Πού να οδηγεί άραγε ο παραλογισμός της κυβέρνησης. Μήπως στο να εξωθήσει τους κυνηγούς στην ανυπακοή;
Όλα δείχνουν να κινούνται προς αυτή τη κατεύθυνση μετά την εξοργιστική κυβερνητική απόφαση, δια στόματος του κ. Χαρδαλιά, για τη παράταση της απαγόρευση μετακίνησης για μία ακόμη εβδομάδα.
Φοβούμενοι μάλιστα την απόλυτα φυσιολογική αντίδραση των απαξιωμένων και απεγνωσμένων κυνηγών, έσπευσαν να ανακοινώσουν, εκτός του προστίμου, τη 3ετή στέρηση της αδείας Θήρας για τον παραβάτη.
Μέχρι και το απόγευμα της Παρασκευής 22 Ιανουαρίου, τους κυνηγούς ταλάνιζε η μελαγχολία, η στενοχώρια, η ψυχική κούραση και ο προβληματισμός.
Όμως από το βράδυ της ίδιας μέρας, οι κυνηγοί που σέβονται τον εαυτό τους και τη νόμιμη δραστηριότητα που ασκούν, οφείλουν να παραμερίσουν τις όποιες σκέψεις και τα όποια συναισθήματα τους διακατέχουν.
Έφθασε πλέον ο χρόνος να σκεφθούν με νηφαλιότητα τους τρόπους δράσης απέναντι σε μία αλλαζονική και εμμονική πολιτική που χαρακτηρίζει τους κυβερνώντες της χώρας. Που ξεκινά από τη κορυφή της κυβερνητικής πυραμίδας και φθάνει μέχρι τη βάση της.
Με δράση ενωτική και συντεταγμένη, κάτω από τις οδηγίες της Συνομοσπονδίας και των νομικών της συμβούλων.
Με δράσεις ενάντια σε όποιους απαξιώνουν ένα μοναδικό τρόπο ζωής, όπως είναι το κυνήγι.
Με δράσεις ενάντια στους αυτόκλητους «σωτήρες» της άγριας ζωής.
Με δράσεις ενάντια στη μεθοδευμένη περικοπή της ατομικής ελευθερίας.
και τέλος
Με δράση ενάντια στο άλλο μισό του εαυτού μας, που έμαθε (κακώς) να είναι νομοταγής πολίτης και κυνηγός.
Γιατί κάποτε, που είναι το τώρα, πρέπει να τελειώνουμε με τα κακώς κείμενα και τις αυταρχικές αποφάσεις που αποδομούν την αξιοπρέπεια και την ελευθερία.
Τώρα, πριν να είναι αργά. Όχι αύριο.