spot_img
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
spot_img
ΑρχικήΚυνήγιΌταν πέφτουν και χάνονται...

Όταν πέφτουν και χάνονται…

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

Έχει συμβεί σε όλους μας να δούμε το θήραμα που τουφεκίσαμε να πέφτει, χωρίς όμως τελικά να καταφέρουμε να το βρούμε, έστω κι αν μερικές φορές είχαμε και την βοήθεια ενός φιλότιμου τετράποδου συνεργάτη…

Για τις περισσότερες από αυτές τις άτυχες στιγμές που σχεδόν μόνιμα συνοδεύουν τις εξορμήσεις μας, υπάρχουν πολλές εξηγήσεις. Περιορίζοντας το θέμα μόνο γύρω από το φτερωτό θήραμα, και ξεχωρίζοντας σκοτωμένο πουλί από πληγωμένο, πρέπει να εξετάσουμε πολλά ενδεχόμενα. Η σοβαρότητα της πληγής, η αντοχή του τραυματισμένου, η μορφολογία του εδάφους, οι καιρικές συνθήκες, η εμπειρία και η μέθοδος που χρησιμοποιούμε στην αναζήτησή του, και πάνω απ’ όλα η ικανότητα του σκύλου μας -αν υπάρχει- θα παίξουν καθοριστικό ρόλο για τον εντοπισμό του. Όλα μαζί δημιουργούν σειρά από αιτίες που αποδεικνύουν ότι ποτέ όλα τα χτυπημένα θηράματα δεν καταλήγουν στην τσάντα. Δεν είναι πάντα εύκολο να διακρίνουμε με βεβαιότητα αν το πουλί που πέφτει κεραυνοβολήθηκε από σκάγια, ή αν απλά πέφτει επειδή τραυματισμένο αδυνατεί να ισορροπήσει πετώντας. Η εικόνα που θα παρουσιάσει όμως μετά την τουφεκιά, είναι βέβαιο πως θα μας βοηθήσει σημαντικά.

Είναι αλήθεια ότι από πείρα, αποκτάμε μια διαίσθηση που συχνά επαληθεύεται σχετικά με τον τρόπο πτώσης. Όμως πόσες φορές δεν απορήσαμε όταν πάνω από το σημείο πτώσης και απολύτως βέβαιοι για την επιτυχία μας, δεν βρήκαμε την τσίχλα, το ορτύκι ή την μπεκάτσα; Πόσες φορές με αφορμή τέτοια περιστατικά δεν είπαμε την φράση “Μα το είδα, έπεσε σαν πατσαβούρα”.

Λανθασμένη εκτίμηση…

Η σχεδόν κάθετη πτώση δεν είναι πάντοτε απόλυτη ένδειξη θανάτου, ούτε βεβαιωμένου σοβαρού τραυματισμού, ώστε να εμποδίσει το πουλί που έπεσε να απομακρυνθεί. Όσο έχει δυνάμεις, αν αδυνατεί να χρησιμοποιήσει φτερά, είναι βέβαιο πως θα το κάνει με τα πόδια. Αναρίθμητες πάλι οι περιπτώσεις που ενώ το θήραμα έσκασε στο έδαφος από μεγάλο ύψος, εντούτοις κρατούσε ακόμη δυνάμεις και λίγο πριν το πιάσουμε στα χέρια, το είδαμε να ξαναπετάει επιχειρώντας την διαφυγή. Ειδικά σε μεγάλα, δυνατά πουλιά, όπως φάσσες και πέρδικες, τέτοιες εικόνες απαντώνται συχνά.

Σε ακάλυπτο έδαφος όλοι έτυχε να δούμε παρόμοιες απόπειρες διαφυγής, οπότε καταλαβαίνουμε τις δυσκολίες που προκύπτουν κατά την αναζήτηση σε έδαφος σκεπασμένο από πυκνή βλάστηση. Όταν αυτό συμβαίνει κάτω από δέντρα, μέσα σε βάτα, κισσούς και πουρνάρια, τσίχλα ή  μπεκάτσα συχνά καταλήγουν μεζές για αλεπούδες και τρωκτικά. Κλασσική περίπτωση της πάπιας, που ενώ χτυπημένη πέφτει με θόρυβο στο νερό, εμείς αναθεματίζουμε την τύχη μας γιατί δεν την βλέπουμε να επιπλέει. Για πρωτάρη αποτελεί μυστήριο, για βαλτοκυνηγό συνηθισμένο. Αν κοντά βρίσκονται καλαμιές που προσφέρουν καταφύγιο εκεί θα πάει και θα παραμείνει κάτω από το νερό βγάζοντας μόνο το ράμφος έξω κατά διαστήματα για να αναπνεύσει.

 

Όμως, ακόμα και αν μείνει στο σημείο που έπεσε ένα πληγωμένο πουλί, δεν είναι πάντα εύκολο να βρεθεί, γιατί χρησιμοποιεί με καταπληκτική επιδεξιότητα την ικανότητά του να προσαρμόζεται με το γύρω περιβάλλον. Είδη που αποτελούν τρανταχτή εξαίρεση είναι οι φάσσες και γενικότερα τα περιστεροειδή, επειδή σκορπώντας πολλά πούπουλα τριγύρω, δείχνουν το ακριβές σημείο πτώσης. Δεν είναι όμως απαραίτητο να είναι το έδαφος σκεπασμένο από πυκνή ή υψηλή βλάστηση ώστε να μην βρίσκουμε ένα πληγωμένο θήραμα που παραμένει ακίνητο, ή κάποιο νεκρό. Κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί και μέσα σε χωράφι. Πόσα ορτύκια δεν χάνονται μέσα στις θερισμένες σιταριές, τόπους που θεωρητικά είναι από τους ευκολότερους.

Λανθασμένη επιλογή…

Ανεξάρτητα όμως από την φυσιολογική αντίδραση των πληγωμένων θηραμάτων και οι δικές μας επιλογές έχουν μεγάλο μερτικό ευθύνης στο θέμα των απωλειών. Ειδικά για το καρτεράτο κυνήγι, βαρόμετρο στο αποτέλεσμα αποτελεί το σημείο που επιλέξαμε ως καταλληλότερη θέση. Αν κοντά υπάρχουν γκρέμια, χαράδρες, ρέματα ή απροσπέλαστη βλάστηση, τότε ούτε το τουφέκι, ούτε  τα φυσίγγια, ούτε ο καιρός, ούτε βέβαια και το θήραμα ευθύνονται για την τύχη μας.

Άλλος λόγος που οδηγεί σε απώλειες, είναι η πολυστοχία… Αφορά περιόδους περασμάτων και συχνότερα πρωινά και απογευματινά καρτέρια τσίχλας. Η μαζική εμφάνιση πουλιών, συχνά μας παρασύρει στο άδειασμα του όπλου με βολές σε διαφορετικούς στόχους.

Ακόμη και στην περίπτωση που θεωρηθούν όλες ως πετυχημένες, το πλέον πιθανό είναι να μην τα βρούμε όλα, γιατί τα μάτια δεν ακολούθησαν τα σημεία πτώσεις, αλλά συνέχισαν “κλειδωμένα” πάνω στον επόμενο στόχο. Υπάρχουν και περιπτώσεις που πέρα από την κακή επιλογή θέσης, όπλο και φυσίγγια έχουν σημαντικό μερίδιο ευθύνης, όμως και πάλι δεν γίνεται να τους καταλογισθούν, αφού ποτέ δεν ενεργούν μόνα τους, αλλά λειτουργούν με δικές μας πρωτοβουλίες.

 

Το στένεμα της κάννης

Το τσοκάρισμα του όπλου επίσης είναι προϋπόθεση που αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά, πάντα θα “προσφέρει” άστοχες βολές και χαμένα πουλιά. Δεν πάμε για περπατητό και μπηχτές τουφεκιές με άσσο και διπλό, όπως βέβαια δεν δοκιμάζουμε καν 4άρι και 5άρι σε πολύ μακρινούς στόχους.

Αυτά λένε οι ειδικοί, αυτά δίδαξε το κυνήγι, όμως σίγουρα ο καθένας έχει δικαίωμα να κάνει του κεφαλιού του. Όσοι έχουν μόνιμα κλειδωμένο στην κάννη το 3άρι, μάλλον βρίσκονται σε καλύτερο δρόμο. Στο κυνήγι, πάντα η ευθύνη για τα καλά και τα κακά αποτελέσματα, βαραίνει εκείνον που βρίσκεται πίσω από το όπλο. Για τέλος άφησα τις “καταδικασμένες βολές”, τουφεκιές που στην ουσία προκαλούν τις μεγαλύτερες αριθμητικά “ζημιές”… Σίγουρα κάποια στιγμή όλοι το κάναμε, ιδίως μέρες με τσάντα άδεια… Δυστυχώς, κανείς δεν θα αρνηθεί πως υπάρχουν και συνάδελφοι που το κάνουν συστηματικά. Ξέρουν πως ο στόχος είναι μακριά, ότι τα σκάγια θα φτάσουν οριακά, ότι ακόμη κι αν ευστοχήσουν το θήραμα εκεί που θα πέσει είναι χαμένο, κι όμως το κάνουν. Γι’ αυτούς μικρή σημασία έχει το θήραμα και μεγαλύτερη να τουφεκίσουν. Άλλο λοιπόν το χαμένο που έπεσε αλλά δεν το βρήκαμε και άλλο εκείνο που τουφεκίσαμε γνωρίζοντας πως δεν θα το βρούμε ποτέ…

Στατιστικά, οι μεγαλύτερες χασούρες συμβαίνουν σε κυνήγια δίχως παρουσία σκύλου, ανεξάρτητα αν ο ρόλος του είναι να τα κάνει όλα ή απλά να απορτάρει. Στα κυνήγια φέρμας οι απώλειες είναι  μηδενικές σε σύγκριση με τα ποσοστά του καρτεριού και αυτό γιατί κάθε φορά εστιάζουμε πάνω σ’ ένα θήραμα, ή και σε περισσότερα, των οποίων όμως γνωρίζουμε σχεδόν ακριβώς την θέση.

Αν αδειάσουμε το γιλέκο και διαιρέσουμε πουλιά με έξοδα, προκύπτει πως πληρώθηκαν ακριβά. Επειδή λοιπόν και η φύση είναι διαπιστωμένο πως δεν αναπαράγει τα είδη με ρυθμούς όπως του κοντινού παρελθόντος, όλοι μας θα πρέπει πλέον να προσέχουμε για να έχουμε.

 

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Λύκοι καταβροχθίζουν ένα ελάφι σε χώρο στάθμευσης – Βίντεο

Λύκοι καταβροχθίζουν ένα ελάφι σε χώρο στάθμευσης Οι λύκοι έχουν αυξηθεί κατά πολύ σε πανευρωπαϊκό επίπεδο σε σημείο που αποτελεί και αντικείμενο συζήτησης της κομισιόν....
spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ