spot_img
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
spot_img
ΑρχικήΤριχωτάΑγριογούρουνοΚυνήγι αγριόχοιρου: Μικρή κατάθεση για τους μεγάλους «Κωσταίους»

Κυνήγι αγριόχοιρου: Μικρή κατάθεση για τους μεγάλους «Κωσταίους»

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

Κυνήγι αγριόχοιρου: Μικρή κατάθεση για τους μεγάλους «Κωσταίους»

Είναι πολλές και λογιών-λογιών οι ομάδες που περνάνε κατά καιρούς από το κυνήγι του αγριόχοιρου, ιδιαίτερα τούτα τα χρόνια που όλα γίνηκαν πιο εύκολα. Από αυτές, άλλες έχουν συνέχεια και συνέπεια, άλλες γρήγορα σκορπάνε στο πέρασμα του χρόνου, και κάποιες άλλες αφήνουν…όνομα και ιστορία.

Μία από αυτές τις τελευταίες, τις διαλεχτές, είναι και η παρέα των «Κωσταίων», που άφησε ανεξίτηλα το στίγμα της στα κυνηγοτόπια της Ηπείρου…
Τρία είναι τα πράγματα που εδραίωσαν τη φήμη των ”Κωσταίων”, ανάμεσα στους κυνηγούς του δικού μας τόπου: το ήθος τους, οι ικανότητές τους και…τα εξαιρετικά σκυλιά που πάντα είχαν, από τα παλιά τα χρόνια. ”Τα σκυλιά των Κωσταίων”, είναι μία φράση που ακούγεται πάντα, όταν λέγονται ιστορίες από τους βετεράνους κυνηγούς αγριογούρουνων για παλαιότερες εποχές.
Μικρή κατάθεση για τους μεγάλους «Κωσταίους»
Λίγα καιρό πριν, πήγα και βρήκα τον μπάρμπα-Βασίλη Κώστα στη Βήσσανη Πωγωνίου, όπου και κατοικεί εκεί από το 1956. Ετών…93 σήμερα ο μπάρμπα Βασίλης, νιώθεις ένα δέος όταν στέκεσαι αντίκρυ του. Μαζί με τα άλλα δύο αδέρφια του, τον Κωσταντίνο και τον Δημήτρη, άρχισαν να κυνηγάνε στα βουνά του τόπου τους τη δεκαετία του ’50, κρατώντας μονόκαννα της εποχής. Στην αρχή, λαγούς και πέρδικες στην Πλατανούσα Ιωαννίνων, εκεί που γεννήθηκαν…

Λίγο αργότερα, το 1956, ολόκληρη η οικογένεια μετοίκησε στη Βήσσανη, αναζητώντας μία καλύτερη τύχη. Μάστορες της πέτρας και οι τρεις αδελφοί, δούλεψαν και άφησαν έργα της τέχνης τους σε όλο το νομό Ιωαννίνων. Και εκεί στη Βήσσανη, άρχισαν να κυνηγάνε αγριογούρουνα και να πλάθουν το «θρύλο» τους.
Η πρώτη ομάδα των Κωσταίων στήθηκε το 1962. Την αποτελούσαν τα τρία αδέλφια, ο πατέρας τους και λίγοι συγχωριανοί…
Όταν θήρευσαν τον πρώτο αγριόχοιρο, έγινε πανηγύρι στην ομάδα. Γιατί εκείνα τα χρόνια που άρχιζαν οι ”Κωσταίοι” τις παγάνες, τα αγριογούρουνα ήταν ελάχιστα, από τον ιό του αφθώδους πυρετού που είχε ξεσπάσει στην περιοχή.
Καθώς μου μιλούσε για το «χθες» ο μπάρμπα-Βασίλης, προσπαθούσα να σκεφτώ πόσοι από όσους κυνηγάμε αγριόχοιρους σήμερα, θα το κάναμε και στις δύσκολες συνθήκες του τότε…Δρόμοι δεν υπήρχαν, ούτε και μεταφορικά μέσα. Τα τουφέκια τους ήταν κάτι Γερμανικά δίκαννα με κοκόρια, τα λεγόμενα ‘‘Krupp Essen”.
Όσο για τα σκυλιά τους, στην αρχή επρόκειτο για…λαγόσκυλα φίλων τους, είτε για κουτάβια που τους χάριζαν λαγοκυνηγοί των χωριών. Ένα από αυτά όμως, εξελίχθηκε σε άξιο ”γουρουνόσκυλο”. Και ήταν η αρχή για να γίνει η καλή «μαγιά», αφού γρήγορα οι Κωσταίοι εξασφάλισαν και μία καλή σκύλα…φερμένη από την Βουλγαρία. Αυτό το πρώτο ζευγάρι σκυλιών όχι μόνο διέπρεψε στο κυνήγι των αγριόχοιρων, αλλά έδωσε και ικανούς απογόνους, μέσα από ένα κράμα γονιδίων που διατηρήθηκε για 20 συνεχή χρόνια.
Μικρή κατάθεση για τους μεγάλους «Κωσταίους»
Έτσι, η φήμη των Κωσταίων άρχισε να κάνει τον κύκλο της και στα διπλανά χωριά, ενώ αρκετοί ήταν εκείνοι που επιδίωκαν να ενταχθούν και να κυνηγήσουν μαζί τους, αφού άλλα σκυλιά για αγριογούρουνα δεν υπήρχαν, μα ούτε και οργανωμένη παρέα. Μία από τις μεγαλύτερες ταλαιπωρίες ήταν η μεταφορά του αγριόχοιρου από τον κυνηγότοπο, μέχρι το σπίτι. Καθώς αυτοκίνητα δεν υπήρχαν, η μεταφορά γινόταν…υπόθεση των οικογενειών του χωριού!
Το σύνθημα δινόταν με δύο χαρακτηριστικές τουφεκιές στον αέρα, ώστε να ακουστούν στο χωριό. Τότε, κάποιοι ξεκινούσαν με το γάιδαρο ή το μουλάρι να πάνε να τραβήξουν το χτυπημένο ζώο. Και έπειτα, στηνόταν πανηγύρι στο χωριό, με τουφεκιές στον αέρα, τραγούδι και χορό, για να τιμηθούν οι κυνηγοί που τα κατάφεραν. Το κρέας του αγριογούρουνου, πολλές φορές το αντάλλασσαν με τενεκέδες λάδι και διάφορα άλλα αγαθά, αφού οι συνθήκες επιβίωσης ήταν δύσκολες εκείνα τα χρόνια.
Μικρή κατάθεση για τους μεγάλους «Κωσταίους»
Το 1969 οι Κωσταίοι αγόρασαν και το πρώτο τους αυτοκίνητο, όμως, το τροποποίησαν αμέσως, κόβοντας τα πίσω καθίσματα για να χωράνε κυνηγοί και σκύλοι! Σιγά-σιγά, η ”σκυτάλη” πέρασε και στην επόμενη γενιά: οι δύο γιοι του μπάρμπα-Βασίλη, ο Γιάννης και ο Γιώργος, ακολούθησαν τα χνάρια του πατέρα τους και εντάχθηκαν στην ομάδα. Πατέρας, γιοι και εγγόνια συνέχισαν να γράφουν ιστορία…Το ίδιο και τα σκυλιά τους, που αποτελούσαν πάντα θέμα συζήτησης στα κυνηγετικά στέκια. Πολλοί, μάλιστα, τα παραλλήλιζαν με τον κορυφαίο κλαρινίστα της Ηπείρου, Πετρολούκα Χαλκιά. – ”Πάμε να ακούσουμε μουσική Πετρολούκα, από τα σκυλιά των Κωσταίων”, έλεγαν.
Καθώς μου μιλούσε για εκείνα τα χρόνια ο μπάρμπα-Βασίλης, δίπλα του καθόταν ο μικρότερος αδερφός του Κώστας, ετών 86. Το παρατσούκλι του είναι «ο Τσολιάς», έτσι τον ξέρουν όσοι κυνηγάνε αγριογούρουνα στην Ήπειρο…Στα χρόνια τους ήταν ένας από τους πιο ικανούς παγανιέρηδες του τόπου. Η κυρά Βαγγελιώ, η γυναίκα του μπάρμπα-Βασίλη, στέκει ακόμη δίπλα του, όπως όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν μαζί. Τα πρωινά του χειμώνα βρισκόταν κι αυτή στο πόδι από τις 5 τα χαράματα, να ετοιμάσει καφέ και τηγανίτες για τους άντρες της οικογένειας που θα έφευγαν για κυνήγι. Ακόμα και τώρα που τα χρόνια βαραίνουν πάνω και στους δύο, αυτή με τον ίδιο θαυμασμό και αγάπη κοιτάει τον άντρα της.
Μικρή κατάθεση για τους μεγάλους «Κωσταίους»
Μικρή κατάθεση για τους μεγάλους «Κωσταίους»
Πριν μερικά χρόνια, όμως, η μοίρα ήρθε να χτυπήσει σκληρά την οικογένεια: ο μεγάλος γιος του κυρ Βασίλη, ο Γιάννης, «έφυγε» χτυπημένος από βαριά αρρώστια. Μόνο τότε λύγισε και φάνηκε να αποσυντονίζεται η θρυλική ομάδα των ”Κωσταίων”, αλλά το κυνήγι συνεχίζει να τους δίνει δύναμη και να σφυρηλατεί τα δεσμά τους.

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Αγριoγούρουνα: Μείωση στα σημεία εντατικής θήρας

Αγριoγούρουνα: Μείωση στα σημεία εντατικής θήρας Το κυνήγι ως ο ακρογωνιαίος λίθος αντιστάθμισης στο πρόβλημα των αγριόχοιρων Η κυνηγετική περίοδος που μεσολάβησε υπήρξε για ακόμη μια...
spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ