Όταν ο λαγός γίνεται «συγγενής» και όχι θήραμα
Η σωστή, καλή σκόπευση είναι αυτή που συντελεί στο αποτέλεσμα
Φυσίγγια πάντα θα υπάρχουν, πάντα θα βγαίνουν νέα, πάντα θα υπόσχονται ανεπανάληπτες βολές στον λαγό. Όλα αυτά με μια προϋπόθεση: Ο κυνηγός να στέλνει τα σκάγια επάνω στο θήραμα γιατί σε διαφορετική περίπτωση οι περισσότεροι λαγοί που θα τουφεκάει θα είναι «συγγενής του».
Οι λαγάδες, εκτός εξαιρέσεων, δεν φημίζονται για την σκοπευτική τους δεινότητα. Ειδικά οι «καθαροί» λαγάδες, αυτοί, δηλαδή, που δεν κυνηγούν άλλα θηράματα, με 10 τουφεκιές τον χρόνο και να ήθελαν δεν θα μπορούσαν να είναι καλοί σκοπευτές. Εκτός αν έχουν τρέλα με τη σκοποβολή και επισκέπτονται κανένα σκοπευτήριο. Γιατί, υπάρχουν κι αυτοί.
Από τη μία έχουμε τη μέτρια σκοπευτική ικανότητα της πλειοψηφίας των λαγοκυνηγών και από την άλλη τη… μυθοποίηση του λαγού. Αυτές οι δύο παράμετροι είναι που οδηγούν στη χρήση πολύ ειδικευμένων φυσιγγίων. Κατά κύριο λόγο πρόκειται για βαριές γομώσεις και χοντρά σκάγια που θα μπορούσαν κάλλιστα να χρησιμοποιηθούν στο κυνήγι μεγαλυτέρων του λαγού θηραμάτων.
Στο σκοπευτήριο
Αλλά και πάλι ο λαγός εξακολουθεί για αρκετούς να παραμένει «συγγενής» και για αυτό δεν στέλνουν τα σκάγια επάνω του. Δεν είμαστε η καλύτερη χώρα της Ευρώπης σε ότι έχει να κάνει με την επάρκεια σκοπευτηρίων ωστόσο έχουμε. Όποιοι πραγματικά το επιθυμούν μπορούν να βελτιώσουν την σκοπευτική τους ικανότητα και παράλληλα να μάθουν να χειρίζονται με ασφάλεια το όπλο τους.
Τα φυσίγγια με τριάρια μπορεί να στέλνουν τα σκάγια πιο μακριά αλλά και πάλι δεν αρκεί αυτό. Τι να το κάνεις το να ταξιδέψουν πιο μακριά τα σκάγια αλλά να μην συναντηθούν ποτέ με το θήραμα;
Η υπερβολή
Τα διασποράς σε νούμερο 5 είναι υπερβολή για τουφεκιές στα 15 – 20 μέτρα. Κάλλιστα και τα εφτάρια μπορούν να κάνουν καλά την δουλειά τους σε αυτές τις αποστάσεις.
Τα χοντρά σκάγια και οι βαριές γομώσεις δεν αναπληρώνουν την αστοχία, ούτε διορθώνουν την σκόπευση. Όσα σκάγια και αν έχει η γόμωση, αν η τουφεκιά δεν πάει πάνω στο θήραμα το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Η επιλογή φυσιγγίων με βάση το τι εύστοχες τουφεκιές έχουμε κάνει με αυτά, δεν είναι ο σωστός τρόπος για να τα επιλέξουμε.
Ούτε το λίγο από όλα είναι λύση. Δεν γίνεται με δυο ή τρία φυσίγγια να είμαστε σε θέση να δώσουμε λύση σε όλες τις ενδεχόμενες τουφεκιές που μπορεί να μας τύχουν. Μην ξεχνάτε ότι οι πλειοψηφία των κυνηγών κυνηγά λαγό με αυτογεμή που η κάννη είναι μια όπως και το τσοκάρισμα.
Το καλύτερο
Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι επιλέξετε τα φυσίγγια με βάση συγκεκριμένες αποστάσεις, αυτές που συνήθως τουφεκάτε, και να γνωρίζετε τι μπορεί να κάνει σε αυτές, παρά να τα αφήνετε όλα να κινούνται στη… σφαίρα των υποθέσεων.
Η λογική του αρκεί να πάρει ένα χοντρό σκάγιο ο λαγός για να πέσει, είναι λάθος. Αυτό που βοηθά είναι η μελέτη και οι δοκιμές που θα συντελέσουν στο να μειώσουμε τον παράγοντα τύχη όσο περισσότερο μπορούμε.
Απλά δεν υπάρχουν
Τουφεκιές στα 80 και 100 μέτρα δεν υπάρχουν και όσοι αναφέρονται σε τέτοιες μάλλον δεν γνωρίζουν τι σημαίνει απόσταση ή δεν είναι σε θέση να την εκτιμήσουν. Στο λαγό, όπως και στα υπόλοιπα θηράματα, δεν ρίχνουμε με την λογική όπου τον δούμε. Υπάρχουν όρια για το που σηκώνουμε όπλο και που όχι.
Αν, δηλαδή, σε κάποιο κυνήγι έχετε οπτική εικόνα με το θήραμα στα πραγματικά 100 μέτρα την επόμενη φορά θα βάλετε… μονόβολα γιατί μπορεί να τύχει να ξαναβγεί σε αυτή την απόσταση και μπορεί να τον κρατήσετε. Με αυτή την λογική οδηγήθηκαν κάποιο στο να χρησιμοποιούν τριάρια και δυάρια νούμερα σκαγιών.
