Η δημιουργικότητα δε περιορίζεται μόνο στη ζωγραφική, στη μουσική ή στις υπόλοιπες τέχνες. Δημιουργικός μπορεί να είναι οποιοσδήποτε με οτιδήποτε κι αν καταπιάνεται. Δημιουργικότητα επίσης, δε σημαίνει απαραίτητα να συμπεριφέρεσαι ή να ντύνεσαι εκκεντρικά…

Η δημιουργικότητα είναι μια σπουδαία ικανότητα. Μπορεί να γεννηθείς με μία κάποια δόση δημιουργικότητας. Έχει αποδειχθεί επιστημονικά, για παράδειγμα, ότι οι αριστερόχειρες είναι γενετικά πιο προικισμένοι σε ότι αφορά τη δημιουργικότητα. Άραγε ο σκύλος σας, σας δίνει το δεξί ή το αριστερό χέρι;; Εντάξει… Πλάκα κάνω….

Αυτό που βελτιώνει, ακονίζει και εδραιώνει τη δημιουργικότητα είναι η λεγόμενη εκπαίδευση ή τέλος πάντων πείτε το όπως θέλετε εκμάθηση, εμπειρία ή training. Χωρίς αυτή, δύσκολα η δημιουργικότητα θα μετατραπεί σε μια χρήσιμη και χρησιμοποιήσιμη ικανότητα στις πιο διαφορετικές καταστάσεις. Δημιουργικότητα είναι η ικανότητα να βρίσκεις εναλλακτικές λύσεις για το ίδιο πρόβλημα.

Και φτάνουμε λοιπόν στον κυνηγετικό σκύλο. Ο σκύλος ο οποίος είναι προετοιμασμένος για τους αγώνες, φαινομενικά δεν έχει πολλές δυνατότητες να βάλει δημιουργικότητα στην εξερεύνηση του τερέν. Τα λασέ πρέπει να πραγματοποιούνται σύμφωνα με μια σχετικά αυστηρή γεωμετρία, η οποία δεν επιτρέπει παρεμβάσεις στην έρευνα. Οι μεγάλοι πρωταθλητές, ή καλύτερα, οι μεγάλοι σκύλοι, ακόμα και στους κλασσικούς, δηλαδή στον τύπο αγώνα όπου η γεωμετρία, μαζί βέβαια με την ποιότητα, είναι το ζητούμενο, βρίσκουν πάντα τον τρόπο να προσθέσουν τη προσωπική τους πινελιά. Μπορεί να είναι μια απότομη αλλαγή κατεύθυνσης που φαντάζει αναίτια, αλλά σχεδόν πάντα οδηγεί σε φέρμα, ή μπορεί να είναι μια φαινομενική ανυπακοή στις κατευθυντήριες οδηγίες του κυναγωγού για να πάνε εκεί που πιστεύουν ότι βρίσκεται το θήραμα. Αξίζει τον κόπο να τους “ακούμε” πάντα, αν και μπορεί να νομίζουμε, ότι η δική μας οπτική είναι καλύτερη και πιο διορατική.

Ο πρωταθλητής, μέσα στις αυστηρές γεωμετρίες που πρέπει να κινηθεί, έχει τις δημιουργικές στρατηγικές του για να κατευθύνει το παιχνίδι, τόσο με τον κυναγωγό, όσο και με το θήραμα. Η εκπαιδευσιμότητα, με την έννοια της ικανότητας να μπορεί να ακολουθεί οδηγίες και κανόνες, μπορεί να συνοδεύει ή όχι, τη δημιουργικότητα. Από την άλλη πλευρά, οι αθλητές, ακόμα και οι άνθρωποι, για να διακριθούν, πρέπει να έχουν και άλλα ηθικά προσόντα. Ένα από αυτά είναι η προσαρμοστικότητα, με την έννοια της αντοχής στην αποτυχία και στην απογοήτευση ή τον πόνο. Ο αθλητής, ακόμα και ο άνθρωπος, είναι ικανός να αντέχει όχι μόνο στην έντονη κούραση των προπονήσεων, αλλά και στον πόνο, τόσο τον φυσικό όσο και τον ψυχικό, αν το ηθικό είναι ακμαίο.

Άλλο προσόν είναι η αποφασιστικότητα. Η ικανότητα να βρίσκεις πάντα ένα κίνητρο για να πετύχεις το στόχο σου. Συχνά στα κυνηγόσκυλα διακρίνεις το βλέμμα να είναι καρφωμένο ευθεία μπροστά. Οι κινήσεις των ματιών είναι ελάχιστες, το βλέμμα είναι στραμμένο αποκλειστικά στο στόχο, σαν να θέλει να εξοικονομήσει ενέργεια ακόμα και από την κίνηση των ματιών.

Χρησιμοποίησα το παράδειγμα του σκύλου αγώνων, όμως στο πραγματικό κυνήγι και στα πραγματικά κυνηγόσκυλα, τα οποία δοκιμάζονται σε σκληρές συνθήκες, όλες οι έννοιες γύρω από τις δυνατότητες του εγκεφάλου ενισχύονται και γίνονται ακραίες.

Ο κυνηγετικός σκύλος, μέσα στο κυνήγι, έχει περισσότερες ευκαιρίες να δείξει τις λύσεις που εφευρίσκει τη στιγμή που κυνηγάει. Και όσο παρατείνεται ο χρόνος που κυνηγάει, τόσο πιο πολύ πρέπει να εκμεταλλεύεται τα φυσικά και ψυχικά του χαρίσματα για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του πολύωρου κυνηγίου. Είναι βέβαιο, ότι καθαρό μυαλό και δημιουργικότητα πάνε μαζί. Όπως ένας ποδοσφαιριστής φτάνει μπροστά στο τέρμα και χάνει το γκολ εξαιτίας της έλλειψης οξυγόνου, η οποία δεν του επιτρέπει την κρίσιμη στιγμή να έχει καθαρό μυαλό και να είναι δημιουργικός, έτσι και ο σκύλος που δεν έχει ανάσες, δε μπορεί να κάνει τις σωστές κινήσεις για να φτάσει στο θήραμα ή δε μπορεί να κάνει τις σωστές επιλογές όταν βρίσκεται μπροστά του. Η δημιουργικότητα λοιπόν, από τη μία, έχει να κάνει με τη διαδρομή που θα ακολουθήσει για να φτάσει στο θήραμα ανάμεσα σε πολλές άλλες, και από την άλλη, έχει να κάνει με τη συμπεριφορά του όταν βρεθεί μπροστά στο θήραμα. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι προσέγγισης και αυτός κάθε φορά πρέπει να επιλέγει τον σωστότερο, λαμβάνοντας υπόψη πολλές παραμέτρους. Από τη μορφολογία του εδάφους, τη βλάστηση, την ένταση του ανέμου, μέχρι το είδος ή τη συμπεριφορά του θηράματος.

Θα λέγαμε λοιπόν, ότι ένας καλός κυνηγετικός σκύλος είναι πιο δημιουργικός από ένα καλό σκύλο αγώνων;

Πιστεύω ξεκάθαρα πως ναι. Σίγουρα τη διαφορά την κάνει πάντα η εκπαίδευση, η αυτοπειθαρχία και η αντοχή. Είναι ακριβώς υπό αυτές τις συνθήκες που η δημιουργικότητα αν ήδη υπάρχει, μπορεί να μετατραπεί σε ικανότητα στέρεη, παραγωγική και σταθερή στο χρόνο. Μια ικανότητα, η οποία θα μπορεί να μεταδοθεί και στους απογόνους. Ας τη θαυμάζουμε και ας την εκτιμούμε όλοι όταν υπάρχει, διότι είναι ένα μεγάλο προσόν.