Μερικές αμείλικτες αλήθειες για τα κυνηγετικά σαφάρι, μετά την αρρωστημένη εκδήλωση χαράς των “ζωόφιλων”, για τον θάνατο ενός επαγγελματία κυνηγού στην Αφρική…
Τραγικό θάνατο, ποδοπατημένος από έναν εξαγριωμένο ελέφαντα, βρήκε πριν κάποιους μήνες, επαγγελματίας κυνηγός και διοργανωτής σαφάρι στη Ζιμπάμπουε, ξεσηκώνοντας ένα… κύμα χαράς και επευφημιών στο διαδίκτυο, εκ μέρους “ζωόφιλων” και “οικολόγων” κάθε είδους.
Πρόκειται για τον Θόνις Μπόθα, 51 ετών από την Νότια Αφρική, που διοργάνωνε κυνηγετικά σαφάρι και συνόδευε κυνηγούς στην Μαύρη Ήπειρο για περισσότερα από 30 χρόνια…
Toν σκότωσε ελέφαντας!
Η ομάδα που συνόδευε ο έμπειρος Μπόθα, αιφνιδιάστηκε από ένα κοπάδι ελεφάντων που τους επιτέθηκε. Ένα από τα αρσενικά ζώα της αγέλης έπιασε τον επαγγελματία κυνηγό με την προβοσκίδα του, και τον σήκωσε στον αέρα! Ένας από τους άλλους ένοπλους της ομάδας πυροβόλησε τον ελέφαντα για να σώσει τον Μπόθα, αλλά πέφτοντας ο χτυπημένος ελέφαντας καταπλάκωσε και συνέθλιψε τον Νοτιοαφρικάνο. Ο Μπόθα ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής ανάμεσα στους κυνηγούς που ταξιδεύουν για σαφάρι στην Αφρική, ενώ ειδικευόταν στο κυνήγι… με κυνηγόσκυλα.
Ο ίδιος προσέφερε εξορμήσεις στην Ζιμπάμπουε, την Μοζαμβίκη και την Νότια Αφρική, και ο θάνατός του ήταν ο δεύτερος μέσα σε δύο μήνες στις τάξεις των επαγγελματιών του είδους! Τον Απρίλιο, ο συνάδελφός του Σκοτ Βαν Ζιλ, είχε εξαφανιστεί κατά τη διάρκεια κυνηγετικής εξόρμησης στη Νότιο Αφρική… Ότι απέμεινε από αυτόν, βρέθηκε μετά από καιρό στο στομάχι ενός κροκοδείλου!
Αν και το ελεγχόμενο κυνήγι ελεφάντων και άλλων αγρίων ζώων είναι νόμιμο και… επιδιωκόμενο στη Ζιμπάμπουε, η χαρά των “ζωόφιλων” για τον θάνατο του κυνηγού εκφράσθηκε με πολλούς τρόπους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης… Κυνηγός και επί χρόνια φίλος του νεκρού, δήλωσε εξοργισμένος με το πλήθος των εμετικών σχολίων που κατέκλυσαν το facebook, εκείνες τις ημέρες του θανάτου του. Δεν μπορούσε με τίποτα να δεχτεί πως υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να χαρούν με το θάνατο ενός συνανθρώπου τους, ενώ ταυτόχρονα αυτοπροσδιορίζονται και… ως “ευαίσθητοι”!
Απαραίτητη η κυνηγετική διαχείριση
Μιλώντας στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, τόνισε πόσο λάθος και άδικο είναι το σκεπτικό των ανθρώπων που καταδικάζουν το κυνήγι στην Αφρική, χωρίς να ξέρουν τίποτα γι’ αυτό, αλλά ούτε και για τη μεγάλη συμβολή του στην διατήρηση της άγριας ζωής σε αυτές τις χώρες. Το ελεγχόμενο κυνήγι στα Εθνικά Πάρκα των χωρών της Αφρικής, είναι ένας πολύτιμος πόρος που παράγει εθνικό εισόδημα και χρησιμοποιείται εκεί ως κίνητρο για την προστασία της φύσης… Τα οργανωμένα κυνηγετικά σαφάρι προϋποθέτουν έργα διαχείρισης της άγριας ζωής, πρόσληψη ικανού αριθμού θηροφυλάκων, αποτελεσματική αντιμετώπιση της λαθροθηρίας, κίνητρα στους ντόπιους για να εξασφαλισθεί η ανοχή τους απέναντι στα άγρια ζώα και τις “ζημιές” που προκαλούν στα κοπάδια και στις σοδειές τους.
Τα έσοδα από τον “κυνηγετικό τουρισμό” αναδιανέμονται στην τοπική κοινωνία, ενώ το ίδιο το κυνήγι δημιουργεί εκατοντάδες θέσεις ανάμεσα στους φτωχούς πληθυσμούς των ιθαγενών της υπαίθρου.
Τα οικονομικά οφέλη…
Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι, για κάθε 100 δολάρια που ξοδεύει ένας τουρίστας σε μία ανεπτυγμένη χώρα, μόλις τα 5 μένουν στην οικονομία της… Αντιθέτως, στις χώρες της Αφρικής όπου διοργανώνονται κυνηγετικά σαφάρι, το 65,5% του συνολικού κόστους του ταξιδιού, παραμένει στη χώρα προορισμού. Σε πολλές αφρικανικές χώρες, ένα σημαντικό κομμάτι της εθνικής τους οικονομίας έχει ταυτιστεί τα τελευταία 30 χρόνια με τον κυνηγετικό τουρισμό!
Και αυτό δεν είναι τυχαίο, αφού για το κυνήγι ενός αρσενικού λιονταριού της σαβάνας της Αφρικής, ο ενδιαφερόμενος κυνηγός – “πελάτης”, καλείται να πληρώσει από 50.000 έως 71.000 δολάρια (ανάλογα με την ηλικία του ζώου)! Για έναν ελέφαντα το κόστος κυμαίνεται από 25.000 έως 60.000 δολάρια, για τη λεοπάρδαλη η τιμή κυμαίνεται από 15.000 έως 35.000 δολάρια, ενώ για το βούβαλο από 12.500 έως 17.000 δολάρια… Ακριβότερο όλων των αφρικάνικων θηραμάτων είναι ο λευκός ρινόκερος, που τιμάται γύρω στα… 125.000 δολάρια! Και όλοι οι ειδικοί συμφωνούν πως η θέσπιση οργανωμένου κυνηγιού στη Νότια Αφρική, κατά τη δεκαετία του 1960, βοήθησε σημαντικά στην αποκατάσταση αχανών εκτάσεων που έμεναν παρατημένοι και υποβαθμισμένοι, βοηθώντας την “αναβίωση” του λευκού ρινόκερου που είχε, σχεδόν, εξαφανιστεί.
Οι σοβαροί περιβαλλοντολόγοι που εργάζονται σήμερα στην Αφρική, θεωρούν αναγκαίο σήμερα αυτού του είδους το ελεγχόμενο κυνήγι “τροπαίων” στην Αφρική.
-“Αν δεν υπήρχε το κυνήγι λιονταριών, οι τοπικές αρχές θα τα δηλητηρίαζαν για να ελέγξουν τους πληθυσμούς τους και να αντιμετωπίσουν τους θανάτους που προκαλούν στα κτηνοτροφικά ζώα”, λέει ο οικολόγος Βέρνον Μπουθ, που ζει και εργάζεται στη Ζιμπάμπουε.
Η παρουσία κυνηγών, οδηγών και θηροφυλάκων στη σαβάνα, κρατά μακριά τις στρατιές λαθροθήρων που σκοτώνουν τους ελέφαντες για να εμπορευτούν το ελεφαντόδοντο, σε χώρες όπως η Κίνα ή η Σαουδική Αραβία… Η Ζιμπάμπουε διακηρύσσει σήμερα ότι έχει περισσότερους ελέφαντες από όσους μπορεί να “υποστηρίξει” και να διατηρήσει στα εδάφη της, γι’ αυτό και ενθαρρύνει το κυνήγι τους. Και οι περισσότερες σοβαρές περιβαλλοντικές οργανώσεις πιστεύουν ότι, το κυνήγι στην Αφρική είναι ο μόνος τρόπος για τη διάσωση της άγριας ζωής, μέσα από διάφορα προγράμματα διατήρησης.
