Μπορεί η περυσινή κυνηγετική περίοδος να μην ολοκληρώθηκε ποτέ, και φυσικά οι λαγάδες να μην έτυχαν ξεχωριστής μεταχείρισης, ωστόσο όλα δείχνουν πως από την αρχή τους φέτος τα εκπαιδευτικά αφήνουν πολλά αισιόδοξα μηνύματα για το μέλλον…
Σχετικά με τα συμπεράσματα, το καλό κλίμα άρχισε να διαμορφώνεται από τα πρώτα κιόλας εκπαιδευτικά, και διατηρείται στα ίδια καλά επίπεδα ως τώρα. Σε αυτή τη διαπίστωση προφανώς υπάρχει ομοφωνία. Η διαφωνία που προκύπτει στο κατά πόσο η επέλαση της “Μήδειας”, μετά από διάστημα παρατεταμένου ήπιου χειμώνα, έκανε ζημιά και πόση στις γέννες, εξακολουθεί να είναι από τα θέματα προς επίλυση στα στέκια των κυνηγών. Η τάση δείχνει να γέρνει προς την πλευρά όσων πιστεύουν πως η “μαλακή” εξέλιξη του καιρού βοήθησε, παρά τις όποιες απώλειες μπορεί να προκάλεσε η μεταβολή του.
Από τις συζητήσεις που πάντα τέτοια εποχή αναφέρονται με πολλές “λεπτομέρειες”, ξεχωρίζουν ο ενθουσιασμός των νεότερων λαγάδων και οι θετικές προβλέψεις των γεροντότερων, γεγονός που υποστηρίζει την γενικότερη αντίληψη πως οι γέννες έχουν πάει περίφημα. Βέβαια τέτοια συναισθήματα δεν εισπράξαμε παντού και από όλους, όμως και η συγκρατημένη αισιοδοξία από την πλευρά των περισσοτέρων μόνο σαν θετική μπορεί να ερμηνευτεί.
Πρέπει όμως να επισημάνουμε και το αμέσως επόμενο θέμα που κυριαρχούσε στις συζητήσεις μετά από τα ξεφωλιάσματα, και αυτό δεν ήταν άλλο από την πληθυσμιακή εξάπλωση των λύκων και τον τραγικό θάνατο δεκάδων λαγωνικών που έγιναν τροφή τους. Στα αξιοσημείωτα μιας γενικευμένα θετικής εκτίμησης συμπεριλαμβάνεται επίσης και το γεγονός της μετεγκατάστασης ολοένα και μεγαλύτερων πληθυσμών λαγών σε περιοχές της Στερεάς, κυρίως σε μέρη με πετρώδη εδάφη, απ΄ όπου είχαν ουσιαστικά ελαττωθεί τα τελευταία χρόνια.
Ενδεικτικές οι μαρτυρίες λαγάδων από πλαγιές του Ελικώνα προς Κορινθιακό, από λαγοτόπια στις κορυφές του Τρίκορφου Ναυπακτίας, και από “ξεγραμμένες” περιοχές του Όθρυς, σε Σαπουνά και Γεροκοβούνι. Επίσης, πρέπει να συνυπολογιστούν και η σταθερά συνεχιζόμενη “κάθοδος” προς πεδινούς χώρους της Θεσσαλικής περιφέρειας, (ειδικότερα προς Καρδίτσα και Μαγνησία), καθώς επίσης και η αποδεδειγμένα αυξητική τους παρουσία, στο σύνολο σχεδόν από τους καμένους κυνηγότοπους.
Τα ερωτήματα που καλείται να απαντήσει κάθε λαγοκυνηγός σχετικά με την θηραματική επάρκεια κυνηγότοπων που τον ενδιαφέρουν, ασφαλώς και γίνονται κατά πολύ ευκολότερα με την αυτοψία των εκπαιδευτικών. Ειδικότερα μάλιστα στη φετινή ανοιξιάτικη περίοδο και στο διάστημα που ακολουθεί οι καλές “προοπτικές” θα διευρύνονται.. Οι λαγοί που δεν έχουν κυνηγηθεί από την πρώτη εβδομάδα του περυσινού Νοέμβρη ξεθάρρεψαν, και παραμένουν απλωμένοι ακόμα και αδικαιολόγητα εκτεθειμένοι σε κάποιες ανοιχτές περιοχές. Αυτοί λοιπόν οι αυτιάδες μετά και τις γέννες έγιναν σημαντικά περισσότεροι. Το γεγονός ότι σε τόπους της Φωκίδας μετρήσαμε μακράν τα περισσότερα από κάθε άλλη χρονιά νεαρά λαγόπουλα, ασφαλώς και από μόνο του λέει κάτι.
