Ο «τοίχος» της εμπειρίας και η τύχη του πρωτάρη
Διαπιστώσεις – Εμπειρία που δεν εξελίσσεται παύει να είναι εμπειρία και μετατρέπεται σε συνήθεια
Πολύτιμη και χρήσιμη η εμπειρία στο κυνήγι -όπως και σε πολλές άλλες εκφάνσεις της ζωής- αλλά κάποιες φορές λειτουργεί σαν… τοίχος που δεν μας αφήνει να δούμε τίποτα πίσω από αυτόν. Και κάπου εκεί εμπλέκεται με την τύχη του πρωτάρη στην οποία χρεώνουμε, ως κυνηγοί, όσα δεν είδαμε ότι υπάρχουν πίσω από τον “τοίχο” της εμπειρίας…
Η τύχη του πρωτάρη δεν είναι καθόλου τυχαία έκφραση, τουλάχιστον σε ότι αφορά τον κυνηγό και τη θήρα. Ουσιαστικά εστιάζει στην άγνοια και την απειρία εκείνου που θα βγει για πρώτη φορά στο κυνήγι και θα τουφεκίσει κάποιο θήραμα που δεν έτυχε να σηκωθεί ή να περάσει μπροστά από τους εμπειρότερους.
Παράλληλα, κάποιες φορές στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα προς τους έμπειρους, ότι κάπως δεν υπολόγισαν καλά τα πράγματα.
Ο έμπειρος γνωρίζει
Στην περίπτωση που κυνηγά σε γνωστούς τόπους, ο έμπειρος κυνηγός ξέρει που “κρατάει” θηράματα κι ακολουθεί συγκεκριμένες πορείες. Έρχεται μαζί του ο πρωτόβγαλτος, πάει όπου να ‘ναι και ξαφνικά τον ακούει -ο έμπειρος- να τουφεκάει.
Τρελαίνεται…
Το θέμα δεν είναι το αν κατάφερε να “κρατήσει” το θήραμα αλλά το ότι το συνάντησε. Και η πρώτη σκέψη που έρχεται στο μυαλό του έμπειρου είναι, “καλά τόσα χρονιά κυνηγώ εδώ κι εγώ δεν βρήκα θήραμα και το πρωτάκι το σήκωσε από το πουθενά;”.
“Η τύχη του πρωτάρη”, μονολογεί!
Έλα, όμως, που δεν είναι η τύχη του πρωτάρη αλλά το ότι είχε αποκτήσει συγκεκριμένες συνήθειες και δεν πήγαινε το μυαλό του με τίποτα να ψάξει λίγο περισσότερο τον τόπο; Γιατί; Επειδή με τα χρόνια η πείρα σας δίδαξε ότι συνήθως σε κάποια συγκεκριμένα σημεία δεν κρατά θηράματα η περιοχή.
Στα καρτέρια
Και πάμε στα καρτέρια… Παίρνετε ένα νέο κυνηγό μαζί σας, για τσίχλες. Τον βάζετε σ’ ένα “δεύτερο” καρτέρι και εσείς πιάνετε το “καλό”. Αποτέλεσμα της κυνηγετικής εξόδου είναι ότι όλα τα πουλιά πέρασαν από το… πρωτάκι.
Η τύχη του πρωτάρη!
Πόσες άλλες φορές, χωρίς να ήταν εκεί το πρωτάκι, έχουν περάσει τα πουλιά από εκείνο το καρτέρι και πόσο σημασία είχατε δώσει τα προηγούμενα χρόνια;
Αυτό το ζητούμενο, πέρασε από το μυαλό σας;
Και πάμε παρακάτω. Αναρωτηθήκατε αν και κατά πόσο το πρωτάκι τήρησε ευλαβικά όλα όσα του είπατε, να μην κουνιέται, να μην φωνάζει, να μην μιλάει στο κινητό, και τι κάνατε εσείς; Σας άκουσε όλη η γύρω περιοχή μέχρι και το κοντινό χωριό γνώριζε που ακριβώς είστε.
Τα “σημάδια”
Ξεκινάτε το κυνήγι σε μία περιοχή που δεν γνωρίζετε. Ο έμπειρος θα κοιτάξει τα “σημάδια” του βουνού και ανάλογα θα χαράξει πορεία. Ο πρωτόβγαλτος θα ξεκινήσει απλά να περπατά και θα φροντίζει να έχει οπτική επαφή με εσάς. Και κατά παράδοξο τρόπο που πάλι θα τον αποδώσετε στην τύχη του πρωτάρη, τα θηράματα θα σηκωθούν μπροστά από το πρωτάκι.
Αυτό οφείλεται στο ότι για να επιλέξει την πορεία ο έμπειρος χρειάστηκε να αναλύσει πολλές παραμέτρους που δεν είναι απόλυτο ότι είναι σωστές ενώ ο άπειρος απλά περπατούσε. Αν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε σε μία άγνωστη περιοχή, το που ακριβώς βρίσκονται τα θηράματα και ποια πορεία πρέπει να εξακολουθήσουμε τότε…
Πολύτιμη και χρήσιμη η εμπειρία στο κυνήγι -όπως και σε πολλές άλλες εκφάνσεις της ζωής- αλλά κάποιες φορές λειτουργεί σαν… τοίχος που δεν μας αφήνει να δούμε τίποτα πίσω από αυτόν. Και κάπου εκεί εμπλέκεται με την τύχη του πρωτάρη στην οποία χρεώνουμε, ως κυνηγοί, όσα δεν είδαμε ότι υπάρχουν πίσω από τον “τοίχο” της εμπειρίας…
Ένα καλό μάθημα
Η τύχη του πρωτάρη είναι μία έκφραση που συχνά πυκνά χρησιμοποιούμε για να αναδείξουμε κάτι το διαφορετικό, πέρα από αυτό που μας έχει διδάξει η εμπειρία. Παράλληλα όμως, αποτελεί ένα καλό μάθημα για να αναθεωρήσουμε αυτά που μας δίδαξε η εμπειρία ή τουλάχιστον να μην αρκούμαστε σε αυτά. Εμπειρία που δεν εξελίσσεται, παύει να είναι εμπειρία και μετατρέπεται σε συνήθεια.
