Σχήµα οξύµωρο αποτελεί το γεγονός να συµπαραστέκονται οι τσίχλες στους θηρευτές της, αλλά και αυτό συνέβη στις ανορθόδοξες εποχές που βιώνουµε. Στην µεγάλη περίοδο απαγόρευσης του κυνηγίου, λόγω της καραντίνας, οι τσίχλες ήταν απούσες από τις περιφέρειες της χώρας, µε µικρές µόνο εξαιρέσεις.
Εγκαταστάθηκαν δηλαδή µόνο σε περιοχές της κεντρικής και της βόρειας χώρας, που δεν την λογίζουν για αξιόλογο θήραµα, ενώ απουσίαζαν παντελώς από τις περιοχές που περισσεύουν οι θιασώτες του κυνηγίου της. Σε σηµείο που να λένε οι νοτιο-ελλαδίτες τσιχλοκυνηγοί: «ευτυχώς που δεν έχει πουλιά, γιατί διαφορετικά το lockdown θα µας τρέλαινε εντελώς». Σίγουρα αυτά είναι λόγια της στιγµής και της αυτοπαρηγοριάς και κάτω από τον αφόρητο «ζυγό» και τον αδικαιολόγητο εγκλεισµό που επεβλήθη.
