Μια μπεκάτσα ξεπετάγεται, λες κι ένα κομμάτι γης ζωντανεύει. Λες κι ένα κομμάτι χρόνου ζωντανεύει… Εκεί στις απειροελάχιστες στιγμές που χτυπά τα φτερά της βρίσκονται όλες οι στιγμές μαζί και οι μέρες και οι μήνες και τα χρόνια! Εκεί οι άσκοπες περιπλανήσεις που κάναμε πιτσιρικάδες με ένα αεροβόλο ένα φθινοπωρινό απόβροχο, προσπαθώντας να ανακαλύψουμε … Συνεχίστε να διαβάζετε το Στο θρόισμα των φτερών της….
Αντιγράψτε και επικολλήστε αυτόν τον σύνδεσμο στον WordPress ιστότοπο για ενσωμάτωση
Αντιγράψτε και επικολλήστε αυτόν τον κώδικα στον ιστότοπό σας για να ενσωματωθεί