Οι αλλαγές συμπεριφοράς των αγριογούρουνων προσθέτουν νέες δυσκολίες
Τα γουρουνοκυνήγια σε καιρούς αφθονίας
Οι αλλαγές στη συμπεριφορά των γουρουνιών κάποιες εκ των οποίων οφείλονται στις άμυνες που έχουν αναπτύξει λόγω της κυνηγετικής πίεσης, προσθέτουν νέες δυσκολίες στο γουρουνοκυνήγι και πρόκειται για αλλαγές που…διαφοροποιούνται.
Το αγριογούρουνο είναι το θήραμα που στην κυριολεξία έχει κατακλύσει την Ελλάδα. Ο υπερπληθυσμός τους, που τα τελευταία χρόνια έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, δημιουργεί πάρα πολλά προβλήματα, με τα πιο σημαντικά να εστιάζονται στις καταστροφές που προκαλούν στις καλλιέργειες και στα τροχαία ατυχήματα, ενώ πάντα είναι σε πρώτο πλάνο ο φόβος της πανώλης των χοίρων.
Το κυνήγι
Οι μεγάλοι τους αριθμοί, το έχουν εντάξει αρκετά ψηλά σε ότι αφορά την κυνηγετική δραστηριότητα, ταυτόχρονα όμως το έχουν παραγκωνίσει από το κυνηγετικό ενδιαφέρον σε ότι αφορά τις συζητήσεις μεταξύ των κυνηγών.
Με λίγα λόγια, τα τελευταία χρόνια η κάθε συζήτηση για τα αγριογούρουνα αρχίζει και τελειώνει με τη φράση: “είναι τόσα πολλά που σκοντάφτεις πάνω τους”. Μία φράση που τείνει να μειώσει την αξία τόσο του θηράματος, όσο και της κυνηγετικής διαδικασίας γι’ αυτό.
Παρόλα αυτά ακόμα και τα τελευταία χρόνια οι γουρουνοπαρέες γίνονται περισσότερες και επιπλέον, ακόμα και στις ήδη υπάρχουσες προστίθενται νέα μέλη.
Εύκολο στα λόγια
Οι νέοι γουρουνοκυνηγοί που εμφανίζονται, αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα και η πραγματικότητα διαψεύδει φράσεις σαν την παραπάνω, αποδεικνύοντας πως το κυνήγι του αγριογούρουνου κάθε άλλο παρά μονότονο είναι και η κάρπωση, παρά τον υπερπληθυσμό, κάθε άλλο παρά δεδομένη.
Τα αγριογούρουνα είναι πανέξυπνα, ευπροσάρμοστα και όσο πιο πολύ κυνηγιούνται, τόσο περισσότερες άμυνες αναπτύσσουν, με αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές να μένουν έκπληκτοι ακόμα και οι πιο παλιοί γουρουνοκυνηγοί.
Τα “Κυνηγετικά Νέα” μίλησαν με έναν έμπειρο κυνηγό, αλλά σχετικά νέο μέλος μιας από τις πιο παλιές γουρουνοπαρέες της Θεσσαλίας και από τη συζήτηση έγιναν κατανοητά τα παραπάνω συμπεράσματα.
Η 15µελής ομάδα
Ο Χρήστος Τζίρμπης δεν εγκατέλειψε το κυνήγι φτερωτών, αλλά τα τελευταία τρία χρόνια εντάχθηκε ταυτόχρονα στην ομάδα «Α1 της Μαραθέας Καρδίτσας», μιας από τις πιο παλιές γουρουνοπαρέες της περιοχής, με αρχηγό τον Βαγγέλη Βασιλάκο και υπαρχηγό τον Αχιλλέα Γκαρνάρα.
Η παρέα αποτελείται από 15 άτομα και είναι τέτοιο το ενδιαφέρον που σε κάθε έξοδο οι 5 που μένουν εκτός δεν… μιλιούνται. Οι δυσκολίες που παρουσιάζει το κυνήγι κρατάει αυξημένο το ενδιαφέρον, έτσι εξηγείται η μεγάλη συμμετοχή, όπως και το γεγονός ότι δεν χρειάζεται να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις κατά τις εξόδους τους, γιατί τα γουρούνια είναι παντού. Ουσιαστικά κυνηγούν σχεδόν δίπλα στο σπίτι τους, παρόλο που το χωριό Μαραθέα είναι στον κάμπο της Καρδίτσας.
Οι αλλαγές
Ανέκαθεν στο γουρουνοκυνήγι, οι θέσεις των καρτεριών και ο τρόπος που γίνεται η παγάνα είχαν καθοριστική σημασία. Το ίδιο ισχύει και τώρα με μία μικρή διαφορά.
Ο αρχηγός δεν τοποθετεί τα καρτέρια μόνο με βάση τις πιθανές διαδρομές διαφυγής, αλλά πρέπει να λάβει υπόψιν του και τους “αυτοσχεδιασμούς” των γουρουνιών, που εξαρτώνται κυρίως από τις εμπειρίες τους. Πρέπει δηλαδή να προβλέπει και το απίθανο.
Για παράδειγμα σε πρόσφατο κυνήγι της συγκεκριμένης ομάδας, τα γουρούνια έφυγαν από τα καρτέρια περνώντας από το γήπεδο του γειτονικού χωριού, λες και γνώριζαν ότι δίπλα σε κατοικημένη περιοχή απαγορεύεται το κυνήγι.
Δηλαδή υπάρχουν περιπτώσεις που ούτε αυτοί οι 10 συμμετέχοντες σε κάθε έξοδο επαρκούν για να καταφέρουν να αντιμετωπίσουν το πανέξυπνο αυτό θήραμα και δεν είναι λίγες οι φορές που μένουν άπραγοι απέναντι στην ευστροφία του.
Τα ζώα συχνά χρησιμοποιούν και την πιο απίθανη διέξοδο, προκειμένου να βρεθούν δίπλα ή ακόμη και μέσα σε κατοικημένες περιοχές, γνωρίζοντας ότι εκεί θα μείνουν ατουφέκιστα.
Αυτή η αλλαγή στη συμπεριφορά τους κάνει πολύ πιο δύσκολο το έργο των παγανιέρηδων, που πολλές φορές διαπιστώνουν ότι είναι αδύνατο να οδηγήσουν το κοπάδι στα καρτέρια, όχι γιατί έγιναν αντιληπτά, αλλά γιατί τα αγριογούρουνα έχουν ήδη ιεραρχήσει τα μέρη που τους παρέχουν ασφάλεια. Αυτές λοιπόν οι αλλαγές προσθέτουν νέες δυσκολίες στο γουρουνοκυνήγι και πρόκειται για αλλαγές που… αλλάζουν.
Οι δυσκολίες γίνονται κίνητρο
Οι δυσκολίες που κάθε φορά… ξεφυτρώνουν στο κυνήγι του αγριόχοιρου, είναι και το επιπλέον κίνητρο που κάνει όλο και περισσότερες τις παρέες και μεγαλώνει τις υπάρχουσες.
Όσοι δεν γνωρίζουν πόσο απαιτητικό είναι το συγκεκριμένο κυνήγι, θεωρούν ότι επειδή τα αγριογούρουνα είναι πολλά, οι καρπώσεις είναι μεγάλες. Δεν είναι έτσι, πολλές φορές μάλιστα συμβαίνει το αντίθετο.
