Η επιλεκτική αναπαραγωγή των σκύλων…
Στην άγρια φύση, η αναπαραγωγή των ζώων υπαγορεύεται από τις συνθήκες και τη βούληση κάθε ζώου να ζευγαρώσει με ένα άλλο του είδους του. Αυτό ονομάζεται φυσική επιλογή.
Αυτό που οι άνθρωποι έχουν φέρει στο τραπέζι είναι η επιλεκτική εκτροφή σκύλων: το χέρι-επιλέγει ποιο πρόκειται να αναπαραχθεί με ποιο. Τα πιο προφανή παραδείγματα επιλεκτικής αναπαραγωγής σκύλων είναι τα καθαρόαιμα σκυλιά αλλά η επιλεκτική αναπαραγωγή συμβαίνει συνήθως σε κάθε επίβλεψη και προγραμματισμένη αναπαραγωγή.
Eίναι ο όρος που χρησιμοποιείται για την αναφορά της ανθρώπινης παρέμβασης στην εκτροφή σκυλιών, η οποία συνήθως αναλαμβάνεται για να παράγει επιθυμητά χαρακτηριστικά στα επόμενα κουτάβια ή για να βελτιώσει την υγεία ή την ποιότητα της γραμμής.
Η «γραμμή» είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να αναφερθεί στις διάφορες γενεές σχετικών σκύλων, από τα γονικά σκυλιά μέσω των απογόνων τους και κάτω από τις επόμενες γενιές. Η απλή αναπαραγωγή κουταβιών δεν είναι η ίδια με το να γίνει κάποιος εκτροφέας και να αναπτύξει μια γραμμή αίματος.
Πολλά και ωραία σκυλιά μπορεί να παραχθούν στη πρώτη περίπτωση, αλλά για να συνεχίσει να αναπτύσσει και να βελτιώνει κανείς τα καλύτερα χαρακτηριστικά της φυλής σε μια οικογένεια σκύλων που αναπαράγονται πράγματι για αυτά, είναι ο ορισμός της «γραμμής αίματος» και ο απώτερος στόχος ενός «εκτροφέα». Οπότε, το κίνητρο για να γίνει κάποιος εκτροφέας μπορεί να είναι διπλό.
Νούμερο ένα: το άτομο θέλει να διατηρήσει την ποιότητα των σκύλων που έχει επιτευχθεί σε ένα σκύλο ή σε έναν αριθμό σκύλων όπου διαθέτει.
Νούμερο δύο: το άτομο θέλει να βελτιώσει ή να ενσωματώσει ένα νέο χαρακτηριστικό σε μια οικογένεια σκύλων με την οποία και ασχολείται.
Γιατί εκτρέφουμε επιλεκτικά
Η επιλεκτική αναπαραγωγή είναι η διαδικασία της αναπαραγωγής σκύλων που σκοπεύουν να παράγουν, να διατηρήσουν ή να αφαιρέσουν συγκεκριμένα φυσικά και διανοητικά χαρακτηριστικά, συνθήκες υγείας, δεξιότητες και ικανότητες. Συνήθως, σημαίνει ότι ο εκτροφέας έχει πρόγραμμα αναπαραγωγής με βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους που προσπαθεί να προσεγγίσει.
Κάθε αναπαραγωγή και οι απόγονοι που προκύπτουν μέσω αυτής αποτελούν ένα βήμα προς την κατεύθυνση αυτού του στόχου, όπου ο δημιουργός μπορεί να αξιολογήσει πού πέτυχε και που απέτυχε.
Στην απλούστερη μορφή της, η επιλεκτική αναπαραγωγή είναι απαραίτητη για να διατηρηθεί η καθαρή κατάσταση των φυλών σκύλων γενεαλογικού χαρακτήρα ειδάλλως δεν θα υπήρχαν καθόλου γενεαλογικές φυλές ή γραμμές.
Εντούτοις, υπάρχει κάτι περισσότερο από αυτό και η επιλεκτική αναπαραγωγή δεν είναι απαραίτητη μόνο για να διατηρηθούν ή να εξελιχθούν οι φυλές γενεαλογικού χαρακτήρα, αλλά για να αυξηθούν τα θετικά και ελκυστικά χαρακτηριστικά της κάθε φυλής, προσπαθώντας παράλληλα να μη δημιουργηθούν ανεπιθύμητα χαρακτηριστικά. Αποτελεί επίσης, την μέθοδο για το σχηματισμό νέων φυλών καθώς ήδη υπάρχει μια περιορισμένη διαθέσιμη ομάδα γονιδίων.
Μια φυλή σκύλου ορίζεται από το μοναδικό σύνολο φαινοτύπου και γονότυπου που την ξεχωρίζει από όλες τις άλλες φυλές. Τα χαρακτηριστικά που είναι παρατηρήσιμα είναι ευκολότερο να εκτιμηθούν με ακρίβεια σε αντίθεση με μη παρατηρήσιμα χαρακτηριστικά, όπως για παράδειγμα η ιδιοσυγκρασία.
Αρκετές γενεές των απογόνων απαιτούνται από τον εκτροφέα να αποδείξει ότι όλοι κατέχουν τον ίδιο φαινότυπο και ότι είναι γενετικά παρόμοιες με τους γονείς τους. Τα καθαρά δείγματα παράγονται από το πρότυπο της επιλεκτικής αναπαραγωγής για να διακρίνουν ορισμένα χαρακτηριστικά και είναι γνωστό ότι είναι «καθαρά», επομένως, πιο επιδιωκόμενα για τα μέσα πρόβλεψης.
Οι φυλές χρειάζονται πολύ ακριβή πρότυπα. Ως εκ τούτου, οι εκτροφείς σκύλων πρέπει να έχουν σαφώς καθορισμένο στόχο στο μυαλό.
Ειδικότητα σκύλων
Η πρώτη χρήση της επιλεκτικής αναπαραγωγής στα σκυλιά ήταν στο να «εξειδικευτούν» οι σκύλοι, ακόμη περισσότερο από το να είναι καθαρόαιμοι. Πολύ πριν από τη γέννηση των Kennel Club, εδώ και αιώνες οι άνθρωποι έχουν εξιδανικεύσει και εξειδικεύσει τα σκυλιά να εκτελούν συγκεκριμένα καθήκοντα. Προφανώς, κάθε επιθυμητός σκύλος έπρεπε να ενσωματώσει διαφορετικές ιδιότητες, απαραίτητες για να υπερέχει σε αυτό που έπρεπε να κάνει.
Ενώ οι καθαρόαιμες φυλές έρχονται με μια δέσμη ευθυνών για τους εκτροφείς, η ιδέα είχε ωφέλιμα κίνητρα και ωφελεί πέρα από τα κυνηγόσκυλα όλους μας σήμερα, σε διάφορες καταστάσεις (π.χ. σκύλοι ανίχνευσης εκρηκτικών υλών, σκυλιά αστυνομίας, σκυλιά φύλαξης, σκυλιά διάσωσης χιονοστιβάδων κ.λπ.).
Ωστόσο, για να δημιουργηθεί μια νέα φυλή, απαιτείται διάστημα 30 έως 50 ετών, αλλά το ερώτημα που τίθεται είναι εάν ένας αξιόλογος και επίσημος κυνολογικός φορέας θα τη δεχτεί και θα την αναγνωρίσει επίσημα. Πενήντα έτη αναπαραγωγής παρέχουν αρκετό χρόνο για να δημιουργηθεί μια αρκετά μεγάλη γενετική δεξαμενή για την παραγωγή συνετών δειγμάτων που επιδεικνύουν τη γενετική και τους τύπους που προορίζονται.
Η όλη διαδικασία παραγωγής μιας τυπικής φυλής απαιτεί να γνωρίζει κανείς ακριβώς, ποια είναι τα χαρακτηριστικά για τα οποία καλλιεργείται, για ποιο σκοπό και ποια σκυλιά είναι εκείνα που θα δώσουν τη δύναμη για να ολοκληρωθεί η επικείμενη αυτή αποστολή.
