Είναι ένας από τους πιο ιδιόρρυθμους πόιντερμαν, ο οποίος έχει μια αδυναμία που λίγοι γνωρίζουν: είναι φιλότεχνος. Ένα πορτραίτο λοιπόν ήταν ικανό να χτυπήσει ευαίσθητες χορδές και να σταθεί αφορμή για τη γνωριμία μας την Άνοιξη του 2010, στην πάλαι ποτέ κυνηγετική έκθεση DIANA, που οργανώνονταν τότε στην Παιανία.
Την αγάπη του για την τέχνη δεν την γνώριζα, αλλά εμπιστεύτηκα τη διαίσθηση του Άγγελου. Επειδή η ζωγραφική είναι ικανή να συγκινήσει και τον πιο σκληρό άνθρωπο, πίστευε ότι μια προσωπογραφία δεν μπορεί παρά να γίνει αιτία να γνωρίσω έναν άνθρωπο που ήταν και είναι για την κυνοφιλία ένας ακρογωνιαίος λίθος και ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα «brand name». Και δεν έπεσε έξω.
Καρπός αυτής της γνωριμίας ήταν και ο Έτο, ένα πόιντερ που παρέλαβα από τα χέρια του και για το οποίο δεν έχω γράψει ως τώρα, εκτός από ένα ευχαριστώ. Επειδή ακόμη ζει (και βασιλεύει στα ηπειρώτικα κυνηγοτόπια), δεν θα ήθελα να το καλοπιάσω για να μη το «πάρει πάνω του». Αν είμαστε όμως καλά Έτο, με κάποια άλλη ευκαιρία ίσως αφηγηθώ λίγα απ’ όσα ζούμε παρέα στα βουνά και τα λαγκάδια των Ιωαννίνων.
Δεύτερη συνάντησή μας με αφορμή ένα καλλιτεχνικό γεγονός έγινε το 2017, στα φιλόξενα περίπτερα της κυνηγετικής έκθεσης «ΚΥΝΗΓΕΣΙΑ». Στη ζωγραφική έκθεση που ετοίμασα τότε εκεί, τον περίμενε μία έκπληξη! Ένα δεύτερο πορτραίτο που τον συγκίνησε.
Ο χρόνος όμως ποτάμι, δε σταματά. Σήμερα ξημέρωσαν τα Χριστούγεννα του 2021 και δόξα τω Θεώ πορευόμαστε. Ξεφυλλίζοντας το άλμπουμ βρήκα κάποιες φωτογραφίες, κάποιες στιγμές σταματημένες στο χρόνο που μου θύμισαν το πώς, πότε και πού…
Για την ονομαστική σου γιορτή Χρήστο σου αφιερώνω αυτές τις λίγες μνήμες και σου εύχομαι να είσαι πάντα γερός. Το τρίτο πορτραίτο το αφήνω να το φέρει ο χρόνος χωρίς βιασύνη, για να μην βγάλω προχειρότητες. Δε με πειράζει αν ως τότε τα μαλλιά σου ασπρίσουν λίγο περισσότερο, ή αν το δικό μου χέρι δεν θα είναι τόσο σταθερό και κοφτερό όσο είναι τώρα.
Απλά θα πρέπει να σε ζωγραφίσω από κοντά και μάλιστα μετά από ένα καλό μπεκατσοκυνήγι που θα μας εμπνεύσει και δυο τσίπουρα να ζεσταθούμε από το κρύο. Σ’ εκείνη την κυνηγετική καλύβα, χαμένοι κάπου… στη μέση του πουθενά μια παγωμένη χειμωνιάτικη βραδιά με καταχνιά, εγώ, εσύ και ο Άγγελος…