spot_img
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
spot_img
ΑρχικήΚυνήγιΚυνήγι λαγού: Καραμπίνα ή δίκαννο;

Κυνήγι λαγού: Καραμπίνα ή δίκαννο;

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

Το κυνήγι του λαγού είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στην Ελλάδα, στην οποία ενδημεί σημαντικός αριθμός από τα συμπαθέστατα τετράποδα με τα χαρακτηριστικά μεγάλα αυτιά, και τα γρήγορα πόδια.

Σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία, οι κυνηγοί που ασχολούνται με το λαγό, είναι ένα μεγάλο ποσοστό, έστω κι αν και την τελευταία εικοσαετία, ο υπερπληθυσμός του αγριόχοιρου, έστρεψε το ενδιαφέρον πολλών λαγοκυνηγών στο κυνήγι του μεγάλου θηλαστικού. Παρόλα αυτά, ένας μεγάλος αριθμός κυνηγών, αρνείται να εγκαταλείψει το κυνήγι του λαγού, το οποίο προσφέρει πολλές συγκινήσεις. Πρόκειται για ένα πολύ ιδιαίτερο είδος κυνηγίου, το οποίο απαιτεί γνώση, εμπειρία, άριστα σκυλιά και βέβαιο εξαιρετικό κυναγωγό.

Κάθε περιοχή έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες, όμως και κάθε κυνηγός ασκεί το κυνήγι του λαγού με τον δικό του τρόπο και ακολουθεί τη δική του τακτική. Δεν μπορούμε λοιπόν να αναφερθούμε σε απόλυτα τυποποιημένες διαδικασίες, διότι αφενός ο λαγός είναι ένα ζώο με απρόβλεπτες αντιδράσεις, αφετέρου η διαδικασία κυνηγίου μέχρι να βρεθεί απέναντι στο όπλο του κυνηγού, εξαρτάται από δεκάδες (ίσως και εκατοντάδες) διαφορετικές παραμέτρους.

Εκπληκτική προσαρμοστικότητα

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο λαγός, προσαρμόζεται στον βιότοπό του με έναν εκπληκτικό τρόπο και ασφαλώς προσαρμόζει ανάλογα και την αμυντική του τακτική. Η άμυνά του βέβαια, κατά κανόνα είναι η φυγή, όμως αυτή γίνεται με διαφορετικό, σε κάθε περίπτωση, τρόπο. Με άλλο τρόπο θα φύγει αν καταλάβει ότι τον πλησιάζουν οι σκύλοι, με άλλον αν οι σκύλοι του επιτεθούν στο «γιατάκι» και με άλλον αν αποφασίσει να εγκαταλείψει την κρυψώνα του, αν ακούσει θόρυβο από σκύλους ή ανθρώπους ακόμη και σε μεγάλη απόσταση.

Ο λαγός λοιπόν, είναι ένα θήραμα που θεωρείται από πολλούς εύκολο, σε ότι αφορά την κάρπωση, όμως την κρίσιμη ώρα του πυροβολισμού, συχνά βγαίνει κερδισμένος, είτε διότι αιφνιδιάζει τον κυνηγό, είτε διότι έχει το εξαιρετικό προσόν να ελίσσεται με απίστευτη ταχύτητα, με αποτέλεσμα να αλλάζει πορεία, σε χρόνο που ο κυνηγός δεν προλαβαίνει να τον παρακολουθήσει με το όπλο. Σε άλλες περιπτώσεις, η κάρπωση του λαγού είναι μια σχετικά εύκολη υπόθεση, διότι το κύριο χαρακτηριστικό του συμπαθέστατου «αυτιά», είναι η επιλογή ανοιχτού πεδίου, για να έχει την ευχέρεια να αξιοποιήσει το μεγάλο του όπλο, που είναι βέβαια η ταχύτητα, στην οποία δεν μπορούν να τον συναγωνιστούν οι περισσότεροι σκύλοι.

Οι μόνοι σκύλοι που μπορούν να τον συναγωνιστούν σε ταχύτητα, είναι οι λεγόμενοι δρόμωνες, οι οποίοι κυνηγούν το λαγό σε ανοιχτές πεδιάδες, υπό την προϋπόθεση ότι έχουν οπτική επαφή μαζί του. Αυτός ο τρόπος κυνηγίου όμως δεν είναι συνηθισμένος στην Ελλάδα, όπου άλλωστε το κυνήγι επιτρέπεται μόνο με τη χρήση λειόκαννου όπλου.

Όπλο με μεγάλες συσφίξεις

Ο παραδοσιακός τρόπος κυνηγίου στην Ελλάδα, γίνεται με σκύλους ιχνηλάτες, οι οποίοι ακολουθούν τα νυχτερινά ίχνη του λαγού, μέχρι να τον εντοπίσουν στη φωλιά του (γιατάκι). Εκεί θα του επιτεθούν, με πρόθεση βέβαια να τον πιάσουν, αλλά όπως γράψαμε πιο πάνω, ο λαγός είναι ταχύτατος και σπάνια συλλαμβάνεται από τους σκύλους το γιατάκι. Η φυγή του είναι γρήγορη και η διαδρομή του προγραμματισμένη από τον ίδιο, αλλά άγνωστη για τους διώκτες του, οι οποίοι τον ακολουθούν έχοντας στην αρχή ενδεχομένως οπτική επαφή και στη συνέχεια ακολουθώντας την οσμή των ιχνών του. Ο λαγός διαλέγει σχεδόν πάντοτε ανοιχτή διαδρομή, όπως μονοπάτια, αγροτικούς δρόμους, χωράφια κ.λπ. Αν και έχει προνοήσει τους κινδύνους και ακολουθεί προδιαγεγραμμένη πορεία, δεν έχει προβλέψει τον κυνηγό, ο οποίος τον περιμένει σιωπηλός και ακίνητος, σε κάποιο σημείο αυτής της διαδρομής (δίστρατα, διασταυρώσεις αγροτικών δρόμων κ.λπ.).

Σε αυτό το είδος κυνηγίου, εμείς, οι κυνηγοί, προτιμάμε όπλα με ευδιάκριτη σκοπευτική γραμμή και μεγάλες συσφίξεις. Ο λόγος είναι ότι, με δεδομένη την ψυχραιμία που πρέπει να έχει ο κυνηγός, υπάρχει αρκετός χρόνος σκόπευσης καθώς η απόσταση μπορεί να είναι μεγάλη (ακόμη και 40 ή περισσότερα μέτρα). Βέβαια, προϋπόθεση είναι να τηρούνται οι κανόνες αναμονής, όπως ακινησία, ησυχία και τεταμένη προσοχή, διότι διαφορετικά αντί να αιφνιδιάσει ο κυνηγός το λαγό, γίνεται το αντίθετο και όλα πάνε «στο βρόντο».

Το δημοφιλές πλαγιόκαννο

Το δημοφιλέστερο όπλο σε αυτό το είδος κυνηγίου, είναι το παραδοσιακό πλαγιόκαννο. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι το ιδανικό όπλο, αλλά δεν πρέπει να αγνοούμε το γεγονός ότι οι κυνηγοί του λαγού, είναι λάτρεις των παραδόσεων και ακολουθούν τα «χνάρια» των παππούδων και των πατεράδων, οι οποίοι όχι από επιλογή, αλλά από ανάγκη, χρησιμοποιούσαν πλαγιόκαννα. Αν γυρίσουμε το χρόνο πενήντα χρόνια πίσω, θα διαπιστώσουμε, ότι τα μεν αλληλεπίθετα ήταν σχεδόν άγνωστα, οι δε «καραμπίνες» ήταν αμφιβόλου αξιοπιστίας, διότι οι περισσότερες μπλοκάριζαν την κρίσιμη στιγμή.

Προσωπικά σήμερα, αν ήθελα να δω το θέμα αντικειμενικά, θα προτιμούσα ένα αλληλεπίθετο με κάννες 71 εκατοστών και εναλλασσόμενα τσοκ. Στις περισσότερες των περιπτώσεων, θα χρησιμοποιούσα μισό τσοκ στην κάτω κάννη και πλήρη σύσφιξη στην επάνω, όμως τα εναλλασσόμενα τσοκ είναι μια θετική εξέλιξη στα όπλα, που μας δίνει τη δυνατότητα να προσαρμόσουμε το όπλο μας σε διάφορες συνθήκες. Αν είχε δύο σκανδάλες θα ήταν ακόμη καλύτερα, διότι μπορεί ο επιλογέας να είναι πιο σύγχρονος, απαιτεί όμως μια κίνηση περισσότερη που μερικές φορές μας αποσπά την προσοχή. Ο λόγος που προτείνω το αλληλεπίθετο είναι ότι σε σύγκριση με το παραδοσιακό πλαγιόκαννο, έχει καλύτερη και πιο ευδιάκριτη σκοπευτική γραμμή και είναι πιο εύχρηστο καθώς μας δίνει τη δυνατότητα να κρατάμε καλά την πάπια για να κατευθύνουμε τις κάννες. Εκτός αυτού τα συστήματα κλειδώματος και λειτουργίας των σύγχρονων αλληλεπίθετων έχουν αποδειχθεί πολύ ασφαλέστερα και ανθεκτικά από τα περισσότερα πλαγιόκαννα «παλαιάς κοπής».

Όσοι βέβαια έτυχε να κυνηγήσουν μαζί μου, γνωρίζουν, ότι συνήθως κυνηγώ με παραδοσιακό πλαγιόκαννο με μήκος καννών 71 εκατοστά, δύο σκανδάλες και σταθερές συσφίξεις μισό χιλιοστό δεξιά και ένα αριστερά. Η επιλογή αυτή έχει να κάνει κυρίως με τη ρομαντική διάθεση που με διακατέχει και όχι με επιλογή ιδανικής απόδοσης.

Το… τρίτο φυσίγγι

Πολλοί κυνηγοί προτιμούν την καραμπίνα, αν και γνωρίζουν ότι τα δίκαννα τους προσφέρουν περισσότερες και καλύτερες επιλογές. Ο βασικός λόγος, είναι το τρίτο φυσίγγιο της καραμπίνας που κάνει τους συγκεκριμένους κυνηγούς, να αισθάνονται πιο αποτελεσματικοί εξαιτίας της ισχύος πυρός. Αυτό το ένα επιπλέον φυσίγγιο, μπορεί να δίνει μία βολή περισσότερη από τα δίκαννα, όμως στερεί από τον κυνηγό τη δυνατότητα της επιλογής φυσιγγίου για την πρώτη βολή (στο δίκαννο έχουμε δύο επιλογές), καθώς και στένωσης, όπου και πάλι στο δίκαννο έχουμε δύο επιλογές, ενώ στην καραμπίνα μία. Ο όγκος άλλωστε, όπως και το συνολικό μήκος της καραμπίνας, είναι μεγαλύτερος από εκείνον του δίκαννου, παρόλα όμως αυτά, το ένα επιπλέον φυσίγγιο είναι για πολλούς ισχυρό κίνητρο, διότι καλύπτει σε ένα βαθμό τις σκοπευτικές τους ανασφάλειες.

Εκτός αυτού, υπάρχει και η δύναμη της συνήθειας, όπου πολλοί κυνηγοί ξεκίνησαν να κυνηγούν πουλιά με καραμπίνα και τους φαίνεται δύσκολο να προσαρμοστούν στο δίκαννο. Πρόκειται βέβαια για μεγάλο λάθος, διότι ο άνθρωπος είναι ευπροσάρμοστο ον, και αρκούν λίγες τουφεκιές με ένα νέο όπλο, για να ξεχάσουμε το παλιό και να προσαρμοστούμε στο νέο. Το κυνήγι του λαγού όμως δεν είναι μονοδιάστατο. Κάθε τόπος έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες, κάθε κυνηγός έχει τις δικές του προτιμήσεις και κάθε φυλή σκύλων κυνηγά με το δικό της τρόπο.

Έτυχε να κυνηγήσω αρκετές φορές λαγό στα βουνά της Κρήτης, όπου το κυνήγι γίνεται με ντόπια σκυλιά, τα οποία δεν ασχολούνται και πολύ με την καταδίωξη του λαγού. Το κυνήγι λοιπόν γίνεται στο ξεπέταγμα, με τους κυνηγούς να βρίσκονται σε μικρή απόσταση από τα σκυλιά και το λαγό, τον οποίο πρέπει να πυροβολήσουν στο ξεπέταγμα και όχι στο καρτέρι. Με τον ίδιο τρόπο κυνηγούν λαγό και σε άλλες περιοχές, ή τον προτιμούν μοναχικοί κυνηγοί οι οποίοι αγαπούν το περπάτημα και έχουν βέβαια σκυλιά, τα οποία δεν απομακρύνονται από τον κυναγωγό. Στην περίπτωση αυτή θα προτιμούσα και πάλι αλληλεπίθετο, όμως με πιο κοντές κάννες και πιο ανοιχτές συσφίξεις, διότι συχνά χρειάζεται διόρθωση των μικρών σκοπευτικών λαθών, που είναι αποτέλεσμα της βιαστικής επώμισης και βολής.  

Εν κατακλείδι, θα έλεγα ότι σε γενικές γραμμές το δίκαννο (ιδιαίτερα το αλληλεπίθετο), είναι το όπλο του λαγοκυνηγού, έστω κι αν πάρα πολλοί αρνούνται να εγκαταλείψουν τις καραμπίνες, οι οποίες τους εξασφαλίζουν (σχετική) ισχύ πυρός.

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

To «SGKmarket.gr» στην έκθεση «Κυνηγεσία 2024»

To «SGKmarket.gr» στην έκθεση «Κυνηγεσία 2024» Άλλη μια επιχείρηση συνυφασμένη με τη φύση και το κυνήγι θα βρίσκεται και φέτος στη μεγάλη γιορτή των κυνηγών,...
spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ