spot_img
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
spot_img
ΑρχικήΚυνήγιΤριχωτάΑγριόχοιρος: Κυνήγι & τεχνολογία

Αγριόχοιρος: Κυνήγι & τεχνολογία

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

 

Μπορεί οι περισσότεροι κυνηγοί να μην θέλουμε να το παραδεχτούμε, όμως, το κυνήγι προσαρμόζεται στη σύγχρονη τεχνολογία χρόνο με το χρόνο, με αποτέλεσμα σήμερα να έχει ξεφύγει από το πρότυπο, το οποίο είχαμε πριν κάποιες δεκαετίες. Ειδικά το κυνήγι του αγριόχοιρου, έχει αλλάξει εντελώς συγκριτικά με το παρελθόν, δεδομένου ότι η ηλεκτρονική τεχνολογία έχει εισχωρήσει για τα καλά σε αυτό..

 

 

Του Δημήτρη Δοντά

 

 

Χρόνο με το χρόνο, το «ελεύθερο παραδοσιακό κυνήγι» το οποίο στηρίζουμε και απολαμβάνουμε στην Ελλάδα, αλλάζει μορφή, αν και η νομοθεσία στην ουσία δεν έχει τροποποιηθεί σημαντικά. Οι βασικές αρχές της κυνηγετικής νομοθεσίας, είναι ίδιες από καταβολής Ελληνικού κράτους, ανεξάρτητα από το γεγονός, ότι κάποτε τις αποφάσεις τις έπαιρνε η Ελλάδα, ενώ σήμερα είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθούμε τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες, και μάλιστα κατά γράμμα. Ειδικά στο κυνήγι των πουλιών, η επίδραση των Οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι πολύ μεγάλη, ενώ (ευτυχώς) για το κυνήγι των θηλαστικών, δεν υπάρχουν δραστικές αλλαγές.

Παρά το γεγονός, όμως, ότι το θήραμα είναι «αδέσποτο και ανήκει σε αυτόν που θα το συλλάβει πρώτος» (όπως ορίζει ο νόμος), η διαδικασία του κυνηγίου έχει προσαρμοστεί στη σύγχρονη τεχνολογία. Έτσι, καλώς ή κακώς, έχει πάρει εντελώς διαφορετική μορφή από εκείνη που είχε πριν από 70 χρόνια. Το κυνήγι του αγριόχοιρου, μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ήταν ένας τρόπος επιβίωσης για τους περισσότερους Έλληνες, οι οποίοι συνδυάζοντας το τερπνό μετά του ωφελίμου, ασχολήθηκαν με μια δραστηριότητα, η οποία τους έδινε την ευκαιρία να απολαύσουν, αφενός τη φύση με δράση και αφετέρου να εξασφαλίσουν τροφή για την οικογένεια.

Τότε, οι περισσότεροι κυνηγοί δεν είχαν αυτοκίνητα, δεν είχαν εύκολη πρόσβαση σε μεγάλες αποστάσεις, δεν είχαν καλά σκυλιά ούτε καν ενημέρωση για τις εξελίξεις. Ένα λιανοντούφεκο, συχνά με κινητό ουραίο από μετατροπή των όπλων Gras του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, και μερικές χαρτούτσες, γεμισμένες με χειροποίητα βόλια και πίτουρα αντί για τάπα, ήταν τα εργαλεία του κυνηγίου.

Το κυνήγι του αγριόχοιρου ήταν, ανέκαθεν, μια ομαδική προσπάθεια, διότι σπάνια ένας κυνηγός μόνος είναι σε θέση να φέρει σε πέρας ένα τέτοιο κυνήγι. Μόνο σε περιπτώσεις νυχτερινής λαθροθηρίας είναι εφικτό να βρεθεί ένας αγριόχοιρος παγιδευμένος από τον άνθρωπο. Η λαθροθηρία, όμως, δεν είναι κυνήγι, και κανένας σοβαρός κυνηγός δεν ασχολείται σήμερα με το φόνο του μεγάλου μας θηράματος, μόνο για να πάρει κρέας.

Το κυνήγι είναι μια άκρως συγκινητική και περιπετειώδης διαδικασία, η οποία έχει τεράστιες δυσκολίες και απαιτεί καλή οργάνωση και μέσα. Τα μέσα που υπάρχουν σήμερα, δεν υπήρχαν στο παρελθόν, και η διαδικασία του κυνηγίου των αγριόχοιρων έχει αλλάξει πάρα πολύ, σε αντίθεση με το κυνήγι άλλων θηραμάτων, όπου οι παραδοσιακές μέθοδοι και τα μέσα, δεν έχουν επηρεαστεί πάρα πολύ από τη σύγχρονη τεχνολογία.

Κάποτε το κυνήγι αυτό, δεν γινόταν μακριά από τις κατοικίες των κυνηγών, διότι δεν υπήρχαν αυτοκίνητα για τις μετακινήσεις. Ήταν ένα είδος γιορτής για τα χωριά, στο οποίο συμμετείχαν μικροί και μεγάλοι. Όταν κάποιος κυνηγός, με ικανότητες ιχνηλάτη, εντόπιζε τον αγριόχοιρο και βεβαιωνόταν ότι το θηρίο είχε φωλιάσει σε κάποια συγκεκριμένη περιοχή, μάζευε όσους χωριανούς μπορούσε, ανεξάρτητα αν είχαν ή δεν είχαν όπλο, και έκλειναν τον τόπο. Την παγάνα απάρτιζαν κυρίως πιτσιρικάδες με τενεκέδες (τους οποίους χτυπούσαν ακατάπαυστα) και χουγιάσματα για να δηλώσουν στον αγριόχοιρο την παρουσία τους. Από κοντά πήγαιναν όλα τα σκυλιά του χωριού, είτε είχαν, είτε δεν είχαν κυνηγετικές ικανότητες. Από ένστικτο τα σκυλιά λειτουργούσαν ομαδικά, και αλυχτούσαν, χωρίς να γνωρίζουν, τα περισσότερα, το γιατί, αλλά κυρίως, επειδή επηρεαζόντουσαν από ένα δύο, τα οποία κάτι καταλάβαιναν. Στα καρτέρια κάθονταν οι πιο ηλικιωμένοι που είχαν και εμπειρία στα όπλα από τον πόλεμο, και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιούσαν και πολεμικά όπλα, τα οποία πολλοί είχαν κρυμμένα στις στέγες των σπιτιών, μετά την αποχώρηση των στρατευμάτων της κατοχής. Τα καρτέρια έμπαιναν σε περάσματα, τα οποία ήταν σημαδεμένα από τα ίχνη των αγριόχοιρων, οι οποίοι αρέσκονται να ακολουθούν συγκεκριμένα δρομολόγια.

Όταν με τα χρόνια άρχισαν να ανοίγουν δρόμοι στα δάση και στα βουνά της πατρίδας μας, άλλαξαν και τα δρομολόγια των αγριόχοιρων, οι οποίοι δεν συνηθίζουν να ακολουθούν τους αυτοκινητόδρομους, αλλά προδίδουν τα περάσματά τους, διότι είναι υποχρεωμένοι να τους περάσουν, έστω και κάθετα.

Η εξέλιξη της αυτοκίνησης έφερε τους ανθρώπους και φυσικά τους κυνηγούς, σε κάθε γωνιά της υπαίθρου, και τα σημερινά αυτοκίνητα είναι ικανά να κάνουν ακόμη και διαδρομές εκεί που δεν υπάρχουν ούτε καν αγροτικές διανοίξεις. Ακόμη και η αναζήτηση των ιχνών, γίνεται από «εποχούμενους» ιχνηλάτες πλέον, με αποτέλεσμα να υπάρχει η δυνατότητα έρευνας πολύ μεγαλύτερης περιοχής απ’ ότι στο παρελθόν.

Η εξέλιξη της αυτοκίνησης, μας έδωσε επίσης τη δυνατότητα να κυνηγάμε σε περιοχές πολύ μακριά από τις κατοικίες μας, και αυτό είναι κάτι που έχει προκαλέσει και φαινόμενα τοπικισμού με διάφορες παρενέργειες.

Σε ότι αφορά τα όπλα, δεν έχουν αλλάξει και πολύ τα πράγματα, διότι έχουν εξελιχθεί μεν τα πυρομαχικά και οι μηχανισμοί των όπλων, όμως δεν έχει αλλάξει αυτό που οι πολλοί ονομάζουν «ωφέλιμο βεληνεκές».

Στην Ελλάδα επιτρέπεται η χρήση μόνο λειόκαννων όπλων, τα οποία με σφαιρίδια δεν είναι σε θέση να καταβάλουν τον αγριόχοιρο σε αποστάσεις μεγαλύτερες των 30 μέτρων. Τα μονόβολα πάντοτε είχαν τη δυνατότητα της καταβολής του μεγάλου αυτού και ανθεκτικού θηράματος σε αποστάσεις που ξεπερνούν τα 50 μέτρα, όμως η μορφολογία του εδάφους στη χώρα μας, οι συνήθειες και η ταχύτητα του αγριόχοιρου δεν επιτρέπουν βολές σε μεγάλη απόσταση. Ο αγριόχοιρος μόνο σε περιπτώσεις εξαιρετικής ανάγκης θα βγει σε ανοικτό έδαφος και θα εκτεθεί στη θέα του κυνηγού, οπότε οι βολές σε μεγάλες αποστάσεις είναι σπάνιες και αναποτελεσματικές. Η νομοθεσία μας δεν επιτρέπει την κατοχή και βέβαια τη χρήση όπλων, τα οποία δέχονται περισσότερα από τρία φυσίγγια, και αυτό είναι κάτι που περιορίζει την ισχύ πυρός του κυνηγού, ο οποίος πριν από μερικά χρόνια είχε τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί όπλο, το οποίο ήταν γεμισμένο με όσα περισσότερα φυσίγγια μπορούσε. Όχι βέβαια ότι η ισχύς πυρός φέρνει καλύτερα αποτελέσματα, αλλά δημιουργεί την εντύπωση ότι ο κυνηγός μπορεί να γίνει πιο αποτελεσματικός.

Η εξέλιξη των ηλεκτρονικών μέσων, είναι εκείνη που έχει κάνει αυτό το είδος κυνηγίου να αλλάξει σημαντικά. Το πρώτο που δημιούργησε μια μεγάλη αλλαγή, είναι η επικοινωνία μεταξύ των κυνηγών. Κινητά τηλέφωνα και ασύρματοι για τους οποίους το νομικό πεδίο είναι ασαφές, αναμφισβήτητα βοήθησαν στον εντοπισμό και στην κάρπωση, όμως είναι και ένας εξαιρετικός τρόπος πρόληψης ατυχημάτων. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι σε αυτό το είδος κυνηγίου, έχουμε θρηνήσει πολλές ανθρώπινες απώλειες, και η επικοινωνία είναι ο μοναδικός τρόπος για να γνωρίζει κάθε μέλος της παρέας, τις κινήσεις των υπολοίπων.

Τα τελευταία χρόνια, στην αγορά των ηλεκτρονικών, έχουν παρουσιαστεί συστήματα εντοπισμού σκύλων. Πρόκειται για περιλαίμια σκύλων, τα οποία έχουν πομπό ο οποίος στέλνει σήμα σε δορυφόρο και το σήμα επιστρέφει σε δέκτη, τον οποίο έχει ένας κυνηγός στα χέρια του. Αυτά χρησιμοποιούνται για να εντοπίζεται η θέση του κυνηγόσκυλου, το οποίο συχνά παρασυρμένο από τους αγριόχοιρους ή άλλα ζώα όπως είναι τα ζαρκάδια, μπορεί να διανύσει πάρα πολύ μεγάλες αποστάσεις και να χαθεί. Με το σύστημα αυτό, ο κυνηγός είναι σε θέση να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή τη θέση του σκύλου. Μια πρόσφατη εξέλιξη, είναι τα γιλέκα των σκύλων. Είναι γνωστό ότι οι αγριόχοιροι είναι δυνατά ζώα και συχνά γίνονται επιθετικά και επικίνδυνα. Πολλά σκυλιά έχουν χάσει τη ζωή τους από επιθετικούς αγριόχοιρους, οι οποίοι δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν τα κοφτερά δόντια, και την τεράστια μυϊκή τους δύναμη, προκειμένου να απαλλαγούν από τα σκυλιά, τα οποία προδίδουν τη θέση τους. Τα γιλέκα αυτά που έχουν συνήθως πορτοκαλί χρώμα και είναι κατασκευασμένα από «κέβλαρ», το οποίο δεν μπορούν να διαπεράσουν τα δόντια του αγριόχοιρου.

Αν και θεωρητικά το κυνήγι του αγριόχοιρου έχει γίνει μια πιο εύκολη διαδικασία και η κάρπωση είναι μεγαλύτερη, στην πράξη φαίνεται ότι ο αγριόχοιρος είναι ένα θήραμα το οποίο μπορεί εύκολα να προσαρμόζεται στις περιστάσεις, να αναπληρώνει τις απώλειές του και να πολλαπλασιάζεται. Σήμερα ο αριθμός των αγριόχοιρων στην Ελλάδα είναι μεγαλύτερος από κάθε άλλη φορά, σε βαθμό που δημιουργεί πολλά προβλήματα στη χλωρίδα, στην πανίδα, στη γεωργία και στην κτηνοτροφία. Αυτός είναι και ο λόγος που η νομοθεσία μας τα τελευταία χρόνια αυξάνει τον αριθμό της επιτρεπόμενης κάρπωσης ανά ομάδα κυνηγών.

Παρά το γεγονός λοιπόν, ότι η τεχνολογία μπαίνει σταδιακά στο κυνήγι, τα θηράματα βρίσκουν τον τρόπο να αντισταθούν και να αντιμετωπίσουν την προσέγγιση του ανθρώπου. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα χρησιμοποιούμε ανεξέλεγκτα την τεχνολογία, η οποία σε άλλες περιπτώσεις, όπως είναι τα κασετόφωνα προσέλκυσης θηραμάτων, μπορεί να γίνει καταστροφική για την πανίδα.

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

To «SGKmarket.gr» στην έκθεση «Κυνηγεσία 2024»

To «SGKmarket.gr» στην έκθεση «Κυνηγεσία 2024» Άλλη μια επιχείρηση συνυφασμένη με τη φύση και το κυνήγι θα βρίσκεται και φέτος στη μεγάλη γιορτή των κυνηγών,...
spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ