Στα δάση της οξιάς ή στα πευκοδάση τα γιατάκια του λαγού είναι πιο προχειροφτιαγμένα, γι’ αυτό και «σέρνει» πιο συχνά και πιο εύκολα από οπουδήποτε αλλού…
κείμενο: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΟΝΤΑΣ
Σε όλη τη διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου του λαγού, η ιχνηλασία και η καταδίωξη των λαγόσκυλων είναι ευκολότερη στα δάση και τα πυκνά, σε σχέση με οποιονδήποτε άλλο κυνηγότοπο!
Στα «σφιχτά» μέρη, ο λαγός πηγαίνει μόνο για να «πιάσει», όχι για να βοσκήσει… Και συγχρόνως είναι εκ των πραγμάτων αναγκασμένος να κινηθεί πάνω σε συγκεκριμένα μονοπάτια και μικρές γιδόστρατες, ώσπου να πάει στο γιατάκι του.
Αυτοί οι δύο παράγοντες διευκολύνουν τα λαγόσκυλα να ακολουθήσουν τον ντορό του, ιδιαίτερα όταν συνδυάζονται με το μαλακό έδαφος που υπάρχει στα περισσότερα δάση.
Ένα χαρακτηριστικό στοιχείο του λαγού που γιατακιάζει στο πυκνό, είναι πως ξεσηκώνεται πολύ πιο εύκολα!
Αυτό γίνεται γιατί στο δάσος ο λαγός φτιάχνει, συνήθως, ένα πρόχειρο γιατάκι, οπότε δεν αισθάνεται καθόλου σίγουρος όταν αντιλαμβάνεται πως τα σκυλιά βρίσκονται στον ντορό του…
Οι λόγοι εγκατάλειψης..
Ο λαγός ξέρει ότι η «διαδρομή καθίσματος» που έχει κάνει είναι πρόχειρα σχεδιασμένη, γιατί τα πολλά κλαδιά δεν του επέτρεψαν να εφαρμόσει πολλά παραπλανητικά κόλπα και «ψέματα». Γι’ αυτό όταν θα ακούσει τους σκύλους να κλαφουνίζουν τον ντορό του, τις περισσότερες φορές αποφασίζει να «σύρει» και να εγκαταλείψει το προχειροφτιαγμένο γιατάκι του.
Άλλωστε, το περιβάλλον του δάσους τον βοηθάει σε αυτό, αφού το πυκνό του προσφέρει την κάλυψη που χρειάζεται για να απομακρυνθεί αθέατος από τα μάτια των εχθρών του.
Επειδή, λοιπόν, στο πυκνό ο λαγός συχνά «μπροσαλεύει» κατά το δοκούν, τα λαγόσκυλα δεν πρέπει να …χαζεύουν και να καθυστερούν στα τελευταία κόλπα, αλλά να κόψουν γρήγορα «αλώνι» και να εντοπίσουν την κατεύθυνση διαφυγής του λαγού.
Πιεστικοί ιχνηλάτες..
Οι σκύλοι δεν πρέπει να δώσουν περιθώριο στο λαγό για να κερδίσει χρόνο, να αυξήσει την απόσταση ή να εφαρμόσει τα διάφορα τεχνάσματα διαφυγής…
Αντιθέτως, πρέπει να τον «ζορίσουν», αναγκάζοντάς τον να ακολουθήσει μια προβλέψιμη πορεία που να… περνάει από τα καρτέρια των κυνηγών.
Γράφω «κυνηγών» και όχι «κυνηγού», γιατί με τους λαγούς που γιατακιάζουν μέσα σε δάση, είναι, περίπου, μάταιο το τουφέκι να είναι μόνο ένα: πρόκειται για μια κλασσική περίπτωση όπου ο λαγός δύσκολα θα χτυπηθεί στο ξεπέταγμα, ενώ τα πιθανά καρτέρια μπορεί να θέλουν και δυο και τρεις νοματαίους για να καλυφθούν.
Σε ένα λαγότοπο που βρίσκεται μέσα σε ένα δάσος με πεύκα, οξιές ή ψηλά πουρνάρια, οι πιθανές οδοί διαφυγής του λαγού είναι πολλές… Και τα καρτέρια πρέπει να είναι «υπερυψωμένα» και με καλή ορατότητα στην περίμετρο του δάσους, με δεδομένο ότι είναι να γίνει θα γίνει στη φάση της καταδίωξης και όχι στο ξεφώλισμα.
Τα καρτέρια στο δάσος
Τα κατάλληλα σημεία για να στηθούν τα καρτέρια έξω από το πυκνό, είναι, συνήθως, κάποιος χωματόδρομος, ένα μονοπάτι που φτάνει μέχρι τις παρυφές του δάσους, ένα στεγνό ρυάκι ή ένας ξεροπόταμος.
Και ένας κυνηγός μόνος του, είναι απίθανο να καταφέρει να βάλει το λαγό στο ταγάρι, γιατί μόνο από τύχη ο «αυτιάς» θα διαλέξει να περάσει από το καρτέρι του και όχι από κάποιο αφύλαχτο σημείο…
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, τα καρτέρια έξω από το πυκνό δεν προσφέρουν, συνήθως, δεύτερες ευκαιρίες, αφού τον λαγό θα τον δει ο κυνηγός την τελευταία στιγμή και για πολύ λίγο! Επομένως, πρέπει βρίσκεται ακούνητος, αμίλητος και σε πλήρη επιφυλακή, σε όλη τη διάρκεια της εργασίας των σκύλων.
Όσο για τα ίδια τα σκυλιά, πρέπει να μπορούν να δουλεύουν αυτόνομα και να κάνουν μακρινή έρευνα και δίωξη, γιατί μέσα στο πυκνό με την περιορισμένη ορατότητα και δυνατότητα κίνησης, ο κυνηγός ούτε μπορεί ούτε και πρέπει να κυνηγάει «καβάλα»…
Το «μπροσάλεμα» στο πυκνό
Όταν «μπροσαλεύει» ο λαγός αποφεύγει τα μεγάλα πηδήματα, η κοιλιά του ακουμπάει στο έδαφος και προσέχει να μην κουνάει ούτε τους θάμνους μέσα στους οποίους ελίσσεται…
Αθόρυβος και «αόρατος» τις περισσότερες φορές έχει τα αυτιά του κολλημένα στην πλάτη, καθώς σκέφτεται όλες τις πιθανότητες διαφυγής του.
Κινούμενος στην αντίθεση κατεύθυνση από την οποία πήγε το πρωί στο γιατάκι του, ο λαγός δεν επιτρέπει τα ίχνη της διαφυγής να διασταυρωθούν με αυτά της διαδρομής καθίσματος.
