Συνήθως, ετυμολογικά, με την χρήση της λέξης «εκπαίδευση» εννοούμε την διαδικασία μάθησης που στοχεύει σε συγκεκριμένο επίπεδο γνώσης. Δυστυχώς όλοι οι μαθητές δεν έχουν τις ίδιες δυνατότητες προόδου, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ομοιομορφία στην επίτευξη γνωστικών στόχων.
Παράλληλα, η διαφορετικότητα του νοητικού επιπέδου μαζί με την κατ’ άτομο ποικιλότητα των δεξιοτήτων, οδηγούν στην πολυμορφία του εκπαιδευτικού επιπέδου στο σύνολο των μαθητών, έστω και αν θεωρήσουμε σαν δεδομένο, την παροχή της ίδιας εκπαίδευσης σε όλους.
● του Σπύρου Δέδε: Εκτροφέα – εκπαιδευτή
Στους σκύλους, αντικαθιστώντας τις δεξιότητες με τα ένστικτα, ισχύουν σχεδόν τα ίδια, καθώς σπουδαίο ρόλο παίζει και ο χαρακτήρας και η ιδιοσυγκρασία του ατόμου. Δυστυχώς, στην εκπαίδευση των κυνηγετικών σκύλων υπάρχουν κατ’ άτομο και άλυτα προβλήματα, που οδηγούν σε αδιέξοδο και σε αναγκάζουν πολλές φορές να κάνεις εκπτώσεις στους στόχους που έχεις θέσει ή να διακόψεις την εκπαιδευτική διαδικασία, που να σημειώσουμε, είναι πολυδάπανη, κουραστική και χρονοβόρα, διαπιστώνοντας πως δεν υπάρχει πρόοδος.
Μερικά από αυτά τα αδιέξοδα προβλήματα είναι επιγραμματικά.
1. Οι αδιάκοπες λευκές φέρμες
2. Η έλλειψη προσανατολισμού
3. Κάθε προχωρημένου βαθμού κροτοφοβία
4. Μειωμένη ικανότητα αντίληψης
Ξεκινώντας αντίστροφα, εστιάζουμε σε σκύλους που δεν έχουν την ικανότητα να αντιληφθούν τι τους ζητάμε ή τι προσπαθούμε να τους διδάξουμε, όχι γιατί αντιδρούν ή δεν έχουν διάθεση για μάθηση, αλλά γιατί δεν μπορούν να μάθουν, δεν μπορούν να βάλουν τα πράγματα σε μια σειρά, δεν μπορούν να αφομοιώσουν και παρουσιάζονται συνεχώς μπερδεμένοι με αφύσικη συμπεριφορά, προερχόμενη από την γενικότερη νοητική σύγχυση που βρίσκονται. Συνήθως ακόμα και σε μορφές απελευθερωμένης κυνηγετικής διαδικασίας, παρουσιάζονται ασταθείς με αλλοπρόσαλλες αντιδράσεις που χαρακτηρίζονται από έλλειψη συνέχειας, απόσπαση προσοχής και συγκέντρωσης, προσπάθειες επαναπροσδιορισμού της περιοχής έρευνας, χωρίς αποτέλεσμα και γενικότερα συμπεριφορά που καθιστούν αδύνατη κάθε συνεργασία.
Η διαπιστωμένη κροτοφοβία μεγάλου βαθμού, επίσης τις περισσότερες φορές είναι μη ανατάξιμη, αφού στο σύνολό τους οι σκύλοι που υποφέρουν από αυτή, κατακλύζονται και από πολλές άλλες μορφές φοβίας, που εντέλει καθιστούν την κάθε εκπαιδευτική προσπάθεια για διόρθωση, ανώφελη.
Αδιέξοδη επίσης είναι κάθε προσπάθεια μας να συνεργαστούμε με σκύλο, που αφού έχουμε εξαντλήσει τόσο χρονικά όσο και πρακτικά όλες τις δυνατότητες για συνεργασία κατά την διάρκεια του κυνηγίου, εκείνος παρουσιάζει σοβαρά προβλήματα αποπροσανατολισμού. Θεωρούμε ως δεδομένα ότι έχουμε διδάξει στο σκύλο την χρήση του ανέμου στην έρευνα, έχει αρκετές εξόδους στο ενεργητικό του, ενώ παράλληλα βρίσκεται σε ηλικία αύξουσας νοητικής ωριμότητας.
Τέλος, άλλη μια δύσκολα ανατρέψιμη κατάσταση για ένα κυνηγετικό σκύλο φέρμας, είναι η ευκολία του να κάνει λευκές φέρμες. Τις περισσότερες φορές γεννητικό κληροδότημα, που οδηγεί στην αχρηστία, αφού ουσιαστικά είναι ανώφελο και ψυχοφθόρο να σερβίρουμε συνεχώς λευκές φέρμες. Σκύλοι που όπως λέει ένας κορυφαίος συνάδελφος μου αρέσκονται να φερμάρουν, παίζουν θέατρο στον ίδιο τους τον εαυτό.
