Οι απαραίτητες εργασίες στα κυνηγοτόπια των αγριογούρουνων που σκοπό έχουν την όσο το δυνατόν καλύτερη «απόδοση» της ομάδας την κυνηγετική περίοδο
Κείμενο ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΜΠΑΤΖΙΔΗΣ
Ύστερα, από περίπου δύο μήνες ανάπαυλας και αποχής από τις κυνηγετικές εξορμήσεις, οι παρέες των κυνηγών αγριογούρουνου αρχίζουν να κάνουν κάποιες απαραίτητες προεργασίες ώστε να εμφανιστούν όσο το δυνατόν πιο καλύτερα προετοιμασμένες, την ερχόμενη κυνηγετική περίοδο.
Μία από τις «δουλειές» που κάνουν αυτήν την εποχή οι οργανωμένες ομάδες, είναι η διάνοιξη των μονοπατιών στα μέρη όπου συνήθως κυνηγούν τον αγριόχοιρο, η συντήρηση και η επαναδιαμόρφωση ήδη υπαρχόντων καρτεριών καθώς επίσης και η δημιουργία νέων καρτεριών, σε καινούργια περάσματα που διαμορφώθηκαν στο πέρασμα του χρόνου.
Αυτοί που ασχολούνται συστηματικά με το κυνήγι του αγριόχοιρου είναι εύκολο να καταλάβουν το πόσο καθοριστικό για την έκβαση μιας εξόδου είναι να μπορούν οι παγανιέρηδες να κινηθούν άνετα μέσα στα επίμαχα σημεία. Όπως επίσης αντιλαμβάνονται ότι η βλάστηση που εμποδίζει την καλή ορατότητα του κυνηγού, που βρίσκεται στο καρτέρι, με το θήραμα, είναι καθοριστικός παράγοντας αποτυχίας.
Μπορεί για κάποιους όλα αυτά να φαντάζουν ως υπερβολή, η αλήθεια όμως είναι εντελώς διαφορετική καθώς αυτές οι εργασίες αφενός διευκολύνουν κατά τη διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου και αφετέρου αποτελούν σημαντική παράμετρο σε ότι αφορά την κάρπωση. Από την άλλη, τέτοιες προετοιμασίες αποτελούν κουραστική διαδικασία και η αλήθεια είναι ότι αυτοί που είναι πρόθυμοι να ανταποκριθούν στο κάλεσμα του αρχηγού της παρέας είναι, σχεδόν πάντα, λίγοι.
Οι ήπιες θερμοκρασίες, που επικρατούν αυτό το χρονικό διάστημα, επιτρέπουν στους κυνηγούς να εργασθούν κι αυτός είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο ο καθαρισμός των διαδρόμων του κυνηγότοπου και των σημείων των καρτεριών, καλό είναι να γίνει τώρα. Βεβαίως, πάντα υπάρχει η πιθανότητα το αμέσως επόμενο διάστημα η βλάστηση να αναπτυχθεί ξανά, όμως, συνήθως δεν θα είναι σε τέτοιο βαθμό ώστε να προβληματίζει στην διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου.
Όσοι αφήσουν γι’ αργότερα αυτές τις δουλειές, θα έχουν ν’ αντιμετωπίσουν έναν …σκληρό αντίπαλο, τις υψηλές θερμοκρασίες που κουράζουν γρήγορα τους «εργάτες»- κυνηγούς. Και όταν απαιτείται να «βγάλει» κάποιος ολόκληρα χιλιόμετρα «κόβοντας», κρατώντας στα χέρια ένα χορτοκοπτικό και «ζωσμένος» κι όλα τα υπόλοιπα εργαλεία, τότε είναι εύκολο να καταλάβει ο καθένας ότι η ζέστη του καλοκαιριού είναι ότι χειρότερο σε αυτήν την προσπάθεια.
Για τις ομάδες που δραστηριοποιούνται σε περιοχές με αραιή βλάστηση, η συγκεκριμένη εργασία δεν είναι απαραίτητο να γίνεται κάθε χρόνο, παρά μόνο σε περιπτώσεις που απαιτείται. Όπως, για παράδειγμα, αν προηγήθηκε ένας σκληρός χειμώνας που είχε σαν αποτέλεσμα να πέσουν δένδρα και να κλείσουν κάποια μονοπάτια, αν ορισμένα καταστράφηκαν λόγω καθίζησης του εδάφους, κ.λπ.
Γίνεται, λοιπόν, αντιληπτό, ότι η ετήσια συντήρηση των μονοπατιών και των καρτεριών, αφορά κυρίως τις ομάδες που κυνηγούν τον αγριόχοιρο σε πυκνά μέρη, Εκεί όπου έστω και η ελάχιστη ανάπτυξη της βλάστησης, ενδεχομένως να εμποδίζει είτε τους παγανιέρηδες, είτε τους καρτεριτζήδες.
Η …περιποίηση των καρτεριών πρέπει να γίνεται με προσοχή. Στα υπάρχοντα σημεία που αποτελούν περάσματα των αγριόχοιρων, πρέπει να καθαρίζεται μόνο ότι εμποδίζει το οπτικό πεδίο του καρτεριζτή. Αν κοπούν αρκετά κλαδιά και το μέρος «ανοίξει», η αλλαγή αυτή γίνεται αντιληπτή από τους αγριόχοιρους, κάτι που μπορεί να τους πονηρέψει, να τους κάνει επιφυλακτικούς, ακόμη και να τους «οδηγήσει» να μην ξαναπεράσουν από εκεί. Το ίδιο συμβαίνει και σε περίπτωση νέας διάνοιξης για την τοποθέτηση καρτεριών.
Πέρα, λοιπόν, των καιρικών συνθηκών, ένας δεύτερος λόγος να γίνουν αυτήν την εποχή οι εργασίες στον κυνηγότοπο, είναι ότι υπάρχει αρκετός διαθέσιμος χρόνος στα αγριογούρουνα ώστε να προσαρμοστούν, χωρίς καμία πίεση, στις νέες συνθήκες.
Μία τελευταία μέριμνα της παρέας, αφορά τα μεγάλα μέρη που είναι απροσπέλαστα από αυτοκίνητα. Αυτά τα κομμάτια πρέπει να διχοτομηθούν, αναλόγως με το πώς θα γίνεται η παγάνα και ακολούθως να διανοιχτούν τα απαραίτητα μονοπάτια μέσω των οποίων θα είναι δυνατή η πρόσβαση στα «μέσα» σημεία του τόπου.
Σπορά σιτηρών και εξασφάλιση νερού
Η βελτίωση των βιοτόπων όπου διαβιούν τα αγριογούρουνα αλλά και κάθε λογής ζώα, είναι άλλη μία δραστηριότητα που πραγματοποιείται αυτήν την περίοδο. Κάποιοι κυνηγετικοί σύλλογοι σπέρνουν, σε διάφορα σημεία της υπαίθρου, κάθε λογής σιτηρά (καλαμπόκι, τριφύλλι, βρώμη κ.α.), ώστε να έχουν εύκολη πρόσβαση στην τροφή τα θηράματα όπως και τα άλλα ζώα της άγριας πανίδας. Ως επί τω πλείστων αυτές οι παρεμβάσεις γίνονται εκεί που παρατηρείται μείωση του είδους.
Ακόμη φτιάχνονται ομβροδεξαμενές, όπως και τεχνητές «λούτσες», σε μέρη που το νερό είναι δυσεύρετο.
