Ένας μικρός… στρατός ακολουθεί αυτήν την εποχή τις σκρόφες που σιγά σιγά έχουν ξαναενωθεί σε κοπάδια.
Ο λόγος δεν είναι άλλος από την ανάγκη να προστατευτούν τα μικρά από τους πολλούς κινδύνους που καραδοκούν.
Το καλοκαίρι μπήκε και οι μέρες μεγάλωσαν καθώς ο καυτός ήλιος κάνει όλο και μεγαλύτερη βόλτα στον ουρανό. Η ζέστη της μέρας και η πληθώρα των καρπών και της τροφής που υπάρχει άφθονη παντού, συμπίπτει με την εποχή που τα μικρά γουρουνάκια βγαίνουν πλέον από το πρώτο τους γιατάκι. Η διαρκή παραμονή στα κουμάσια που τα φιλοξένησαν για τον πρώτο κρίσιμο καιρό της ζωής τους, δίνουν την θέση τους στις βόλτες κοντά στην σκρόφα που πλέον έχει αρχίσει από καιρό τις βραδινές επιδρομές πρώτα κοντά και μετά μακρύτερα από την φωλιά.
Πλέον ένας μικρός στρατός ακολουθεί τις σκρόφες που σιγά σιγά έχουν ξαναενωθεί σε κοπάδια. Ο λόγος δεν είναι άλλος από την ανάγκη να προστατευτούν τα μικρά από τους πολλούς κινδύνους που καραδοκούν. Οι θηρευτές πιο εύκολα θα ξεκόψουν τον ντορό από ένα θήραμα που κινείται παρά από ένα μικρό ακίνητο στην ασφάλεια της φωλιάς του. Είναι καιρός που πλέον η μάνα δεν έχει το μυαλό της στην βοσκή μόνο αλλά και διαρκώς στην επιτήρηση των μικρών. Έτσι η παρουσία περισσότερων του ενός ενηλίκων είναι παράγοντας που θα δώσει ασφάλεια στα μικρά στο κρίσιμο στάδιο της πρώτης εποχής που είναι ακόμη ευάλωτα. Γιατί όσο και γοργά να είναι, δεν έχουν ούτε το μυαλό ούτε τα πόδια να ξεφύγουν από τον λύκο και την αλεπού. Ούτε καν από τα βαριά τσομπανόσκυλα, που αν τα βρουν τους δίνουν να καταλάβουν.
Στα ρυάκια και τα ποτάμια
Τα ρυάκια και τα ποτάμια, που στερεύουν μέρα με την μέρα, δίνουν ζωή στον αγριόχοιρο μα αποτελούν και σημείο συνάντησης των θηρευτών με τα θηράματα και ειδικά με τα άπειρα μικρά να είναι πρώτης τάξης θηράμα. Οπότε όταν σε ένα κλειστό μέρος υπάρχει μια πηγή εκείνο το μέρος προτιμάται, ειδικά αν βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από μια πηγή τροφής. Εδώ πλέον αν βάλει κάποιος στην εξίσωση όπου πηγή, ένα λάστιχο ποτίσματος και μια σωλήνα αρδευτικού και όπου τροφή ένα καλαμποκοχώραφο ή ένα μποστάνι τότε μιλάμε για την εποχή των «παχιών αγελάδων». Πλέον στα χωράφια που έχουν καλαμπόκι γίνονται γιατάκια και παρέχουν όλες τις ανέσεις προς απογοήτευση των ιδιοκτητών τους.
Ο αγριόχοιρος είναι ένα ζώο που το καλοκαίρι υποφέρει από την ζέστη και η πάντα νυχτερινή φύση του τον οδηγεί να μην κινείται μέρα. Έτσι λοιπόν μέσα στην δροσιά που φέρνει η καλοκαιρινή νύχτα τα δρομολόγια του είναι καλυμμένα και η παρουσία των ανθρώπων περιορισμένη.
Οι… μαθησιακές ικανότητες
Με τα χρόνια τα αγριογούρουνα φθάνουν μέχρι τις παρυφές των χωριών προκειμένου να τρυγήσουν ότι μπορούν. Μαθήματα που μέρα με την μέρα παίρνουν τα μικρά που ακολουθούν και θεωρώ πως η μαθησιακή ικανότητα του αγριόχοιρου είναι εκείνη που εν πολλοίς ευθύνεται για την αλλαγή του τρόπου συμπεριφοράς του.
Όταν ένα μικρό αγριογούρουνο μάθει πως μπορεί να προσεγγίζει καλλιέργειες και να μην φοβάται τον άνθρωπο που ενδεχομένως θα περάσει από δίπλα, μένει εκεί πλακωμένο. Και δεν τρέπεται σε άτακτη φυγή, όπως γινόταν πιο παλιές εποχές. Και πέραν του υβριδισμού υπάρχει και η συνήθεια και κυρίως η εξυπνάδα του.
Τα καλοκαιρινά μαθήματα
Όλα τα μαθήματα του καλοκαιριού γίνονται μέσα με τα οποία εφοδιάζεται το μικρό αγριογούρουνο ώστε να αντιμετωπίσει αύριο την ζωή. Το επόμενο καλοκαίρι ήδη οι χαραγμένες διαδρομές θα το οδηγήσουν εκεί που ξέρει πως η ευαίσθητη μύτη του θα βρει την λιχουδιά που δεν μπορεί στο δάσος.
Τον «ζειν επικινδύνως» είναι βίωμα του κάθε αγριμιού μα ο αγριόχοιρος το έχει τελειοποιήσει. Έτσι έχουμε τα γνωστά προβλήματα με τις καταστροφές καλλιεργειών και τις αγωνιώδεις κραυγές των αγροτών οι οποίοι αδυνατούν να αντιμετωπίσουν ένα πανέξυπνο αντίπαλο που λειτουργεί με μεθοδολογία στρατού.
Τίποτα δεν τους σταματά
Κάποτε έτυχε στο καλαμποκοχώραφο ενός συγγενή να παραφυλάξουμε το βράδυ να δούμε αν λειτουργούσε το σύστημα με τον «ηλεκτρικό φράκτη». Είδαμε από το βουνό να κατεβαίνουν στο φεγγαρόφωτο περίπου είκοσι αγριόχοιροι. Ένα πλησίασε τον χωράφι και δοκίμασε την ένταση του ρεύματος. Πισωπάτησε στην αρχή και μετά σαν είδε πως δεν έπαθε και κάτι πολύ κακό πέρασε ανάμεσα στα καλώδια. Όλοι ξέρουμε πόσο χοντρόπετσα είναι και μας το δείχνουν σε κάθε περίπτωση! Το ακολούθησαν τα μεγαλύτερα και με έκπληξη είδα τα μικρά που παρόλο που το ρεύμα τα χτυπούσε και δίσταζαν αρχικά, με το γρύλισμα της μητέρας τους μπήκαν μέσα από το πέρασμα που άνοιξε η πρώτη σκροφα. Σαν τελείωσε το πανηγύρι, με κάτι κροτίδες που έριξε ο ξάδερφος, που δεν άντεξε πολύ να δει την «επιστημονική» μου περιέργεια να αφήνει έρμαιο την καλλιέργεια του, με τάξη στρατού αποχωρήσαν προς την ίδια πλαγιά από όπου και είχαν μπει. Η σκρόφα περίμενε και το τελευταίο μικρούλι να φτάσει κοντά της και χάθηκαν στο κλειστό πουρνάρι που σαν μια φιλόξενη για κείνα θάλασσα έντυνε το βουνό.
«Ραντεβού αύριο πάλι», ήταν σαν να μας έλεγε η φιγούρα του κάπρου που κοντοστάθηκε, λοξοκοίταξε, πριν χαθεί και εκείνος το κλειστό ρουμάνι.
Υπάρχει και θετική πλευρά
Για να μην λέμε μόνο τα στραβά του αγριόχοιρου υπάρχει και η διάσταση που έχει σχέση με την συνεισφορά του στην άγρια χλωρίδα. Στο δάσος. Εκεί που ξέφωτα ολόκληρα οργώνονται και πλαγιές δύσβατες στην αναζήτηση ριζών και βολβών από τις αγέλες κάθε βράδυ. Με αυτή την συνήθεια του σκαφτιά του δάσους «ανασαίνει» το έδαφος και το έδαφος γίνεται εύφορο για να αναπτυχτούν τα πολύτιμα βότανα και τα φυτά σε μέρη που είναι σκεπασμένα όλο τον χρόνο με φύλλα. Έτσι δίνεται η δυνατότητα να τραφούν και άλλα αγριμικά. Η διαδικασία αυτή δίνει την δυνατότητα στα δέντρα να αναπτυχθούν, αλλά παράλληλα τα μικρά βλαστάρια που τρυγάει κάνουν και μια ιδιότυπη αποψίλωση και αραίωση στο δάσος ώστε να μπορεί να συντηρηθούν τα μεγάλα δένδρα καλύτερα.
Είναι αλήθεια πως στις γλυκές νύχτες του καλοκαιριού το να δεις ένα κοπάδι αγριόχοιρους να βόσκουν σε μια πλαγιά κάτω από το γεμάτο φεγγάρι σε μεταφέρει σε ένα άλλο κόσμο, ονειρικό. Το συστηματικό σκάψιμο των μεγάλων ζώων και το βιαστικό και παιχνιδιάρικο των μικρών διακόπτει μόνο η έλευση της πρώτης ακτίνας του Ήλιου. Εκτός και αν εκεί κοντά βρεθεί ένας θηρευτής που θα τα αναγκάσει να χαθούν μέσα στα ανήλιαγα ρουμάνια.
Εκεί που τον πρώτο λόγο απέναντι σε όλους τον έχουν τα δόντια του κάπρου!
