spot_img
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
spot_img
ΑρχικήΤριχωτάΑγριογούρουνοΗ προσαρμογή στην πίεση

Η προσαρμογή στην πίεση

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

 

Μία ανάλυση της συμπεριφοράς των δύο δημοφιλών τριχωτών θηραμάτων, του αγριόχοιρου και του λαγού…

 

Κείμενο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΙΩΑΝΝΟΥ

Είναι φανερό ότι κάθε αγρίμι που ενοχλείται στο φυσικό του περιβάλλον, είτε από ανθρωπογενείς παράγοντες είτε από φυσικούς εχθρούς, αναπτύσσει τους αντίστοιχους μηχανισμούς άμυνας και προσαρμογής απέναντι σε αυτές τις μεταβολές. Το κυνήγι είναι σίγουρα ένας παράγοντας που προκαλεί αλλαγή στη συμπεριφορά των θηραμάτων, ωστόσο δεν είναι και ο σπουδαιότερος. Μία πυρκαγιά, η υλοτόμηση μιας περιοχής, η διάνοιξη ενός δρόμου, η αυξημένη παρουσία κάποιου άρπαγα, μία απότομη αλλαγή του καιρού, είναι μόνο μερικές από τις αιτίες που μπορεί να αλλάξουν τη συμπεριφορά των θηραμάτων σε κάποια περιοχή. Ακόμη, όμως, και η πτώση ενός δέντρου ή μία νεροποντή μπορεί να επιφέρει μεταβολές στα δρομολόγια και να προκαλέσει μία διαφορετικότητα.

Τα αγρίμια ζουν συνεχώς σε μία αλληλεπίδραση με το περιβάλλον, με δράση και αντίδραση. Και είναι τόσο σημαντική αυτή η αλληλεπίδραση γιατί εξαρτάται η επιβίωσή τους από μια γούβα νερό, από την ποσότητα και την ποιότητα της τροφής και από τις καιρικές συνθήκες.

Το γουρούνι «κόβει» δρόμο

Στο πρώτο μπαμ, το αγριογούρουνο παίρνει δρόμο, φεύγει, και γίνεται… καπνός. O αγριόχοιρος έχει έναν πολύ μεγάλο ζωτικό χώρο διαβίωσης και, όταν κυνηγηθεί, μετακινείται σε περιοχές με λιγότερη όχληση, κυρίως στα καταφύγια. Ωστόσο, δεν είναι καθόλου απίθανο να το βρει κάποιος ακόμη και σε μέρη που δεν περιμένει, αρκεί να έχει την ησυχία του. Μπορεί και στη βατσινιά δίπλα από τον φράχτη της αυλής ενός σπιτιού.

Στα καπριά και στις σκρόφες η κατάσταση είναι λιγάκι διαφορετική. Ο κάπρος σε καμία περίπτωση δεν φοβάται το σκυλί και πολλές φορές ούτε και τις μακρινές τουφεκιές. Ο κάπρος σηκώνεται από το γιατάκι του, ειδικά αν αυτό είναι σε ένα πυκνό μέρος, μόνο με την παρουσία πολλών σκύλων και από την κοντινή τουφεκιά και τις φωνές του παγανιέρη. Μετά το κυνήγι του, όμως, αν στην περιοχή υπάρχουν ομάδες θηλυκών, επιστρέφει έπειτα από λίγες μέρες. Αν δεν υπάρχουν θηλυκά και βρίσκονταν εκεί μόνο και μόνο για να βρει τροφή, τότε θα φύγει για μεγαλύτερο διάστημα. Αν, όμως, ξανακυνηγηθεί, τότε δύσκολα θα επιστρέψει μέσα στη σεζόν στον ίδιο τόπο, ειδικά μάλιστα αν δεν υπάρχουν ομάδες θηλυκών στην περιοχή.

Στις σκρόφες με μικρά γουρουνάκια, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η γουρούνα φοβάται το σκυλί για τη ζημιά που μπορεί να κάνει στα μικρά της. Έτσι, με το πρώτο σήκωμα φεύγει για το κοντινότερο καταφύγιο και δεν ξαναγυρίζει. Σίγουρα, οι γουρουνοκυνηγοί θα έχουν παρατηρήσει ότι ενώ στις πρώτες εξόδους έβλεπαν στα κοψίματα μάνες με μικρά φετινάρια, λίγα Σαββατοκύριακα αργότερα αυτά τα ζώα εξαφανιζόταν. Επίσης θα έχουν παρατηρήσει ότι τα ζώα ενός τόπου, από τη στιγμή που θα σηκωθούν, κατά 90% φεύγουν προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Αυτού του είδους η συμπεριφορά έχει να κάνει με την κοινωνικότητα του αγριογούρουνου, και είναι φυσιολογικό από τη στιγμή που ζουν σε κοπάδια να υπάρχει αλληλοεπίδραση μεταξύ τους. Ακόμη, δηλαδή, και αν δεν ενοχληθεί, ένα κοπάδι μπορεί να φύγει από μια περιοχή αν νοιώσει την απουσία των διπλανών κοπαδιών.

Επίσης είναι γνωστό στους γουρουνοκυνηγούς ότι όταν τα αγριογούρουνα περνούν τον δρόμο που χωρίζει το επιτρεπόμενο από το καταφύγιο, στα 200 μέτρα τραβάνε χειρόφρενο. Είτε σηκωθούν 300 μέτρα από τον δρόμο, είτε σηκωθούν τρία χιλιόμετρα από τον δρόμο, μόλις περάσουν στο καταφύγιο νοιώθουν την ασφάλεια των πολλών και σταματάνε να τρέχουν.

Ο λαγός κρύβεται

Από την πλευρά του, ο λαγός, στο πρώτο μπαμ δεν φεύγει αλλά προτιμά να κρύβεται καλύτερα από τους διώκτες του. Είναι γνωστό, ότι τις πρώτες μέρες του κυνηγιού θηρεύονται κατά 80% φετινοί λαγοί που δεν έχουν εμπειρίες. Δεν ξέρουν καλά πώς να επιλέξουν το γιατάκι τους μπερδεύοντας τα σκυλιά, κι έτσι σηκώνονται πιο εύκολα ακόμη και από μέτρια λαγόσκυλα. Επίσης, μετά το σήκωμα, δεν γνωρίζουν πώς να αποφύγουν τα σκυλιά και τον κυνηγό και έτσι γρήγορα μπαίνουν στην τσάντα του.

Όσο, όμως, περνά ο καιρός και θηρεύονται οι εύκολοι λαγοί απομένουν οι πιο έμπειροι. Αυτοί, μετά τις πρώτες τουφεκιές, αρχίζουν να κρύβονται σε μέρη που είναι λιγότερο προσβάσιμα  από τον κυνηγό και τους σκύλους. Έτσι τους βρίσκουμε κοντά σε μαντριά, όπου η παρουσία των τσομπανόσκυλων λειτουργεί ως προστασία για τους λαγούς, ακόμη και στα όρια κατοικημένων περιοχών όπου ο κυνηγός δεν πιστεύει ότι υπάρχει λαγός και δεν λύνει τα σκυλιά του.

Ο έμπειρος λαγός, όμως, εκτός από την επιλογή του πιο δύσκολου μέρους, προσπαθεί να καλύψει τα ίχνη του για το γιατάκι του. Έτσι κάνει τα σταυρώματα, δηλαδή διασταυρώσεις της πορείας του, και τα διπλοπατήματα. Περπατάει, δηλαδή, πάνω στο ίδιο το χνάρι του με αντίθετη φορά κατεύθυνσης. Επίσης κάνει σκόπιμα πιο πολλά παιγνίδια στις βοσκές του και τελικά κρύβεται στο γιατάκι με μερικά πολύ μεγάλα πηδήματα.

Ένας τέτοιος έμπειρος μπαρουτοκαπνισμένος λαγός ακόμη και μετά το σήκωμα από το γιατάκι προσπαθεί με κάθε τρόπο να παραπλανήσει τους διώκτες του, επιλέγοντας απίθανες πορείες διαφυγής μακριά από τα συνήθη καρτέρια των κυνηγών. Έτσι, πολλές φορές επιλέγει να μπει σε μία χαράδρα ή σε ένα ρέμα και να εξαφανιστεί, κάνοντας τον κυνηγό να πιστέψει ότι τα σκυλιά του κυνηγούν αλεπού.

Πολλές φορές ακούμε τους λαγοκυνηγούς να απορούν  και να κατηγορούν τα σκυλιά τους, που ενώ στα εκπαιδευτικά σήκωναν τρεις – τρεις τους λαγούς, μόλις άρχισε το κυνήγι δεν μπορούν να σηκώσουν ούτε έναν. Αναρωτιούνται μάλιστα πώς μέσα στην ξέρα του καλοκαιριού τους ξεφώλιαζαν σε κάθε έξοδο και στο υπέροχο νοτισμένο χώμα του Οκτώβρη που κρατάει τον ντορό, σπάνε τα μούτρα τους.

Τώρα ξέρετε την απάντηση…

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Οι σπάνιοι βολτάρουν δίπλα σε παιδική χαρά – Βίτνεο

Λύκοι βολτάρουν δίπλα σε παιδική χαρά! Άλλη μια καταγραφή εμφάνισης λύκου στην περιοχή της Φυλής (Χασιά). Την φορά αυτή το σπάνιο υπέρ προστατευόμενο είδος έκανε...
spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ