spot_img
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
spot_img
ΑρχικήΚυνοφιλίαΑγώνεςΚάθε είδος κυνηγίου και κάθε τύπος αγώνα έχουν ένα επίπεδο

Κάθε είδος κυνηγίου και κάθε τύπος αγώνα έχουν ένα επίπεδο

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

 

Κάθε είδος κυνηγίου και κάθε τύπος αγώνα έχουν ένα επίπεδο. Οι σκύλοι που πραγματοποιούν ένα συγκεκριμένο κυνήγι ή έναν συγκεκριμένο αγώνα, πρέπει να ξεπερνούν τουλάχιστον το κατώτερο όριο αυτών, ούτως ώστε να κριθούν κατάλληλοι γι’ αυτό το κυνήγι ή για να μην αποκλειστούν από τον αγώνα.

 

Το νόημα του “επιπέδου του αγώνα” έχει να κάνει αποκλειστικά με την έρευνα και το είδος του θηράματος και όχι με το στυλ της φυλής. 

Αρχικά λοιπόν, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε, πως δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ του επιπέδου του αγώνα και του στυλ, διότι το επίπεδο του αγώνα αφορά τον τρόπο και το εύρος της έρευνας σε συνάρτηση με το είδος του θηράματος. Το στυλ αντιθέτως είναι η έκφραση της τυπικότητας της φυλής με την οποία εκτελείται η ενέργεια. Το τροτ του ιταλικού μπράκ και ο καλπασμός κοντά στο έδαφος του αγγλικού σέττερ, πρέπει να είναι τυπικοί, δηλαδή να έχουν στυλ σε οποιοδήποτε τερέν ανεξάρτητα με το αν κυνηγούν πεδινές, μπεκάτσες ή πέρδικες. 

Εξίσου τυπικό πρέπει να είναι το ανέβασμα της αναθυμίασης σε όλα τα άγρια θηράματα. Το επίπεδο του αγώνα αφορά αντιθέτως την έρευνα, η οποία πρέπει να είναι ανάλογη με τον τύπο του τερέν όπου συνήθως βρίσκεται το θήραμα που ψάχνουμε. Συνεπώς, πρέπει να είναι ευρεία στα ανοιχτά τερέν και λίγο πιο περιορισμένη στα “κλειστά” τερέν. Η ταχύτητα, η οποία δεν έχει να κάνει με το στυλ, πρέπει να είναι ανάλογη με το εύρος της έρευνας. Σκύλος ο οποίος πρέπει να πραγματοποιήσει ευρεία έρευνα αλλά τρέχει με μικρή ταχύτητα, είναι κάτω από το επίπεδο του αγώνα. 

Κυνηγοί και κριτές, χρήστες μιας συγκεκριμένης φυλής και έκαστος στο είδος του, πρέπει να είναι σε θέση να αναγνωρίζουν αν ο σκύλος σε ένα συγκεκριμένο είδος κυνηγίου ή σε έναν αγώνα, είναι μέσα στα όρια. Αν δηλαδή κινείται στο ανώτερο ή στο κατώτερο επίπεδο. Στην πρώτη περίπτωση και εάν και εφόσον τηρούνται και οι υπόλοιπες προϋποθέσεις, παίζει ψηλά, στη δεύτερη, όσο ποιοτικός κι αν είναι, δεν πρέπει να πάει πάνω από το “καλός”.

Η ποιότητα δεν έχει να κάνει τόσο με το είδος του αγώνα. Ο ποιοτικός σκύλος πρέπει να έχει την προσαρμοστικότητα, χάρη στην οποία προσαρμόζει την έρευνά του ανάλογα με τον τύπο του τερέν στο οποίο καλείται να εργαστεί. Κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι σε θέση να πραγματοποιήσει σήμερα μια έρευνα ιδιαίτερα ευρεία σε ανοιχτά τερέν, διαγράφοντας λασέ τα οποία είναι ο πιο λειτουργικός τρόπος για την εξερεύνηση τέτοιων τερέν και την επόμενη μέρα σε πιο μικρά και πυκνά τερέν να περιορίσει την έρευνά του, ψάχνοντας εκείνα τα πονηρά σημεία τα οποία η εμπειρία του έμαθε ότι προτιμούν τα θηράματα. Προσοχή όμως… Ο σκύλος του οποίου η έρευνα είναι επαρκής σε κλειστά τερέν μπορεί να ναυαγήσει σε πολύ ανοιχτά. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό ο σκύλος να δοκιμάζεται σε όλα τα εδάφη. Πρακτικά δηλαδή. οποίος έχει την ικανότητα να καλύπτει μεγάλες επιφάνειες, μπορεί, αν αυτό είναι αναγκαίο, να μειώσει το εύρος της έρευνας σε σχέση με τις απαιτήσεις του τερέν. Όμως δε συμβαίνει απαραίτητα και το αντίστροφο, διότι αν ένας σκύλος δεν είναι φυσικά εφοδιασμένος με ανοιχτή έρευνα, όταν πρέπει να βρει τις πέρδικες στα αλπικά, μια μπεκάτσα στις οξιές ή τις πεδινές στους απέραντους κάμπους, αποκαλύπτει τα όριά του. 

Και το επίπεδο της μεγάλης έρευνας; Στη θεωρία, η μεγάλη έρευνα θα έπρεπε να είναι απλά ένας αγώνας σε πεδινές, στον οποίο οι αγγλικές φυλές φέρμας επιδεικνύουν την ικανότητά τους να επεκτείνουν την ακτίνα δράσης τους, καλύπτοντας τεράστιους χώρους, και για να το κάνουν αυτό πρέπει να αυξήσουν την ταχύτητα και το ρυθμό τους. Αρχικά, οι επιδόσεις γι’ αυτόν τον τύπο αγώνα ήταν περιορισμένες σε όρια συμβατά με μια πραγματική άσκηση του κυνηγιού σε ιδιαίτερες περιοχές. Στην πορεία, η μεγάλη έρευνα άλλαξε, και οι επιδόσεις έγιναν ακόμα πιο extreme. Μεγαλύτερες αποστάσεις, μεγαλύτερες ταχύτητες, σκύλοι οι οποίοι ξεχώριζαν από τα συμβατικά κυνηγόσκυλα. 
Υπάρχει έπειτα το επίπεδο αγώνα σχετικό με τους κλασσικούς αγώνες σε απελευθερωμένο ορτύκι, για τους οποίους ομολογώ ότι δεν τρέφω ιδιαίτερη συμπάθεια. Για να κατανοήσουμε καλύτερα το θέμα, είναι απαραίτητη μια ιστορική αναδρομή σε αυτούς τους αγώνες. Στην γειτονική μας Ιταλία, η έλλειψη θηράματος οδήγησε αναγκαστικά και αρχικά, ειδικά για την εκπαίδευση, στην ακινησία, και στη συναίνεση στη χρήση ορτυκιών, τα οποία συλλάμβαναν με δίχτυα. Και οι εκπαιδευτές για να δείξουν στους πελάτες τους ότι έφτασαν στο επιθυμητό αποτέλεσμα, έστηναν μερικά ορτύκια στο χωράφι κοντά στο σπίτι, όπου ο σκύλος αποδείκνυε, ότι ξέρει να φερμάρει, να συναινεί και να μην ακολουθεί το θήραμα. Έτσι, γεννήθηκαν οι κλασσικοί αγώνες σε απελευθερωμένο θήραμα, που είναι ένας τύπος αγώνα μόνο ιταλικός (μέχρι πέρσι τουλάχιστον) και που οι κυνόφιλοι άλλων χωρών τους βλέπουν πάντα με μια κάποια ειρωνεία. Επομένως, και ενώ τα επίπεδα της έρευνας κυνηγίου και του πρακτικού κυνηγίου αφορούν πραγματικές κυνηγετικές συνθήκες, τουλάχιστον σε ότι αφορά το θήραμα, το επίπεδο των κλασσικών σε απελευθερωμένο ορτύκι δεν έχει σχέση με το κυνήγι. Και έχοντας ήδη ξεκαθαρίσει, ότι στο επίπεδο του αγώνα δεν εμπλέκεται το αδιαχώριστο στυλ, πρέπει να πούμε επίσης, ότι στους κλασσικούς, η έρευνα δεν έχει καμία φαντασία, είναι απολύτως μηχανική. Επιβάλλεται αποκλειστικά από τη σκληρή εκπαίδευση, η οποία ορίζει άριστες γεωμετρίες, με πολύ συμπαγή λασέ ούτως ώστε να δημιουργηθεί ένα τόσο πυκνό δίχτυ έρευνας το οποίο επιτρέπει στους σκύλους να αντιλαμβάνονται τις αναθυμιάσεις που προέρχονται από μικρά θηράματα που μόλις τοποθετήθηκαν. Όχι τυχαία, στους κλασσικούς αγώνες δεν υπάρχει προσπέραση (θηράματος) και για ένα σκύλο δεν είναι και τόσο τιμητικό να πεις ότι τρέχει σε αγώνες με απελευθερωμένο θήραμα. Παρόλα αυτά, υπάρχουν άριστοι σκύλοι που προέρχονται από την έρευνα κυνηγίου ή τη μεγάλη έρευνα, οι οποίοι με τη σωστή εκπαίδευση δίνουν καλά αποτελέσματα και σε αυτούς τους αγώνες ψεύτικου κυνηγίου. 

Προσωπικά δε θα διάλεγα ποτέ ένα αναπαραγωγό μόνο βάσει των όσων έχει δείξει σε έναν κλασσικό αγώνα, διότι ο σκύλος στο απελευθερωμένο θήραμα δείχνει μόνο εκπαιδευσιμότητα, η οποία δεν είναι απαραίτητα συνώνυμο μεγάλης ευφυΐας, και ποιότητας. Ο ιδανικός σκύλος πρέπει να έχει φαντασία και προσαρμοστικότητα στην έρευνα, προσόντα απαραίτητα για τον εντοπισμό του άγριου θηράματος, τα οποία στους κλασσικούς αγώνες δεν αναδεικνύονται. Πολλοί σκύλοι φορτωμένοι με έπαθλα στους κλασικούς, στο κυνήγι είναι παντελώς άσχετοι. 

Τα προσόντα από τα οποία εξαρτάται το επίπεδο του αγώνα είναι γενετικά μεταδιδόμενα; Το εύρος της έρευνας, κατά την προσωπική μου άποψη, εκφράζεται από ένα πολυγονιδιακό υπολειπόμενο παράγοντα. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να χρησιμοποιούμε αναπαραγωγούς με ευρεία έρευνα, χωρίς όμως να γνωρίζουμε με μαθηματική ακρίβεια, ότι από πατέρα και μητέρα με ανοιχτή έρευνα γεννιούνται πάντα και μόνο άτομα τα οποία έχουν το ίδιο ανοιχτή έρευνα. Το επίπεδο του αγώνα είναι έπειτα προϊόν της προσαρμοστικότητας με την οποία κάποια άτομα είναι εφοδιασμένα, και της ευφυΐας με την οποία εκμεταλλεύονται την εμπειρία που έχουν αποκτήσει. Όμως αυτά είναι προσόντα των οποίων τα σχήματα της γενετικής μετάδοσης είναι εξαιρετικά σύνθετα, δηλαδή ένα σύμπλεγμα παραγόντων δύσκολα ελεγχόμενων, των οποίων οι πιθανοί συνδυασμοί δεν είναι εύκολα προβλέψιμοι.

Βασικό λοιπόν είναι, όλοι οι κυνόφιλοι πριν κρίνουν ένα σκύλο, είτε στο κυνήγι είτε στους αγώνες, να είναι σε θέση, πέρα από την ποιότητα, να γνωρίζουν πως πρέπει να ερευνά σε σχέση με το τερέν, το θήραμα και φυσικά τη φυλή του. Και πως γίνεται αυτό; Με τη γνώση της θεωρίας, αλλά κυρίως με την εμπειρία. 

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Αγώνες Κυνηγετικών Ικανοτήτων με την συνεργασία των Κ.Συλλόγων Καλαβρύτων – Κλειτορίας

Αγώνες Κυνηγετικών Ικανοτήτων με την συνεργασία των Κ. Συλλόγων Καλαβρύτων - Κλειτορίας Άλλη μια εκδήλωση έφτασε στο τέλος της με απόλυτη επιτυχία, μετά από την...
spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ