Η υπερβολή είναι χαρακτηριστικό των λαγοκυνηγών, τόσο σε ότι έχει να κάνει με τις επιδόσεις τους στο κυνήγι, όσο και σε ότι αφορά τα όπλα, τα φυσίγγια και τα τσοκαρίσματα που χρησιμοποιούν.
Του Σοφοκλή Κοσκινά
Σκάγια νούμερο 2 και 3 σε γομώσεις 36, 38 και, κάποιες φορές, 40+ γραμμάρια, μπαίνουν για τελευταία τουφεκιά με τη λογική ότι θα κρατήσουν τον λαγό ακόμα και αν έχει φύγει μακριά. Θα έχετε ακούσει λαγοκυνηγούς να αναφέρονται σε αποστάσεις που τουφέκισαν τον λαγό και να κορδώνονται για το πόσο κιμπάριδες είναι, αφού με τουφεκιές στα 60, 70 ακόμα και 80 μέτρα, αφήνουν σέκο τον λαγό. Υπάρχουν κι εκείνοι που χρησιμοποιούν τσοκαρίσματα φουλ και έξτρα φουλ που στέλνουν τα σκάγια έως τα 20 μέτρα σαν μονόβολα. Και μετά ψάχνουν να βρουν γιατί δεν έπεσε ο λαγός, αφού ήταν κοντινή η απόσταση, φορτώνοντας τις αιτίες στα φυσίγγια που δεν είναι καλά.
Πεντάρια διασποράς!
Παγκόσμια Ελληνική πρωτοτυπία.
Η λογική που υπάρχει σε αυτούς που χρησιμοποιούν πεντάρια διασποράς είναι το γεγονός ότι, κάποιοι λαγοί φεύγουν κοντά, και τα σκάγια πρέπει να ανοίγουν για να έχουν κύκλο που θα συγχωρήσει σκοπευτικά λάθη. Το κοντά, προφανώς, είναι τα 10-20 μέτρα.
Και είναι ανάγκη σε τόσο κοντινή απόσταση να ρίξεις στον λαγό τόσο χοντρά σκάγια;
Η συνηθισμένη απάντηση είναι «ναι». Και η αιτιολογία;
- «Ένα να τον πάρει σε ζωτικό σημείο, θα πέσει».
Μα και ένα 8άρι να τον πάρει σε ζωτικό σημείο στην απόσταση αυτή, και πάλι θα πέσει.
Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί, κάποιοι, στην προσπάθειά τους να δώσουν λύση στο πρόβλημα που έχουν, και δεν είναι άλλο από το ότι δεν σημαδεύουν καλά, κάνουν τα πράγματα ακόμη χειρότερα εξ αιτίας ακραίων επιλογών. Αν θελήσουμε να προχωρήσουμε ένα βήμα παρακάτω θα δούμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα μικρομεσαίο σε μέγεθος θήραμα που δεν χρειάζονται ιδιαίτερες βλητικές συνθήκες για να καταβληθεί. Ωστόσο, στα μάτια τον λαγοκυνηγών, είναι ένα μυθικό τέρας που «μασά» τα σκάγια, φορά… πανοπλία και τρέχει με την ταχύτητα του φωτός.
Οι υπερβολές
Οι εταιρείες κατασκευής φυσιγγίων δεν έχουν τη διάθεση ούτε το χρόνο να αλλάξουν το σκεπτικό κανενός. Φυσίγγια θέλουν να πουλάνε και από την στιγμή που βλέπουν ότι η ζήτηση για το εν λόγω κυνήγι εστιάζει σε συγκεκριμένα νούμερα σκαγιών και βάρος γομώσεων, αυτά βγάζουν και, μάλιστα, κάποιες φορές υπερβάλουν για να κάνουν τη διάφορα από τον ανταγωνισμό.
Σκάγια σε νούμερα 6, 5 και 4 είναι υπεραρκετά για να καλύψουν όποιες ανάγκες και αν υπάρχουν. Γομώσεις για τα αυτογεμή 12άρια έως τα 38 γραμμάρια, και για τα δίκαννα έως τα 36, είναι αρκετές. Ο συνδυασμός 4-2 για τσοκ στα δίκαννα είναι πολύ καλός και το 3άρι στα αυτογεμή καλύπτει την πλειοψηφία των περιπτώσεων. Αυτή είναι η γενική εκτίμηση που καλύπτει το σύνολο των περιπτώσεων. Υπάρχουν,όμως, και οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά. Αυτές έχουν να κάνουν με το τι όπλο έχει ο καθένας και το ποιες είναι οι εδαφολογικές συνθήκες στους τόπους που κυνηγά.
Οι στενοί αυλοί
Τα περισσότερα δίκαννα έχουν εσωτερική διάμετρο αυλών που κυμαίνεται από 18,2 (τα παλιά) έως 18,5 χιλιοστά. Το βάρος τους είναι από 2,900 έως 3,300 γραμμάρια. Στα όπλα αυτά τα 34 γραμμάρια σκάγια είναι το ανώτατο όριο που θα τους δώσει ποιοτική τουφεκιά και δεν θα ταλαιπωρήσει τον ώμο του κυνηγού από το δυνατό λάκτισμα. Οι «στενοί» αυλοί, για να αποδώσουν καλά, θέλουν λίγα γραμμάρια σκάγια.
Στην περίπτωση αυτή τα νούμερα των σκαγιών πρέπει να είναι 5 και 6. Λόγω του ότι η γόμωση είναι στα 34 γραμμάρια κερδίζετε σκάγια συγκριτικά με τις γομώσεις των 36+ γραμμάριων με τα πιο «χοντρά» νούμερα σκαγιών. Για να το αναλύσουμε ακόμα περισσότερο, στα 36 γραμμάρια με νούμερο σκαγιών 4 έχουμε 184 σκάγια στο φυσίγγι. Στα 34 γραμμάρια με νούμερο 5 έχουμε 214 σκάγια στο φυσίγγι. Ότι χάνεται από το βάρος γόμωσης αναπληρώνεται από το νούμερο των σκαγιών. Και τα δύο νούμερα είναι κατάλληλα για να καταβάλουν το θήραμα σε λογικές αποστάσεις. Για τα όπλα, δίκαννα και αυτογεμή, που ο αυλός της κάννης έχει μεγαλύτερη διάμετρο από 18,5 χιλιοστά, με τη χρήση σκαγιών 36 γραμμαρίων, θα υπάρξει ποιοτική τουφεκιά.
Σε ότι έχει να κάνει με τα δίκαννα, το πάνω όριο είναι τα 36 γραμμάρια. Για τα αυτογεμή η γόμωση μπορεί να ανέβει και στα 38 γραμμάρια. Σε αυτές τις γομώσεις (36+) μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σκάγια σε νούμερο 4. Ειδικά στα αυτογεμή που έχουν το πλεονέκτημα του ενός παραπάνω φυσιγγίου το τρίτο μπορεί να έχει σκάγια νούμερο 4.
Λαγός και τσοκ
Το καλό είναι ότι όλες αυτές τις περιπτώσεις, οι γομώσεις μπορούν να ριχτούν με τσοκ φουλ. Από το νούμερο 6 και κάτω, δεν δημιουργείται πρόβλημα στα σκάγια αν ρίχνονται με τσοκ φουλ. Το θέμα είναι κατά πόσο χρειάζεται το τσοκ φουλ στο κυνήγι του λαγού. Και εδώ μπαίνουμε στην δεύτερη ιδιαιτερότητα που έχει να κάνει με την εδαφική μορφολογία του κυνηγότοπου.
Όλοι θυμούνται τον έναν λαγό που βάρεσαν μακριά αλλά ξεχνούν όλους τους άλλους που τους θήρευσαν σε κανονικές αποστάσεις (15-35 μέτρα). Στις κανονικές αποστάσεις το φουλ τσοκ δεν έχει νόημα να χρησιμοποιηθεί. Όσοι νομίζουν ότι βαράνε λαγούς, μόνιμα, πέραν των κανονικών αποστάσεων θα κάνουν πολύ καλά να χρησιμοποιούν ΜΟΝΟ φουλ τσοκ. Για όλους τους υπόλοιπους ο συνδυασμός 4/2 στα δίκαννα και το τριάρι τσοκ στα αυτογεμή αποτελούν τις καλύτερες επιλογές.
