Κυνήγι – Οικολογία
Από την επικράτηση του ανθρώπου στον πλανήτη, η διαχείριση είναι αυτή που εξασφαλίζει την αειφορία σε οτιδήποτε.
Ακόμα και στο κυνήγι που αποτελούσε βασική πηγή διατροφης, τέθηκαν διαχειριστικές προϋποθέσεις για την εξασφάλιση της αειοφορίας των ειδών.
Το δικαίωμα συλλογής τροφής του ανθρώπου από την φύση δεν αμφισβητήθηκε ποτέ, ούτε τέθηκε ηθικό θέμα παρά τις όποιες προσπάθειες της βιομηχανικής παραγωγής έτοιμης τροφής για να το καταφέρει αυτό. Το κυνήγι παλιότερα σε αρκετές περιοχές του πλανήτη, ήταν προνόμιο μόνο για λίγους. Εκείνους που θεωρούσαν εαυτούς ανωτέρα όντα και είχαν την δύναμη να το θεσμοθετήσουν αυτό.
Το δικαίωμα συλλογής τροφής από την φύση έγινε και και πάλι δικαίωμα όλων των ανθρώπων, μέσα από πολέμους και επαναστάσεις. Ουσιαστικά το ανθρώπινο είδος έδωσε μάχη για να ανακτήσει το δικαίωμα αυτό, όπου είχε καταπατηθεί.
Η οικολογία, σαν επιστήμη σε παγκόσμιο επίπεδο, αναγνωρίζει την κυνηγετική δραστηριότητα ως διαχειριστικό μέτρο. Από την άλλη πλευρά οι κακώς εννοούμενοι «οικολόγοι» αντιτίθενται του κυνηγίου για λόγους ιδεοληψίας και συμφέροντος.
Φτάνουν στο σημείο να καταπατούν κάθε έννοια δημοκρατίας στην προσπάθειά τους να επιβάλλουν την ιδεοληψία τους. Είναι εκείνοι που θα αντιδράσουν έντονα σε οποιαδήποτε προσπάθεια ρατσισμού, ενώ είναι οι ίδιοι που επιδίδονται σε αυτό με μεγάλο πάθος όταν επιτίθενται σε ανθρώπους που έχουν διαφορετική άποψη από αυτούς. Αμφισβητούν το κατοχυρωμένο συνταγματικά δικαίωμα των ανθρώπων να συλλέγουν μονή τους την τροφή τους από την φύση, ενώ παράλληλα θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερα όντα. Πιστεύουν, δηλαδή, ότι η ειδοποιός διαφορά που τους κάνει ανώτερους είναι το γεγονός πως υπερασπίζονται τα δικαιώματα των ζώων.
Υπάρχουν και οι ακραίες τοποθετήσεις που προέρχονται από τον χώρο αυτό που είναι του δόγματος ότι το ανθρώπινο είδος είναι το σκουπίδι του πλανήτη. Δυστυχώς, όλοι αυτοί πάντα θα υπάρχουν γιατί κάποιοι υποθάλπτουν τέτοιου είδους κοινωνικές συγκρούσεις. Η λογική του διαίρει και βασίλευε είναι μια από τις τακτικές που προωθούν και συντηρούν τέτοιες προσπάθειες. Τι σημασία έχει αν όλα αυτά στηρίζονται επάνω σε μια λάθος νοούμενη οικολογία; Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Εμείς σαν κυνηγοί θα αντιστεκόμαστε σθεναρά έχοντας σύμμαχο την λογική, το δίκαιο, μα πάνω από όλα να είμαστε κομμάτι της φύσης και να έχουμε το δικαίωμα να συλλέγουμε μόνοι μας την τροφή μας από αυτή, υπό το πρίσμα της ορθολογικής διαχείρισης και αειφορίας.
