Οι λαγοί αυτήν την περίοδο βρίσκονται κοντά στους ανθρώπους, δίπλα στα χωριά, κοντά στους χωματόδρομους και στις στάνες, μέσα στα χωράφια και όπου αλλού… δεν μπορείτε να φανταστείτε!
κείμενο ΣΤΑΘΗΣ ΚΑΒΑΘΟΥΛΗΣ
Ο λαγός δεν έχει κανένα πρόβλημα να βρίσκεται μέσα στα «πόδια των αγροτών» το καλοκαίρι!
Αυτά είναι, άλλωστε, τα μέρη που προτιμά ο λαγός να γεννάει τα μικρά του: στις άκρες των χωραφιών που συνορεύουν με κάποιο βουνό.
Από όταν ήμουν παιδί, τους περισσότερους λαγούς τους έχω δει καλοκαίρι, όταν ερχόταν η ώρα της συγκομιδής των καπνών που καλλιεργούνταν, τότε, στη Βοιωτία! Δεκάδες νεογέννητα λαγουδάκια, βρίσκαμε μέσα στα καπνά, «σκορπισμένα» από τις μητέρες τους…
Ο άνθρωπος ενοχλεί και φοβίζει το λαγό, μόνο όταν τον κυνηγάει! Και για του λόγου το αληθές, θυμηθείτε μόνο πόσες φορές έχετε ξεφωλιάσει λαγούς δίπλα σε μαντριά, σε λάκκες που «σταλίζουν» τα γίδια, ή σε χωράφια που καλλιεργούνται.
Ο λαγός που θα ξεφωλιαστεί κοντά σε κάποιο μαντρί, θα τρέξει αμέσως να… μπει μέσα στα πρόβατα, γιατί εκεί γνωρίζει πως τα σκυλιά θα τον χάσουν.
Οι λαγοί βρίσκονται κοντά στους ανθρώπους και στις δραστηριότητες τους, δίπλα στα χωριά, κοντά στους χωματόδρομους και στις στάνες, μέσα στα χωράφια και όπου αλλού… δεν μπορείτε να φανταστείτε!
Όσοι ξέρουν που να κοιτάξουν, ανακαλύπτουν και την θερινή περίοδο τα «σημάδια» που αφήνουν οι λαγοί, στους τόπους που τρέφονται τις νύχτες…
Οι διάφορες χαρακτηριστικές «λακούβες» που υπάρχουν μέσα στις λάκες, δεν είναι τίποτα από άλλο από τις «σκαφταριές» του λαγού, εκεί που το ζώο σκάβει για να βρει τους βολβούς την άνυδρη καλοκαιρινή περίοδο!
Και βέβαια, δίπλα από τις «σκαφταριές» υπάρχουν πάντα και οι βιρβιλιές τους…
Στους ελατιάδες – και γενικά στα πιο δροσερά εδάφη – οι «σκαφταριές» είναι πολύ λιγότερες, γιατί σε αυτά τα σημεία υπάρχουν «βαρικά» (υγρά χώματα που κρατάνε νερά που λιμνάζουν), προσφέροντας φρέσκο χορτάρι για τροφή στο λαγό, που δεν χρειάζεται, πια, να σκάψει…
Αν και τους πρώτους μήνες του καλοκαιριού υπάρχουν ακόμα λαγοί που ζευγαρώνουν, τούφες μαλλιού από τις «μάχες» των αρσενικών δεν υπάρχουν όσες την άνοιξη.
Μαλλιά υπάρχουν, κυρίως, από το Νοέμβριο μέχρι το Μάιο, γιατί σε αυτό το διάστημα βρίσκεται… στο ζενίθ της η ερωτική υπερδιέγερση των λαγών.
Οι καλοκαιρινοί μήνες προσφέρονται για να εκτιμήσει κανείς πόσους λαγούς κρατάει ένας τόπος, επειδή τα ζώα κυκλοφορούν περισσότερο στους δρόμους και στα μονοπάτια, οπότε γίνονται και περισσότερο ορατά στο ανθρώπινο μάτι…
To καλοκαίρι οι λαγοί επισκέπτονται περισσότερο συχνά τα πεδινά μέρη, κατεβαίνουν χαμηλά στα χωράφια είτε για βοσκή, είτε για να κάνουν τα γιατάκια τους…
Γιατί το κάνει αυτό ο λαγός, είναι εύκολο να το καταλάβει κανείς: το καλοκαίρι οι ανθρώπινες καλλιέργειες ποτίζονται παντού, με αποτέλεσμα ο λαγός να βρίσκει πράσινο χορτάρι, αλλά και άλλες ποιοτικές τροφές όπως ο βίκος και τα λαχανικά!
Εάν κοντά σε κάποιο βουνό υπάρχει ένα χωράφι σπαρμένο με βίκο, είναι σίγουρο πως κάποιος λαγός θα γιατακιάζει στην περιοχή…
Μέρη που σπέρνονται με βίκο και ρεβύθια «κρατάνε» πάντα λαγούς, ωστόσο, σπάνια ο «αυτιάς θα κάνει μέσα σε αυτές τις καλλιέργειες το γιατάκι του.
Τα παλαιότερα χρόνια τέτοιες καλλιέργειες υπήρχαν και στα ορεινά, όμως, σιγά-σιγά αυτά τα μέρη εγκαταλείφθηκαν, αναγκάζοντας τους λαγούς να κατέβουν στα πεδινά.
Το χρώμα της βιρβιλιάς
Όσο προχωράει το καλοκαίρι, σταματούν οι βροχές και αρχίζει η ανομβρία, οι βιρβιλιές (κακαράτζες) του λαγού θα αρχίσουν να γίνονται και πιο… άσπρες.
Το ξερό χόρτο είναι αυτό που κάνει τις βιρβιλιές πιο ανοιχτόχρωμες, ενώ οι υψηλές θερμοκρασίες θα ασπρίζουν γρήγορα τις κακαράντζες, δημιουργώντας… την «πλαστή» εντύπωση πως είναι πολύ «παλιές»!
