάρμακα: Η αλλεργία στα φάρμακα είναι γνωστή και καλύπτει όλες τις κατηγορίες φαρμάκων. Τα συμπτώματα εμφανίζονται ταυτόχρονα με την χορήγηση του φαρμάκου. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που η αλλεργία αυτή εκδηλώνεται μετά από καιρό στην δεύτερη ή τρίτη χορήγηση του συγκεκριμένου φαρμάκου. Τέτοια φάρμακα δεν είναι μόνο αυτά που χορηγούνται ως χάπια, αλλά και αυτά με τη μορφή σαμπουάν ή ακόμα και κάποιες από τις αμπούλες εναντίον των ψύλλων.
• Ο καπνός του τσιγάρου: Το παθητικό κάπνισμα εκτός από άλλους κίνδυνους προκαλεί και αλλεργίες, τόσο στο αναπνευστικό σύστημα (τύπου άσθματος, σπαστική βρογχίτιδα) όσο και γενικότερα. Σκύλοι οι οποίοι ζουν σε σπίτια με καπνιστές εμφανίζουν διάφορες αλλεργίες σε μεγαλύτερη συχνότητα σε σχέση με αυτούς που ζουν σε σπίτια μη καπνιστών.
• Αρώματα: Τα αρώματα των ανθρώπων ενδέχεται να έχουν επίδραση στην υγεία των ζώων και κυρίως ως εισπνεόμενα αλλεργιογόνα.
• Τα οικιακά καθαριστικά: Τα απορρυπαντικά, τα καθαριστικά, τα γυαλιστικά επίπλων και τζαμιών είναι χημικές ουσίες τις οποίες ο οργανισμός τις αναγνωρίζει ως αλλεργιογόνα.
• Τα ελαστικά υλικά: Τα μπαλάκια που χρησιμοποιούνται για παιχνίδι ή για εκπαίδευση καθώς και τα πατώματα από ελαστικά (π.χ. σε παιδικά δωμάτια) είναι παράγοντες που προκαλούν αλλεργία.

Κατανοεί κάποιος εύκολα ότι τα αλλεργιογόνα βρίσκονται παντού. Δεν έχουν όμως όλοι οι σκύλοι την ίδια ευαισθησία απέναντι τους. Κάποια ζώα είναι πιο ευαίσθητα σε έναν παράγοντα και πιο ανθεκτικά σε έναν άλλον, ενώ άλλοι σκύλοι μπορεί να παρουσιάζουν την αντίστροφη ευαισθησία. Πολλές φορές οι αλλεργιογόνου παράγοντες δρουν αθροιστικά αν συνυπάρχουν σε ένα περιβάλλον. Σε μερικές περιπτώσεις δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι περισσότερο από την φαρμακευτική αγωγή και … υπομονή. Δεν μπορούμε για παράδειγμα να ξεριζώσουμε όλα τα περδικάκια ή όλες τις μαργαρίτες ή όλα τα λουλούδια από την περιοχή που κατοικούμε. Μπορούμε όμως να φροντίζουμε να ζει σε συνθήκες καθαριότητας, να διατρέφεται σωστά, να μην καπνίζουμε στον χώρο του, να τον έχουμε μακριά από πτηνά και να του δίνουμε φάρμακα μόνο κατόπιν κτηνιατρικής συμβουλής.