Με τις κοσμογονικές αλλαγές που συντελούνται στο περιβάλλον και στις ανθρώπινες δραστηριότητες, πώς θα γινόταν να μείνει ανεπηρέαστο το κυνήγι και ο κυνηγός.

Στον σημερινό κόσμο η φιγούρα του κυνηγού που βαδίζει καμαρωτός με το τουφέκι στον ένα ώμο, με το δισάκι στον άλλο και τον σκύλο δίπλα του, δεν έχει θέση και αν μη τι άλλο αποτελεί «σκιάχτρο» του παρελθόντος.

Από τότε που το κυνήγι διεξαγόταν με τον παραδοσιακό του χαρακτήρα έχει περάσει σχεδόν μισός αιώνας. Ένα διάστημα υπερβολικά μεγάλο σε σύγκριση με τα μεγέθη υπολογισμού του τρέχοντος χρόνου και τις ταχύτατες εφαρμογές της τεχνολογίας. 

Με τα λογισμικά να αλλάζουν γενιές σαν τα πουκάμισα και να συμπαρασύρουν τους υπολογιστές και τα κινητά τηλέφωνα σε ένα ξέφρενο ρυθμό.

Σήμερα ο κυνηγός είναι τυφλός χωρίς το smartphone που τον πληροφορεί για τα πάντα. Όπως για το που βρίσκεται κάθε στιγμή, αλλά και πώς θα φθάσει στον προορισμό που τον θέλει η πληροφορία, χάρη στο σύστημα γεωεντοπισμού (GPS). Για το αν εκεί που πατά επιτρέπεται το κυνήγι ή είναι σε απαγορευμένη περιοχή με χρήση της εφαρμογής. Για τις ανά ώρα καιρικές συνθήκες που επικρατούν στη περιοχή που κυνηγά, με το Meteo και πολλά άλλα ακόμα.

Είναι εφαρμογές που σε απαλάσσουν από τον πονοκέφαλο, θα βιαστούν να δηλώσουν οι νεότεροι κυνηγοί. Μη μπορώντας να καταλάβουν ότι το «έτοιμο φαγητό» μπορεί να είναι πιο εύπεπτο, αλλά τους αφαιρεί τη δυνατότητα να ξεδιπλώσουν τις ικανότητες και τις δεξιότητες που μέρα τη μέρα «χτίζουν» τον κυνηγό.

Το να μαθαίνεις και να αναγνωρίζεις τα μονοπάτια και τα κρυφά περάσματα του λόγγου. Να προαισθάνεσαι από τα σημάδια του ουρανού και των πουλιών την επικείμενη αλλαγή του καιρού και να αναζητάς το θήραμα εκεί που θα καταφύγει.

Να φθάνεις στο σημείο να σκέφτεσαι σαν το θήραμα και να χαράζεις νοερά τις καθημερινές διαδρομές του. Να καθορίζεις με ακρίβεια το τόπο που θα συναντηθείς μαζί του και τη πιθανότητα καταβολής του, είναι μόνο μερικές από τις δεξιότητες που έχει αναπτύξει ο κυνηγός, ο γεννημένος το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα. 

Ικανότητες που οξύνθηκαν στο πέρασμα του χρόνου και τείνουν να χαθούν στο άμεσο μέλλον. Και μαζί τους να εκφυλιστεί το κυνηγετικό ένστικτο, που ακολουθεί κληρονομικά τις γενιές των κυνηγών από τις εποχές τις χαμένες στο βάθος του χρόνου.

Μειώθηκε ο αριθμός των θηραμάτων τις τελευταίες δεκαετίες και ταυτόχρονα άλλαξε η συμπεριφορά τους, θα ισχυριστούν οι ένθερμοι οπαδοί των τεχνολογικών εφαρμογών στο κυνήγι. Επιχειρήματα δυνατά που δεν χωρούν καμία αμφισβήτηση.

Γιατί και τα θηράματα, φτερωτά και τριχωτά, σαν ζώντες οργανισμοί ακολουθούν τις αλλαγές και αλλοτε επιτυχώς και άλλοτε όχι, προσαρμόζονται σε αυτές. 

Είναι όμως αυτός ισχυρός λόγος, ώστε εμείς οι κυνηγοί, όντα ανώτερης ευφυϊας, να παρατάσσουμε τα τεχνολογικά επιτεύγματα για να τα αντιμετωπίσουμε; 

Δηλαδή με τρόπο «μπαμπέσικο», κατά τη παλιομοδίτικη έκφραση, που με μία μόνο λέξη περιγράφει ένα ολόκληρο σκεπτικό.

Αναλογιζόμενος τα όλα όσα συμβαίνουν σήμερα στο κυνήγι, δεν τολμώ να εκστομίσω το επίθετο “παραδοσιακό”, που για χρόνια και μαζι με το “ελεύθερο” ήταν το έμβλημα και η σημαία των Ελλήνων κυνηγών.

Ο παραδοσιακός χαρακτήρας του κυνηγίου χάθηκε στις μέρες μας, όπως αργά, αλλά σταθερά, φθείρεται και η λεβεντιά του κυνηγού που είναι το σήμα κατατεθέν του.

Η χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας, που σίγουρα έχει τα θετικά της, με το πλέον σημαντικό να μπορεί να σώσει ζωές, είναι άχρωμη και άοσμη για τους κυνηγούς τους μυημένους σε ένα διαφορετικό μοτίβο.

Δεν μπορεί να αποτυπώσει το συναίσθημα της επιτυχίας μετά τη δύσκολη προσπάθεια, όπως και τη κούραση από την εξαντλητική πορεία για την αναζήτηση του θηράματος. Αλλά ούτε και το έντονο συναίσθημα της θλίψης για την αποτυχία.

Και αν θέλουμε να μην χαθεί και το έσχατο καταφύγιο, που δεν είναι άλλο από το “ελεύθερο” κυνήγι, καλό θα είναι να αφήσουμε τις πολλές και διάφορες εφαρμογές στο σπίτι και ας έχουμε μαζί μόνο τις υποχρεωτικές.

Γιατί σύντομα θα κληθούμε να εφαρμόσουμε την ηλεκτρονική καταγραφή των θηρευμένων της ημέρας, κατ εντολή αυτών που ανατριχιάζουν ακούγοντας για παραδόσεις και ελευθερίες.

Διαβάστε επίσης:

> Mια Μέρα Κυνηγιού… Το 2050: Σενάριο Επιστημονικής Φαντασίας Ή Αυριανή Πραγματικότητα;