Ένα ρωσικό πλαγιόκαννο 12άρι ήταν το πρώτο όπλο που κράτησα στα χέρια μόλις έβγαλα την κυνηγετική μου άδεια. Το διαμέτρημα δώδεκα δεν ήταν τυχαίο, γιατί συνήθως ο νεαρός που νιώθει ότι «μεγάλωσε», επιζητά το μέγιστο της δυνατής απόδοσης και δε συμβιβάζεται πλέον με το «μικρό» οπλάκι, με το οποίο τον μύησε ο πατέρας του στην κυνηγετική τέχνη.
Ρωσική «υπεροχή» σε διαμέτρημα 12…
Το δωδεκάρι επικράτησε ποσοτικά όλων των άλλων διαμετρημάτων, επειδή έχει προτερήματα. Και το πλαγιόκαννο «Baikal» αγαπήθηκε από τον κόσμο για την ποιότητα της τουφεκιάς, την αξιοπιστία στη λειτουργία και τα αποτελέσματά του στην πράξη. Πολλές φορές διαπίστωσα το φημισμένο του κόψιμο, όταν σταματούσε τη φόρα των τρυγονιών σε αποστάσεις που δυσκολευόμουν να πιστέψω.
Το ρωσικό δισκάνδαλο κατόρθωσε να ξεδιπλώσει όλη τη γκάμα των χαρισμάτων του στις τρυγονομεριές της έναρξης και των περασμάτων, τις οποίες γνωρίσαμε παρέα. Η ξερή, κοφτή τουφεκιά του έστελνε τα πιτσούνια να σκάσουν με φόρα στα στάρια και τα χωράφια, χωρίς να χρειάζεται να φορτώσεις με βαριά φυσίγγια τις θαλάμες του. Μέχρι τριανταδύο γραμμάρια σκάγια είναι αρκετά. Μετά αναλαμβάνουν τα στιβαρά μέταλλα και η κατασκευαστική ακρίβεια των καννών του, οι οποίες καθόλου δε «σταυρώνουν» την τροχιά της τουφεκιάς τους.
Στο περπατητό κυνήγι ξεσηκώνοντας τρυγόνια στα χωράφια και στα δέντρα, η συνηθισμένη επιλογή είναι δεξιά – αριστερή για ένα πουλί το οποίο απομακρύνεται, ενώ ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει στο καρτέρι όπου η αριστερή κάννη, η πιο «σφιχτή», ρίχνει πρώτη στο πουλί που βρίσκεται αρχικά μακριά και έπειτα πλησιάζει. Η εμπειρία της διπλής σκανδάλης του Ρώσου αποδείχτηκε τόσο ωφέλιμη που με έκανε φανατικό οπαδό της, λόγω της δυνατότητας που σου παρέχει για ταχύτατη επιλογή της κάννης, κατά περίπτωση.
Αυτό που χαρακτηρίζει το δωδεκάρι είναι η άνεση που προσφέρει για τουφεκιές με αξιώσεις, χωρίς ανησυχίες για την απόσταση του πουλιού και αγωνία να προλάβεις τη διαφυγή του. Αυτό ακριβώς είναι και το μοναδικό του «μειονέκτημα», το μειωμένο «σασπένς», μια «σιγουριά» της επιτυχίας που το κάνει λίγο … βαρετό.
Το δημοφιλές 36άρι…
Έτσι, οι κυνηγετικές μου ανησυχίες με οδήγησαν να ασχοληθώ με το 36άρι, το διαμέτρημα που είναι γνωστό και ως 410. Τα περισσότερα όπλα περιλαμβάνουν συνήθως στις εκδόσεις των μοντέλων τους το 36άρι, που μαζί με το 12άρι και το 20άρι είναι σήμερα τα τρία πιο δημοφιλή διαμετρήματα της αγοράς (από άποψη τουλάχιστον αριθμών).
Το «οπλάκι» το οποίο με σύστησε στο διαμέτρημα 410 ήταν πάλι ένα ρωσικό πλαγιόκαννο δίκαννο με μονή σκανδάλη και επιλογέα αυτή τη φορά, μιας και δεν μπόρεσα να βρω διαθέσιμο ένα δισκάνδαλο. Δεδομένου ότι μιλάμε για πουλιά, καταλαβαίνει κανείς ότι τα μικρά αυτά όπλα ειδικεύονται στο κυνήγι τους.
Η εμπειρία μου είναι θετική και νομίζω ότι θα συμφωνήσουν μαζί μου και όσοι από τους θιασώτες του το έχουν δοκιμάσει στις τουρτούρες. Η εξέλιξη της τεχνολογίας των υλικών κατέστησε δυνατό να χωρέσουν στον μάγκνουμ συγκεντρωτήρα του δεκαεννέα γραμμάρια σκάγια και στον απλό δεκατέσσερα, βάρος το οποίο είναι πολύ πιο πάνω από τα έντεκα γραμμάρια με τα οποία είναι γεμισμένα «κανονικά» τα τριανταεξάρια φυσίγγια.
Ορτυκοκυνήγια με ένα αλληλεπίθετο 410 και μισή ουγκιά οχτάρια…
Στο κυνήγι του τρυγονιού και του ορτυκιού έχει εξίσου καλά αποτελέσματα και η βαριά και οι ελαφρύτερες γομώσεις, γιατί τα ψιλά σκάγια που χρειάζονται τα πουλιά επαρκούν αριθμητικά για μια αρκετά πυκνή κατανομή της τουφεκιάς. Έπειτα η ζέστη της εποχής βοηθά το μικρό αυτό διαμέτρημα να κόψει καλύτερα σε μεσαίες, αλλά (θα εκπλαγεί κανείς) και σε πραγματικά μακρινές αποστάσεις.
Μπορεί το 36άρι να μην έχει την αποτελεσματική σταθερότητα ενός μεγάλου διαμετρήματος, όμως ευχαριστεί και ικανοποιεί τον χρήστη του. Και τούτο γιατί παρόλο που ο κυνηγός ξεκινά με επιφυλάξεις, αποδεικνύεται ότι το μικρό ρωσικό πλαγιόκαννο καταφέρνει να φτάσει πολύ πιο πάνω από τις αρχικές του προσδοκίες…
