Ανάμεσα σε έντεκα, δεκατέσσερα και δεκαεννέα γραμμάρια σκάγια μπορεί να διαλέξει κάποιος στη γόμωση του διαμετρήματος 36. Οι δυο πρώτες γομώσεις χωράνε στον απλό κάλυκα, ενώ η βαριά γόμωση των δεκαεννιά και κάτι γραμμαρίων χρειάζεται τον χώρο του μάγκνουμ κάλυκα των τριών ιντσών (για όσους κυνηγούς έχουν όπλο με αντίστοιχες θαλάμες).
Όσον αφορά τον τύπο της βυσμάτωσης του φυσιγγίου, αυτός μπορεί να ποικίλλει από συγκεντρωτήρα, πλαστική μεσόταπα, μέχρι μάλλινη τάπα. Το τριανταεξάρι είναι δημοφιλές διαμέτρημα, γι’ αυτό και υπάρχουν στο εμπόριο πολλές επιλογές φυσιγγίου. Το μόνο που δεν έχω δει ακόμη είναι κάποιο διασποράς, αλλά πιστεύω ότι σύντομα θα κυκλοφορήσει, τουλάχιστον στην μάγκνουμ έκδοση που έχει και σκάγια να σκορπίσει.
Πάντως αυτή τη δουλειά την κάνει μια χαρά και ένα μαλλινόταπο με δεκατέσσερα γραμμάρια στη μπούκα του. Το έχω κυνηγήσει στη δεξιά κάννη για το ξεπέταγμα και έχω μείνει κάτι παραπάνω από ευχαριστημένος. Στα πηχτά και τα πουρνάρια είναι δύσκολο να ξεφύγει μπεκάτσα, στις μικρές και μεσαίες αποστάσεις που ρίχνεις.
Ταχύτητα και διασπορά
Είτε πρόκειται για το πρώτο τίναγμα του πουλιού που γυρνάει πλάτη, είτε για τραβέρσα, είτε για πουλί που σε καβαλάει με φόρα (το έχω δοκιμάσει σε όλα), παρακολουθεί την πορεία με άνεση και χτυπά ακαριαία. Έχει τη γρηγοράδα των μεγαλύτερων διαμετρημάτων και γι’ αυτό δε με ξεβόλεψε καθόλου στον τρόπο προσκόπευσης, πράγμα που αποτελεί και το ζητούμενο, για να μην ξεχάσεις και αυτά που ήξερες.
Εκτός από την ταχύτητα, προφανώς και η διασπορά του είναι καλή, χωρίς να αφήνει κενά στην κατανομή και αυτό το καταλαβαίνω από τα μεγάλα ποσοστά της επιτυχίας: οχτώ στις δέκα μπεκάτσες κατά μέσο όρο μπήκαν στην τσάντα με την πρώτη βολή, χωρίς να χρειαστεί να χρησιμοποιήσω την αριστερή κάννη, την οποία γεμίζω με ένα βαρύτερο φυσίγγι. Πραγματικά τα λίγα αυτά γραμμάρια με έχουν εκπλήξει θετικά, καθώς αποδεικνύονται πιο ευέλικτη επιλογή όχι μόνο από το 36άρι μάγκνουμ, αλλά κι από τις βαριές γομώσεις των μεγάλων διαμετρημάτων.
Όσον αφορά το νούμερο των σκαγιών, τα κατάφερε και το εννιάρι, αλλά μου άρεσε περισσότερο το οχτάρι γιατί κατέβαζε πιο ξερά τα πουλιά, χωρίς να υστερεί σε τίποτα. Το ψιλότερο σκάγι μας δίνει θεωρητικά πιο πυκνή τουφεκιά, αλλά η πράξη είναι αυτή που επιβεβαιώνει ή απορρίπτει κάθε θεωρία: καλό είναι τελικά αυτό που κάνει τη δουλειά με τον καλύτερο τρόπο.
Όχι για ανοιχτά μέρη…
Ωστόσο, στο αραιό ντούσκο, στα χωράφια και τις βατσινιές δεν θα συνιστούσα ένα τέτοιο φυσίγγι. Όχι ότι δεν μπορεί να κατεβάσει κι εκεί τη μπεκάτσα, αλλά παρουσιάζει αστάθεια στις μακρινές τουφεκιές. Αυτό σημαίνει ότι πέφτουν τα ποσοστά τις επιτυχίας και θα βλέπεις μπεκάτσες να αφήνουν πούπουλα στον αέρα και να φεύγουν. Στο διαμέτρημα αυτό, ένα «δυναμιτάκι» των δεκαεννιά γραμμαρίων είναι πιο σωστή επιλογή για τα ανοιχτά τερέν και θα καλύψει πλήρως τις απαιτήσεις του κυνηγού φέρμας…
