spot_img
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
spot_img

Κυνοφιλική παιδεία

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

 

Μία έννοια χιλιοειπωμένη, αλλά πολλές φορές υποτιμημένη και παρεξηγημένη. Χρησιμοποιείται κατά κόρον σχεδόν σε καθημερινή βάση σε άρθρα, συζητήσεις, σεμινάρια, αναρτήσεις στο διαδίκτυο, χωρίς όμως ποτέ κανείς να μπει στην ουσία αυτής της φράσης.

 

Του Αχιλλέα Γιάππου

 

H φράση «κυνοφιλική παιδεία» έχει πλέον καθιερωθεί ως μία πομπώδη κυνοφιλική«in» ατάκα, τις περισσότερες φορές κενή περιεχομένου. Ποια όμως είναι η ουσία και το βαθύτερο περιεχόμενο αυτών των δύο λέξεων; Ξεκινώντας από το θεμελιώδες περιεχόμενο αυτής της φράσης, δεν μπορούμε να μην ξεκινήσουμε από το αυτονόητο. Μία βαθιά γνώση γύρω από το σύνολο των πραγμάτων που αφορούν την ζωή του σκύλου και, πιστέψτε με, είναι πάρα πολλά.

 

Η σωστή διαβίωση του σκύλου

 

Αφετηρία όλων είναι η σωστή διαβίωση του σκύλου. Δεν μπορεί κανείς να ισχυρίζεται ότι διαθέτει κυνοφιλική παιδεία και να διατηρεί σκύλους σε ταράτσες και μπαλκόνια εκτεθειμένους στα καιρικά φαινόμενα και χωρίς καθημερινή ανθρώπινη επαφή. Σκυλιά δεμένα με αλυσίδες σε βαρέλια και λαμαρίνες κάτω από δέντρα. Σκυλιά συνωστισμένα σε μικρά μποξ. Είναι λοιπόν σαφές, ότι ο χώρος και ο τρόπος διαβίωσης των σκύλων μας, αποτελεί το καθρέφτη της κυνοφιλικής μας παιδείας.

Φυσικά άμεσα συνδεδεμένο με το παραπάνω, είναι και η φροντίδα που δείχνουμε για τη διατροφή, την υγιεινή και άσκηση των σκύλων μας. Χώροι ακάθαρτοι που εκπέμπουν δυσοσμία από χιλιόμετρα, αποφάγια πεταμένα στο χώμα και μπολάκια άδεια από νερό ή γεμάτα πρασινάδα, είναι εικόνες που μαρτυρούν την αδυναμία κάποιων να κατανοήσουν την σπουδαιότητα της ευζωίας των κυνηγετικών μας συντρόφων. Επίσης εικόνες σκύλων σκελετωμένων, βρώμικων, με εικόνα θαμπού τριχώματος ή γεμάτοι δερματικά, αποκαλύπτουν την γενικευμένη ταλαιπωρία των ζώων αυτών.

Η υγιεινή, εκτός από τη σωστή διατροφή και διαβίωση, εμπεριέχει ως βασική παράμετρο τον τομέα της πρόληψης. Σωστή τήρηση του προγράμματος απολυμάνσεων, εμβολιασμών και αποπαρασιτώσεων, είναι απολύτως απαραίτητα. Ειδικότερα για τα κυνηγετικά μας σκυλιά που βγαίνουν στην ύπαιθρο και μπορεί να έρθουν σε επαφή με κάθε είδους μικρόβια ή παράσιτα, είναι ακόμα πιο επιβεβλημένη η τήρηση ενός ακόμα πιο αυστηρού προγράμματος. Ένα σωστός χώρος, πέρα από την σωστή δομή του, θα πρέπει να απολυμαίνετε τακτικά. Δεν μπορεί σε έναν υποδειγματικό χώρο να υπάρχει σκύλος που κουβαλάει πάνω του τσιμπούρια και ψύλλους ή κάνει διάρροιες από ασκαρίδες. Πέρα από την ουσιαστική ενόχληση του σκύλου από αυτά τα ένδο και έξω παράσιτα, εγκυμονούν και σοβαροί κίνδυνοι για την υγεία και πολλές φορές για την ίδια του την ζωή.

 

Η άθληση

 

Φυσικά υγεία, δίχως σωστή άθληση δεν νοείται. Ο σκύλος είναι ένα ζώο που ως θηρευτής έχει καθημερινές ανάγκες άθλησης. Ειδικότερα για την δική μας κατηγορία των κυνηγετικών σκύλων, οι ανάγκες αυτές είναι ακόμα μεγαλύτερες. Είναι, λοιπόν, σημαντικό οι σκύλοι μας να βγαίνουν καθ’ όλη την διάρκεια του έτους. Λιγότερο συχνά και για μικρότερη διάρκεια την περίοδο εκτός κυνηγίου και πολύ περισσότερο την κυνηγετική περίοδο. Είναι ένα πολύ κρίσιμο σημείο που δυστυχώς πολλοί αποτυγχάνουμε.

Υπάρχουν πολλοί κυνηγοί που πραγματικά τηρούν πολύ υψηλά στάνταρ στη διαβίωση των σκύλων τους, αλλά παραμελούν τραγικά το κομμάτι αυτό. Δεν είναι λίγες οι φορές που σκύλοι κάνουν την πρώτη έξοδο της σεζόν την 20η Αυγούστου, με τραγικές πολλές φορές συνέπειες. Θερμοπληξίες, αιματουρίες και σοβαροί μυϊκοί τραυματισμοί, που αχρηστεύουν ή θέτουν τους σκύλους εκτός μάχης για εβδομάδες.

 

Η… κατάντια

 

Φυσικά εκπαίδευση ή κυνήγι χωρίς σωστό τρόπο μεταφοράς αποτελεί μία ακόμα ένδειξη έλλειψης κυνοφιλικής παιδείας. Μεταφορές σε κλειστά πορτμπαγκάζ, σε άθλια σκυλόκουτα, σε διαλυμένα τρέιλερ και δεμένα με αλυσίδες σε καρότσες,αποτελούν κραυγαλέα φαινόμενα κυνοφιλικής κατάντιας. Δυστυχώς ακόμα και σήμερα πολλοί σκύλοι φεύγουν στο δρόμο από κουτιά που διαλύθηκαν, από πόρτες που άνοιξαν, από δήθεν «εξαερισμούς» που με πρόχειρο τρόπο κλείστηκαν. Σκυλιά πεθαίνουν από θερμοπληξίες ή σέρνονται κρεμασμένα από τις αλυσίδες πίσω από ανοιχτά αγροτικά. Εικόνες τριτοκοσμικές που μας θλίβουν και ταυτόχρονα εκθέτουν ολόκληρη την κυνηγετική οικογένεια.

Σε ένα μεγάλο βαθμό όλες αυτές οι πτυχές αποτελούν τμήμα της έννοιας της «κυνοφιλικής παιδείας». Όμως ο κυνηγετικός σκύλος ως έννοια εμπεριέχει ακόμα περισσότερες πλευρές που οφείλει ο σωστός κυνόφιλος να γνωρίζει. Η ουσιαστικότερη γνώση γύρω από τις αγαπημένες μας φυλές είναι μία θεμελιώδης παράμετρος ουσιαστικής κυνοφιλικής παιδείας. Δυστυχώς ακόμα και σήμερα, παρά τα τριάντα σχεδόν χρόνια παρουσίας της οργανωμένης κυνοφιλίας στη χώρα μας και πέρα από το γεγονός ότι έχουν γίνει τεράστια βήματα προόδου, μία μεγάλη μερίδα κυνηγών εξακολουθεί να έχει σκύλους χωρίς πεντιγκρί, να αγνοούνται θεμελιώδεις γνώσεις γύρω από τις φυλές και σε μεγάλα ποσοστά να απαξιώνονται οποιεσδήποτε διαδικασίες αξιολόγησης. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι συνάδερφοι που διατηρούν σκύλους ιχνηλάτες, μόλις τα τελευταία λίγα χρόνια έχουν αρχίσει να στηρίζουν ομίλους, να ασχολούνται με την καθαροαιμία, να θέτουν κανόνες και να θεσπίζουν αγωνιστικές διαδικασίες. Ελάχιστες είναι και οι γνώσεις γύρω από θέματα εκτροφής, με συνέπεια να γίνονται πλήθος από γέννες ανά την επικράτεια με σκύλους ακατάλληλους ή αμφιβόλου αξίας.

 

Μία ξεχωριστή εμπειρία

 

Για να γίνει ακόμα καλύτερα κατανοητή η ουσία της έννοιας της «κυνοφιλικής παιδείας» στο υπέρτατο επίπεδο, θέλω να μοιραστώ μαζί σας μία εμπειρία που είχα πριν από τρία χρόνια στα τερέν τις Σερβίας κατά την διάρκεια του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Επανιέλ Μπρετόν και του Κυπέλλου Ευρώπης των Ηπειρωτικών. Στη συνάντηση των προέδρων της FCI, υπήρχε μία εκπρόσωπος Σκανδιναβικής χώρας που είχε ένα Ιταλικό Σπινόνε. Στο γεύμα που ακολούθησε, απορημένος για την επιλογή της, την ρώτησα πως επέλεξε αυτήν την φυλή. Η απάντηση της με συγκλόνισε. Ήθελε κάποια στιγμή να αποκτήσει έναν σκύλο για κατοικίδιο. Για να αποφασίσει για την ράτσα που θα επέλεγε, επισκέφτηκε μία έκθεση μορφολογίας. Δεν επέλεξε ούτε από φωτογραφία, ούτε από κινηματογραφική ταινία, ούτε από κάποιο pet-shop. Στην επίσκεψη αυτή ενθουσιάστηκε από την εικόνα του Ιταλικού Σπινόνε. Ξεκίνησε να ενημερώνεται σταδιακά για την φυλή και πολύ σύντομα απόκτησε ένα. Γνωρίζοντας ότι είναι σκύλος εργασίας, αφιέρωνε καθημερινά αρκετή ώρα σε περιπάτους σε περιαστικά δάση δίπλα στην περιοχή που ζούσε. Θέλοντας να αντλήσει περισσότερες γνώσεις γύρω από την φυλή, έπρεπε να προστρέξει αποκλειστικά σε Ιταλική βιβλιογραφία. Για να μπορέσει να το πετύχει, ξεκίνησε μαθήματα Ιταλικών. Όσο εμβάθυνε στη φυλή τόσο συνειδητοποιούσε ότι άτομα υψηλού επιπέδου της φυλής μπορούσε να τα βρει μόνο μέσα από συστηματικούς και καταξιωμένους εκτροφείς. Πολύ σύντομα βρέθηκε στην Ιταλία και μετά από κάποιες επαφές, απόκτησε έναν ακόμα σκύλο. Εξακολούθησε να κάνει τα σκυλιά της βόλτα στο ίδιο δάσος. Παραδόξως με τις πρώτες βόλτες του νεαρού της σκύλου διαπίστωσε ότι το μέρος ήταν γεμάτο από φασιανούς τους οποίους φέρμαρε με μεγάλη ευκολία, σε αντίθεση με τον πρώτο της σκύλο που ουδέποτε τους είχε αντιληφθεί.

 

Το πάθος για το κυνήγι

 

Βλέποντας λοιπόν το έντονο κυνηγετικό πάθος του σκύλου της, μπήκε στη διαδικασία να ασχοληθεί με το κυνήγι. Έβγαλε άδεια, απέκτησε όπλο και ξεκίνησε την ενασχόληση της με το κυνήγι και έπειτα με τους αγώνες, ώστε να μπορεί να απολαμβάνει καλύτερα το σκύλο της και να του εξασφαλίσει όσα περισσότερα μπορούσε.

Βλέπουμε λοιπόν ένα -ακραίο μεν- αλλά ενδεικτικό παράδειγμα εμπλοκής με την κυνοφιλία ενός ατόμου σε μία χώρα με βαθιά κυνοφιλική παιδεία. Προφανώς είναι εξαιρετικά δύσκολο να απαιτήσουμε από όλους τους κυνόφιλους να αποκτήσουν μία τέτοιου είδους εμπλοκή με τον σκύλο. Όμως σίγουρη η εποχή, της αλυσίδας, του βαρελιού και των ξεροκόμματων, πρέπει να μπει οριστικά στο παρελθόν.

Σημαντική μπορεί να είναι η συνεισφορά της σωστής «κυνοφιλικής παιδείας» και στην διαμόρφωση μίας σωστής «κυνηγετικής παιδείας». Είναι παρατηρημένο ότι σε χώρες με βαθιά «κυνοφιλική παιδεία» υπάρχουν πολλοί πιο ευσυνείδητοι και νομοταγείς κυνηγοί. Ο κυνηγός – κυνόφιλος αντλεί πολύ μεγάλη ικανοποίηση από μία σπουδαία εργασία του σκύλου ή από μία εντυπωσιακή ενέργεια που οδηγεί σε έναν δύσκολο εντοπισμό, που σε κάποιες φορές είναι μεγαλύτερη ακόμα και από αυτή της ίδιας της κάρπωσης. Ο κυνηγός με βαθιά «κυνοφιλική παιδεία» αντιλαμβάνεται πολύ πιο έντονα την αξία της αειφόρου διαχείρισης του θηραματικού πλούτου και αντιστέκεται πολύ πιο εύκολα στο πειρασμό να υποπέσει σε υπερβολές. Είναι βέβαιο ότι εάν η κυνηγετική οικογένεια αντιλαμβανόταν την αξία της «κυνοφιλικής παιδείας» στη θηραματική διαχείριση, θα φρόντιζε να την επιβάλει στα μέλη της.

Βλέπουμε λοιπόν ότι πίσω από αυτές τις δύο αυτές μικρές λέξεις, που με τόση ευκολία πετιούνται δεξιά και αριστερά ως κλισέ, κρύβεται μία ολόκληρη φιλοσοφία ζωής. Αυτό που πολλές φορές αποκαλούμε «κυνοφιλική κουλτ

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Λύκοι καταβροχθίζουν ένα ελάφι σε χώρο στάθμευσης – Βίντεο

Λύκοι καταβροχθίζουν ένα ελάφι σε χώρο στάθμευσης Οι λύκοι έχουν αυξηθεί κατά πολύ σε πανευρωπαϊκό επίπεδο σε σημείο που αποτελεί και αντικείμενο συζήτησης της κομισιόν....
spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ