Μία από τις πιο δύσκολες αποφάσεις, που καλείται να πάρει ένας λαγός, όταν τα σκυλιά βρίσκονται στα ίχνη του, είναι το αν θα παραμείνει ακίνητος στο γιατάκι του ή αν θα φύγει πριν τον ανακαλύψουν…
Στους ανοιχτούς τόπους, ο λαγός θεωρεί πως η παραμονή στο γιατάκι του παρέχει μεγαλύτερη ασφάλεια απ’ ότι η φυγή. Κι αυτό επειδή γνωρίζει ότι σε τέτοια μέρη είναι εκτεθειμένος, όποια διαδρομή κι αν ακολουθήσει.
Ειδικά, όταν έχει εντοπίσει τις θέσεις κυνηγών και σκύλων και συνειδητοποιεί ότι είναι αδύνατον να φύγει χωρίς να γίνει αντιληπτός, θα παραμείνει στο γιατάκι του μέχρι την τελευταία στιγμή. Η άποψη ότι ο λαγός μέσα στο γιατάκι του βρίσκεται σε απόλυτη ακινησία δεν “λέει” όλη την αλήθεια. Στην πραγματικότητα ο λαγός, όταν καταλάβει πως στην γύρω περιοχή υπάρχει κίνηση, ανασηκώνεται και παρατηρεί καταγράφοντας με ακρίβεια τον αριθμό και τις θέσεις κυνηγών και σκύλων. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα είναι πιθανό να βγει και από το γιατάκι του, ώστε να βλέπει καλύτερα.
Ο λαγός είναι σχετικά απίθανο να “σύρει”, όταν καταλάβει πως είναι κυκλωμένος από παντού. Με δεδομένο, λοιπόν, ότι στα ανοιχτά λαγοτόπια ο λαγός “σέρνει” δύσκολα, εξηγείται και το “γιατί” τα γιατάκια του σε αυτά τα μέρη είναι ιδιαίτερα προσεγμένα ως προς την θέση τους και ως προς την κάλυψη που προσφέρουν. Ο λαγός συνηθίζει να εγκαταλείπει νωρίς το γιατάκι του, δηλαδή να “σύρει”, κυρίως σε μέρη με πυκνή βλάστηση, η οποία του παρέχει κάλυψη όταν κινείται. Ακόμα κι αν τα σκυλιά βρίσκονται σχετικά κοντά του, μέσα στο πυκνό έχει τη δυνατότητα να σηκωθεί και να απομακρυνθεί χωρίς να γίνει αντιληπτός… Επίσης, θα “σύρει” όταν θα νιώσει ανασφάλεια μέσα στο γιατάκι του.
Αυτό συμβαίνει συνήθως, όταν το γιατάκι του είναι πρόχειρο, όχι ιδιαίτερα μελετημένο και “καλοστημένο”.
Σε αυτή την άσχημη θέση μπορεί να βρεθεί είτε επειδή αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σίγουρο γιατάκι του κατά την διάρκεια της νύχτας, ώστε να αποφύγει την επίθεση κάποιου αρπακτικού, είτε λόγω του ότι άργησε να… γυρίσει.
