spot_img
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
spot_img
ΑρχικήΚυνήγιΤριχωτάΤο κυνήγι του λαγού με λαγόσκυλα

Το κυνήγι του λαγού με λαγόσκυλα

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

Ένα από τα δημοφιλέστερα είδη κυνηγίου στην Ελλάδα είναι το κυνήγι του λαγού. Το συμπαθέστατο τετράποδο με τα ανορθόδοξα μεγάλα αυτιά και τα τεράστια πίσω πόδια, είναι το σημείο αναφοράς του παραδοσιακού κυνηγίου και χιλιάδες άνθρωποι ασχολούνται μαζί του.

Ατελείωτες είναι οι ιστορίες των λαγοκυνηγών, οι οποίοι παθιάζονται στη σκέψη και μόνο της παρουσίας του “αυτιά” και κανένας δεν είναι σε θέση να πει, ότι έχει κατανοήσει πλήρως τη συμπεριφορά του. Παρά το γεγονός, ότι γενικά θεωρείται ο «χαζούλης» του δάσους, είναι ο μόνος που έχει τόσο απρόβλεπτη συμπεριφορά, που κανένας κυνηγός δεν είναι σίγουρος για το που θα τον βρει, πως θα τον ξεφωλιάσει και πώς θα τον βάλει στο σακίδιο και εν συνεχεία στην κατσαρόλα.

Ο λαγός αν και δεν θεωρείται κορυφαίο έδεσμα, είναι αναμφισβήτητα πρώτος σε κυνηγετική ζήτηση και όσοι έμπλεξαν μαζί του τον ερωτεύτηκαν με πάθος και δεν τον εγκατέλειψαν σε όλη τους τη ζωή. Είναι το κυνήγι του μερακλή κυνηγού, ο οποίος αρέσκεται πάντοτε να τον κυνηγά με σκύλο και μάλιστα κατά κανόνα με σκύλο τον οποίο έχει εκπαιδεύσει ο ίδιος. Σε αντίθεση με τον αγριόχοιρο όπου οι κυνηγοί πληρώνουν τεράστια ποσά για να αποκτήσουν σκυλιά δίωξης, εντοπισμού, ξεφωλιάσματος κλπ, οι λαγοκυνηγοί συνήθως ασχολούνται μόνοι τους με τα σκυλιά και προτιμούν να τα εκπαιδεύουν οι ίδιοι και όχι να αγοράζουν έτοιμα λαγόσκυλα. Βέβαια υπάρχει και ένα μέρος λαγοκυνηγών, οι οποίοι λόγω χρόνου δεν έχουν την πολυτέλεια να εκπαιδεύουν τα σκυλιά τους μόνοι, αλλά αυτοί είναι μειοψηφία. Παρ’ όλα αυτά κάποιοι προσανατολίζονται στην αγορά έτοιμων λαγόσκυλων, αν και σ΄αυτή την αγορά υπάρχουν πολλά προβλήματα. Το πρώτο βέβαια πρόβλημα είναι η ποιότητα των σκύλων. Είναι πραγματικά ένα φαινόμενο άξιο μελέτης, πως τόσοι πολλοί  λαγοκυνηγοί  συμπεριφέρονται με μεγάλη αφέλεια και αγοράζουν λαγόσκυλα χωρίς καμία εγγύηση. Εκατοντάδες καταγγελίες φθάνουν στ αυτιά μας κάθε τόσο για σκυλιά τα οποία αγοράστηκαν από αγγελίες, χωρίς ο αγοραστής να γνωρίζει τον πωλητή, χωρίς να γνωρίζει το σκύλο, χωρίς να γνωρίζει αν το σκυλί είναι κλεμμένο, καθαρόαιμο, υγιές, εκπαιδευμένο και τόσα άλλα. Πληρώνουν τεράστια ποσά για να διαπιστώσουν ότι εξαπατήθηκαν ή τουλάχιστον αγόρασαν κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που τους περιέγραφαν τηλεφωνικά ή φαντάστηκαν ότι θα παραλάβουν. Οι πωλήσεις λαγόσκυλων με τηλεφωνικές παραγγελίες είναι μια μάστιγα για την κυνοφιλία και είναι να απορεί κανείς πως είναι δυνατό κάποιος να αγοράζει ένα πανάκριβο σκυλί από τηλεφώνου, χωρίς να έχει εξασφαλίσει το βασικότερο που είναι η πιστοποιημένη με μικροτσίπ ιδιοκτησία του πωλητή.

Αυτό εξηγείται μόνο από την τεράστια επιθυμία για την απόκτηση ενός καλού λαγόσκυλου που κάνει τους ανθρώπους να τυφλώνονται και να μην έχουν σωστή κρίση. Ένα μεγάλο επίσης πρόβλημα είναι η καθαροαιμία. Για κάποιο περίεργο λόγο, η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων λαγοκυνηγών, προτιμά ημίαιμα σκυλιά για αυτό το κυνήγι. Είναι κάτι που μόνο στην Ελλάδα παρατηρείται σε σχέση με τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες και δύσκολα μπορεί να το εξηγήσει κανείς. Ίσως αξίζει να ασχοληθούμε διεξοδικά και εμπεριστατωμένα με αυτό το φαινόμενο, διότι πιστεύω ότι όλα ξεκινούν από την έλλειψη σωστής ενημέρωσης και το φαινόμενο αναπαράγεται συνεχώς και γιγαντώνεται, σε αντίθεση με τη βασική αρχή της κυνηγετικής κυνοφιλίας, η οποία βασίζεται στην αξιοποίηση και την αναπαραγωγή των προσόντων του σκύλου μέσα από την ομαλή αναπαραγωγή, που μόνο μεταξύ σκύλων της ίδιας φυλής μπορεί να γίνει.

 

Τα προσόντα του λαγόσκυλου, είναι συγκεκριμένα και κάθε κυνηγός οφείλει να μελετά όλες τις φυλές και να επιλέγει εκείνη που ταιριάζει περισσότερο στις δικές του ιδιαιτερότητες. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στις περισσότερες χώρες οι κυνηγοί του λαγού, χρησιμοποιούν συγκεκριμένες φυλές τις οποίες έχουν εξελίξει και είναι προσαρμοσμένες στη μορφολογία του εδάφους, στο είδος της βλάστησης, αλλά και στην κυνηγετική κουλτούρα κάθε τόπου. Κατά την ίδια έννοια και στη χώρα μας, το κυνήγι του λαγού γίνεται με διαφορετικό τρόπο σε κάθε περιοχή και αυτό εξαρτάται από το έδαφος και τη βλάστηση, στα οποία οι λαγοί είναι απόλυτα προσαρμοσμένοι, όπως προσαρμοσμένοι θα πρέπει να είναι και οι σκύλοι.

Προσωπικά είχα την τύχη να κυνηγήσω λαγό με λαγόσκυλα (αποφεύγω τον όρο ιχνηλάτες, διότι δεν πρέπει να χαρακτηρίζουμε όλα τα λαγόσκυλα έτσι), σε διάφορα μέρη της χώρας μας και να διαπιστώσω ότι δεν είναι καμία φυλή κατάλληλη για όλα τα είδη εδαφών. Για παράδειγμα στην Νοτιοανατολική Κρήτη δεν μπορούν να κυνηγήσουν με ευκολία οι ευρέως διαδεδομένες φυλές, καθώς το έδαφος είναι τραχύ, η ζέστη αφόρητη και η βλάστηση χαμηλή μεν, αλλά συμπαγής εν είδη συρματοπλέγματος. Εκεί τα Κρητικά λαγόσκυλα (λαγωνικά όπως τα θέλουν μερικοί), είναι ιδανικά και απ΄ ότι λέγεται στην περιοχή, τα μόνα που μπορούν να ξεφωλιάσουν το λαγό. Το ζητούμενο στον τόπο αυτό, δεν είναι η καταδίωξη αλλά το ξεφώλιασμα, καθότι οι λαγοί, δεν βγαίνουν μέσα από τις «κατσοπρινιές» (κοντοπούρναρα), ακόμα και αν τους πατάς στο κεφάλι.

Πολλοί κυνηγοί κυνηγούν στον κάμπο και συχνά συναντούν τους λαγούς ακόμη και μέσα στα οργωμένα χωράφια (νιάματα τα λένε οι Μακεδόνες), όπου γίνονται ένα με τους σβώλους του χώματος, ο σκύλος πρέπει να έχει ισχυρή μύτη και να είναι πολύ επιφυλακτικός για να μην διώξει το λαγό από μακριά. Στην ηπειρωτική Ελλάδα, τα πράγματα είναι πιο ορθόδοξα, με την έννοια του ότι ο σκύλος πρέπει να έχει ικανότητα στον εντοπισμό (πολύ δύσκολή υπόθεση), αλλά και παρατεταμένη δίωξη, προκειμένου να πιέσει το λαγό, μέχρι ο τελευταίος να κάνει το λάθος να πέσει πάνω σε κάποιον από τους κυνηγούς που τον καρτερούν.

Στις Κυκλάδες πάλι, οι κυνηγοί προτιμούν το κυνήγι στο ξεπέταγμα, ενώ στο ανατολικό Αιγαίο το κυνήγι γίνεται με τον παραδοσιακό τρόπο, δηλαδή με καταδίωξη και καρτέρια. Ένα από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι λαγοκυνηγοί με τα σκυλιά τους, είναι οι αλεπούδες οι οποίες στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας βρίσκονται σε υπερπληθυσμό και αφενός μεν λεηλατούν τους λαγούς και ιδιαίτερα τα νεαρά άτομα, αφετέρου δε παρασύρουν τα άπειρα λαγόσκυλα, με αποτέλεσμα οι λαγοκυνηγοί να απογοητεύονται, όταν αντί για λαγό αντικρίζουν την κυρά Μάρω να εμφανίζεται στα καρτέρια. Από πλευράς όπλων και πυρομαχικών, θα έλεγα ότι κάθε τόπος χρειάζεται τα δικά του.

Οι κυνηγοί πάντως του λαγού, όντας παραδοσιακοί τύποι προτιμούν τα δίκαννα, οι περισσότεροι δε τα πλαγιόκανα. Άλλος λόγος πέρα από την παράδοση δεν υπάρχει και δεν νομίζω ότι στα θέματα αυτά θα πρέπει να προσπαθούμε να εκσυγχρονιστούμε. Στην Κρήτη και στα μικρά νησιά μας, όπου το κυνήγι γίνεται στο ξεφώλιασμα, οι κάννες καλό είναι να μην υπερβαίνουν τα 67 εκατοστά και το τσοκάρισμα ** με ****, δηλαδή ¼ και ¾ . Στο κυνήγι με καρτέρι τα 71 εκατοστά με * και *** δηλαδή 1/1 και ½ είναι προτιμότερα.

Σε ότι αφορά τα φυσίγγια, οι προτιμήσεις των λαγοκυνηγών είναι στα φυσίγγια με μεγάλες υπογραφές, δηλαδή Ευρωπαϊκά ή Αμερικάνικα σε νούμερο 4 για το καρτέρι και νούμερο 5 για το ξεφώλιασμα. Οι δημοφιλέστερες γομώσεις είναι 36 γραμμαρίων για το διαμέτρημα 12 και σκάγια οι περισσότεροι προτιμούν τα επιχαλκωμένα ή επινικελωμένα.

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Λύκοι καταβροχθίζουν ένα ελάφι σε χώρο στάθμευσης – Βίντεο

Λύκοι καταβροχθίζουν ένα ελάφι σε χώρο στάθμευσης Οι λύκοι έχουν αυξηθεί κατά πολύ σε πανευρωπαϊκό επίπεδο σε σημείο που αποτελεί και αντικείμενο συζήτησης της κομισιόν....
spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ