spot_img
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
spot_img
ΑρχικήΚυνοφιλίαΟ ιχνηλάτης της Aριέγης

Ο ιχνηλάτης της Aριέγης

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

 

Ο σκύλος της Αριέγης χρησιμοποιείται στο κυνήγι με όπλο, είτε μόνος του είτε με μορφή αγέλης, αλλά και χωρίς όπλο με μορφή αγέλης, όπου μετά από εξαντλητική δίωξη στο τέλος συλλαμβάνεται το θήραμα…

 

των Στάθη Καβαθούλη & Ιωάννη Μοιρώτσου

 

Το μέτριο μέγεθός του, η ελαφρότητά του και η πολύ καλή σκελετική κατασκευή του τον καθιστούν έναν βοηθό ακριβή, δυναμικό και αποτελεσματικό, είτε μόνο του είτε σε μορφή αγέλης. Ικανό να αποδώσει εύκολα πολύ περισσότερο από ικανοποιητικά σε όλα τα εδάφη, όπως καλλιέργειες, αλπικά, δάση, αλλά και «σκληρούς» θαμνότοπους. Εξάλλου κάθε άλλο παρά εύκολοι είναι οι κυνηγότοποι της νοτιοδυτικής Γαλλίας στα σύνορα με την Ισπανία, όπου είναι η περιοχή στην οποία δημιουργήθηκε και καλλιεργήθηκε ο συγκεκριμένος σκύλος, του οποίου θα λέγαμε ότι την κατασκευή έχουν σμιλέψει τα ορεινά και δασωμένα τοπία των Πυρηναίων . Το κυνήγι για το οποίο φτιάχτηκε ο σκύλος της Αριέγης είναι αυτό του λαγού, αλλά στην πορεία αποδείχθηκε ότι ο συγκεκριμένος σκύλος ξέρει να αναδεικνύει τις αρετές του και να αποδίδει εξίσου ικανοποιητικά στο ζαρκάδι και στο αγριογούρουνο, όπου σήμερα χρησιμοποιείται με επιτυχία. Αυτή η πολύπλευρη ικανότητα και η ιδιότητά του να χρησιμοποιείται είτε μόνος είτε σε αγέλη, είχε σαν αποτέλεσμα να τον χρησιμοποιούν πολλοί κυνηγοί και αυτός είναι κυρίως ο λόγος που ο συγκεκριμένος σκύλος έχει σήμερα καλλιεργηθεί και σταθεροποιηθεί σημαντικά, κυνηγετικά και μορφολογικά.

        

Ιστορικά στοιχεία

Όπως για πολλές άλλες Γαλλικές φυλές σκύλων, έτσι και για το Αριέγης, το όνομά του προέρχεται από την ιδιαίτερη περιοχή προέλευσής του. Συγκεκριμένα η γεωγραφική αυτή περιοχή βρίσκεται στους  πρόποδες των Πυρηναίων, όπου σήμερα αποτελούν το διαμέρισμα της Αριέγης. Η ιστορική καταγωγή αν και αρκετά ασαφής, συμπίπτει χρονικά με αυτή που εμφανίστηκαν στην περιοχή το bleu de Gascon και το Gascon Saintongeois. Η επιστημονική καταγωγή του, παραδοσιακά αποδίδεται με τη φράση «διασταύρωση των μικρών ημίαιμων λαγόσκυλων της περιοχής με το bleu de Gascon και το Gascon Saintongeois».

Με τον ερχομό της επίσημης κυνοφιλίας στις αρχές του εικοστού αιώνα, γίνεται δυνατή η επίσημη αναγνώριση της φυλής, χωρίς όμως το club Gaston phoebus, που ιδρύθηκε το 1907, να καταφέρει να δώσει την κατάλληλη ώθηση, ώστε η συγκεκριμένη ράτσα να έχει μια αυτόνομη διαχείριση. Το 1978 η «Κεντρική Κυνοφιλική Ομοσπονδία» αποφασίζει να συμπεριλάβει στους κόλπους της το αρκετά αναγνωρισμένο από παλαιά στους κυνοφιλικούς κύκλους club bleu de Gascon, στο οποίο εντάχθηκε πλέον ο σκύλος της  Αριέγης. Από τότε ο σκύλος αυτός γνωρίζει μια ομαλή θετική πρόοδο όσον αφορά τον αριθμό των σκύλων και την διάδοσή του σε εθνικό επίπεδο, αλλά και στο εξωτερικό. Οι εγγραφές στο FCI μας δείχνουν περίπου 500 εγγραφές ανά έτος.

Η προσπάθεια καλλιέργειας της φυλής ήταν τόσο σοβαρή που από το 1910 μέχρι σήμερα, κάποια χαρακτηριστικά έχουν αλλάξει και αναγνωριστεί τέσσερις φορές.

Σήμερα οι κριτές της ράτσας επιβραβεύοντας τους αγώνες και τις προσπάθειες των πατριαρχών της φυλής είναι πολύ αυστηροί στις εκθέσεις μορφολογίας ως προς την τήρηση του προτύπου που κατοχυρώθηκε το 1996, δηλαδή την διαφοροποίηση ως προς τους «ευγενείς γεννήτορες» (Gascon και Gascon Saintongeois), εξάλλου δεν υπάρχει και λόγος, γιατί πλέον συναντάμε  ζώα πανέμορφα και εργασιακά πολύ λειτουργικά, κρίνοντας από την έντονη παρουσία των σκύλων αυτών σε αγώνες εργασίας μετά το 2000.

Η απόδοση της ράτσας στο λαγό και η ικανότητά του σκύλου να αποδίδει εξαιρετικά και μόνος, καθώς και η προσαρμοστικότητά του και στα άλλα θηράματα, βοήθησαν τη γρήγορη εξάπλωση, αλλά και στην γρήγορη καλλιέργεια και σταθεροποίησή του.

Λαμβάνοντας υπόψη τους κοντινούς συγγενείς, ο σκύλος της Αριέγης συνδυάζει και διατηρεί την ποιότητα που διακρίνει τις φυλές της νότιας Γαλλίας. Η ισχύς της όσφρησης, η οποία είναι στοιχείο απαραίτητο στις δύσκολες στιγμές (κακές συνθήκες ιχνηλασίας ή λιγοστά ίχνη), συνοδεύει όλα τα υπόλοιπα στοιχεία της ευγενούς καταγωγής. Όμως η πρωτοβουλία, η έντονη δραστηριότητα και η κληρονομική ευφυΐα, πέρασαν σ’ αυτόν τον σκύλο από τα πρώτα ημίαιμα της Αριέγης, τα οποία  ελευθερώνονταν στις ορεινές εκτάσεις, όπου ψάχνανε και καταδίωκαν το λαγό με φρενήρεις και εντυπωσιακούς στο μάτι ρυθμούς. Αυτά τα χαρακτηριστικά, σε συνδυασμό με το πνεύμα ομαδικότητας, αλλά και η «μεγάλη φωνή», που χαρίζει απόλαυση στ’ αυτιά και την καρδιά των παθιασμένων κυνηγών, δίνουν τη δυνατότητα σ’ αυτά τα ζώα να κυριαρχούν σε όλες τις φάσεις του λαγοκυνηγιού: Αναγνώριση, πλησίασμα, ξεφώλιασμα και δίωξη. Η πρωτοβουλία, η ταχύτητα και η κατασκευή του, εγγυώνται μια δίωξη φυσική-άνετη, συνεχή και γρήγορη. Ο σκύλος της Αριέγης αποδεικνύεται εξαιρετικός στο κυνήγι με όπλο, αλλά και με πίεση δίωξης. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο παραπάνω σκύλος βρίσκεται στο στοιχείο του και ότι απολαμβάνει τις δυσκολίες που προκαλεί ο λαγός κατά την διάρκεια της δίωξης, αλλά και ότι επιπλέον μας σκλαβώνει με τον χαρούμενο χαρακτήρα, την κοινωνικότητά του και την κομψότητά του. Τέλος το χρώμα του εκτός από ωραίο είναι και πρακτικό, διότι φαίνεται πολύ εύκολα από μακριά σε οσοδήποτε σκούρο-σκοτεινό «φόντο» οποιουδήποτε κυνηγότοπου.

 

Πρότυπο του ιχνηλάτη της Αριέγης

Γενική Εμφάνιση

Σκύλος μεσαίου μεγέθους, κομψός χωρίς περιττό βάρος. Ευγενικός στην έκφρασή του λόγω της καταγωγής του. Έχει ελαφρύ σκελετό, αλλά καθόλου εύθραυστο, προσφέροντας μια συμπαγή κατασκευή με κοντή μέση και νώτα σχεδόν οριζόντια, τα οποία προεκτείνονται σε μια λεπτή ουρά που κινείται ευχάριστα. Η αρμονία σε αυτόν τον σκύλο συμπληρώνεται από μια καλή προσκόλληση του λαιμού και από ένα κεφάλι που το χαρακτηρίζει ένα βλέμμα «γλυκό» που σε κοιτά με ενδιαφέρον.

 

Εργασιακή συμπεριφορά και ενδιαφέρον

Είναι σκύλος εύκολα εκπαιδεύσιμος και αφοσιωμένος. Ενώ διαθέτει σε σημαντικό βαθμό πρωτοβουλία, ενεργητικότητα, εξυπνάδα, αγελαία συμπεριφορά, ταχύτητα και μια «μεγάλη» φωνή που του επιτρέπουν να ανταποκρίνεται με άνεση στις δυσκολίες που προκύπτουν κατά το πλησίασμα, την επίλυση των μπερδεμάτων του λαγού και του εξασφαλίζουν μια συνεχή και γρήγορη δίωξη.

Γενικά η ταχύτητα και η αντοχή του δεν βρίσκεται εύκολα σε σκύλους τέτοιου μεγέθους. Συγκρίνεται με την ταχύτητα και την αντοχή των μεγάλων σκύλων για κυνήγι μεγάλων τριχωτών θηραμάτων χωρίς όπλο. Τέλος είναι ένας ιχνηλάτης που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ή χωρίς όπλο με δίωξη.

 

Κεφάλι

Το κρανίο από μπροστά φαίνεται ελαφρά κυρτωμένο, χωρίς να είναι ιδιαίτερα μεγάλο, ενώ το πίσω μέρος έχει σχήμα τόξου και η ινιακή προεξοχή είναι πολύ λίγο τονισμένη. Τα ζυγωματικά τόξα δεν είναι ανεπαίσθητα.

Το μέτωπο είναι πολύ ελαφρά κυρτό και καταλήγει σε ένα «στοπ» ήπια τονισμένο, ενώ οι πλάγιες γραμμές του κεφαλιού είναι ελαφρώς αποκλίνουσες.

Τα μάγουλα πρέπει να είναι στεγνά και το άνω χείλος ελαφρύ και μόλις να καλύπτει το κάτω χωρίς να το προσπερνά. Δηλαδή δεν δείχνει ένα ορθογώνιο προφίλ όπως το Gascon Santongeois.

Το λωγάνιο (προγούλι) είναι αισθητά μειωμένο (σχεδόν δεν υπάρχει).

Τα αυτιά είναι ωραία, εύκαμπτα, στενά στην ένωση η οποία βρίσκεται στη γραμμή του ματιού και το μήκος τους πρέπει να φθάνει ακριβώς στην άκρη της μύτης.

Το ρύγχος πρέπει να είναι ευθύ ή ελαφρά κυρτωμένο, με μήκος ίσο με αυτό του κρανίου, ενώ η μύτη να είναι μαύρη με ρουθούνια καλά ανοιγμένα.

Οι σιαγόνες πρέπει να κλείνουν σαν ψαλίδα.

Τα μάτια πρέπει να είναι καλά ανοιγμένα, καστανά με βλέμμα ζωηρό και έξυπνο, ενώ τα βλέφαρα πρέπει να είναι σφιχτά χωρίς να παρουσιάζουν θλιμμένη έκφραση όπως του Bleu De Gascon.

Ο λαιμός πρέπει να είναι ελαφρύς, κυρίως λεπτός, μακρύς, ελαφρά κυρτώς και χωρίς προγούλι.

 

Σώμα

Η πλάτη πρέπει να είναι μυώδης, καλά στηριγμένη, με μέση δυνατή και σχετικά κοντή, σχεδόν οριζόντια.

Το στήθος πρέπει να είναι μακρύ, μεσαίου φάρδους και να κατεβαίνει μέχρι τον αγώνα.

Τα πλευρά πρέπει να είναι μακριά, ελαφρά στρογγυλεμένα.

Η ουρά πρέπει να είναι καλά στερεωμένη, λεπτή στο τέλος (σαν μαστίγιο) και να φθάνει στην άκρη του πίσω μέρους του γόνατου και όταν το ζώο είναι ακίνητο, φέρεται σαν σπάθα (γιαταγάνι)

 

Μπροστινά μέλη

Ο ώμος πρέπει να είναι δυνατός (μυώδεις) και ελαφρά λοξός, χωρίς βάρος. με τον αγκώνα στο ύψος του στήθους.

Τα μπροστινά μέλη πρέπει να είναι δυνατά, σχηματίζοντας ευθεία γραμμή, με δάχτυλα στεγνά και σφιχτά, ενώ τα μαξιλαράκια και τα νύχια να είναι μαύρα.

Τα πίσω πόδια έχουν καλές αναλογίες, ενώ ο μηρός είναι αρκετά μακρύς και μυώδης χωρίς υπερβολές.

Δέρμα ωραίο, εύκαμπτο, χωρίς να είναι κολλημένο στο σώμα αι χωρίς να επιτρέπονται δίπλες.

Τρίχωμα κοντό, ωραίο και σφιχτό.

Χρώμα. Λευκό με λίγα μαύρα μπαλώματα κυρίως στο κεφάλι και τα αυτιά. Πιτσιλιές μπορεί να υπάρχουν, αλλά σε ελαφρύ τύπο κι όχι έντονο.

Το βάδισμα πρέπει να είναι εύκολο και εύκαμπτο.

Το ύψος στον ώμο πρέπει να είναι από 53 έως 55 εκατοστά.

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Καταδίωξη λύκου με αυτοκίνητο στο δρόμο προκάλεσε αντιδράσεις – Βίντεο

Καταδίωξη λύκου με αυτοκίνητο στο δρόμο προκάλεσε αντιδράσεις Τον γύρο του διαδικτύου κάνει βίντεο στα κοινωνικά δίκτυα που δείχνει νεαρούς να καταδιώκουν μέσα στη...
spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ