Tο κυνήγι των αγριόχοιρων είναι μία ομαδική δουλειά με πολλούς “ρόλους”, αλλά τους δυσκολότερους τους αναλαμβάνουν πάντα οι παγανιέρηδες της κάθε ομάδας…
Ας το ξεκαθαρίσουμε πρώτα απ’ όλα: άπειρος παγανιέρης δεν νοείται! Όπως δεν νοείται και παγανιέρης που να αποστρέφεται τις πορείες, τα χιλιόμετρα και… τα πυκνά. Η σύγχρονη τεχνολογία μπορεί να έχει διευκολύνει τα πράγματα και στο κυνήγι των αγριογούρουνων, αλλά ο ρόλος του παγανιέρη συνεχίζει να απαιτεί κυνηγούς προικισμένους με ξεχωριστές αρετές και ιδιαίτερα ταλέντα.
Αν και η κάθε παρέα έχει τις δικές της τεχνικές και τον δικό της τρόπο να κυνηγάει, γενικά οι παγανιέρηδες μπορούν να κατηγοριοποιηθούν στους “περιφερειακούς” και τους “κεντρικούς”…
O ρόλος των “περιφερειακών”
Οι “περιφερειακοί” παγανιέρηδες κάνουν αυτό που καταλαβαίνει κανείς από τον ίδιο τον ορισμό: κατόπιν εντολής του Αρχηγού τοποθετούνται σε συγκεκριμένα περιμετρικά σημεία του κυνηγότοπου, με αποστολή να αποτρέψουν τη διαφυγή των ζώων από περάσματα που υπάρχουν εκεί.
Στόχος τους είναι να κρατήσουν τα ζώα μέσα στον «κλοιό» της ομάδας, ώστε να τα στρέψουν αναγκαστικά προς τα καρτέρια, με φωνές και παροδικές εκφοβιστικές τουφεκιές στον αέρα… Πολλές φορές, οι “περιφερειακοί παγανιέρηδες” παραμένουν, σχετικά, σταθεροί σε έναν τομέα, ή μετακινούνται σε μικρές αποστάσεις και σε παράλληλη κατεύθυνση, ανάλογα με το πως κινούνται τα σκυλιά. Αυτοί που επωμίζονται αυτό το καθήκον, θα πρέπει να γνωρίζουν καλά από αγριόχοιρους αλλά και τις συνήθειες ή τις ιδιαιτερότητες των σκυλιών της παρέας.
Για τη «δουλειά» τους έχει καθοριστική σημασία το να μπορούν να γνωρίζουν πότε οι σκύλοι βρίσκονται στη φάση της ιχνηλασίας, πότε έχουν εντοπίσει το ζώο και πότε το καταδιώκουν… Και βέβαια, πρέπει να ξέρουν απέξω και ανακατωτά τον τόπο, ώστε να κινούνται γρήγορα και αποτελεσματικά στις κρίσιμες φάσεις. Αν και οι παγάνες διεξάγονται με παροδικές φωνές εκφοβισμού και τουφεκιές στον αέρα με τα “παγανοφύσιγγα”, έχει μεγάλη σημασία οι παγανιέρηδες να ξέρουν πότε θα ξεκινήσουν και… πότε θα σταματήσουν αυτήν την τακτική, αναπτύσσοντας πρωτοβουλία.
Είναι τελείως άσκοπο και συχνά επιζήμιο να συνεχίζονται οι εκφοβιστικές τουφεκιές και οι φωνές, ακόμα και όταν τα αγριογούρουνα κατευθύνονται προς τα καρτέρια.
Το μόνο που καταφέρνει αυτή η «υπερβολή» είναι, οι αγριόχοιροι του τόπου να εξοικειώνονται με τον ήχο της τουφεκιάς, αδιαφορώντας σταδιακά… για το άκουσμά της! Γενικά, οι πολλές τουφεκιές στη διάρκεια της παγάνας, περισσότερο αρνητικά λειτουργούν, παρά θετικά.
Οι παγανιέρηδες, επίσης, θα πρέπει να είναι και άριστοι ιχνηλάτες, ώστε να μπορούν να αντιλαμβάνονται αν κάποια αγριογούρουνα (και πόσα) βγήκαν από τον κλοιό, ενώ καταδιώκονταν από τους σκύλους. Και, βέβαια, είναι περιττό να σημειώσει κανείς ότι… υπέρβαρος παγανιέρης δεν νοείται! Οι κυνηγοί που απαρτίζουν μία παγάνα είναι κατά τεκμήριο «γερά ποδάρια», ανθεκτικοί στις πολύωρες πορείες, “ευέλικτοι” και πεισματάρηδες μέσα στα πυκνά που διεξάγεται, συνήθως, η «αποστολή» τους.
Ο ισχυρός «κρίκος»…
Ο «κεντρικός παγανιέρης» ή οι «κεντρικοί παγανιέρηδες», αποτελούν τον πιο καίριο κρίκο της ομάδας: είναι αυτοί που αναλαμβάνουν την καθοδήγηση και τον χειρισμό των σκυλιών, ευρισκόμενοι στο κέντρο του κλοιού που σχηματίζουν οι υπόλοιποι κυνηγοί της παρέας… Σε ρόλο χρήσιμου και καθοριστικού “μπαλαντέρ”, ο κεντρικός παγανιέρης είναι αυτός που κάνει όλο το “παιχνίδι”!
Καλείται να οδηγήσει τα σκυλιά στα ίχνη του αγριόχοιρου, να δώσει το σύνθημα για την έναρξη της παγάνας και να ανταποκριθεί στις όποιες δυσκολίες προκύψουν…. Αυτός ελέγχει διαρκώς τις κινήσεις και την εργασία των σκύλων, αυτός ενημερώνει συνεχώς για το τι συμβαίνει, και αυτός κατευθύνει πότε πρέπει να ξεκινάνε ή να σταματάνε οι περιφερειακοί παγανιέρηδες. Επίσης, ο κεντρικός παγανιέρης είναι αυτός που θα μεσολαβήσει για να βοηθήσει και να προστατεύσει τους σκύλους, απέναντι σε ένα επιθετικό ή τραυματισμένο καπρί που έχει “κολώσει”. Και αυτός, βέβαια, είναι που θα αναλάβει το επικίνδυνο καθήκον να πάει στη “στάμπα”, είτε για να τρέψει σε φυγή, είτε για να «τελειώσει» έναν αγριόχοιρο που αμύνεται στο γιατάκι του.
Η καθοδήγηση των σκύλων
Ο κεντρικός παγανιέρης δεν μπορεί να παίξει τον ρόλο του, αν δεν τον ξέρουν και δεν τον εμπιστεύονται τα σκυλιά, ή αν ο ίδιος δεν έχει την ικανότητα να “επικοινωνεί” μαζί τους. Στη διάρκεια της παγάνας θα χρειαστεί να τα στείλει και να τα ξαναστείλει να ερευνήσουν ύποπτα σημεία, να τα ενθαρρύνει στις δύσκολες φάσεις, να τα βοηθήσει και να τα υποστηρίξει στις «μάχες» τους… Πρόκειται για έναν ρόλο με απαιτήσεις, που δεν μπορεί να διεκπεραιωθεί από κάποιον που δεν είναι έμπειρος, δεν είναι ψύχραιμος και δεν μπορεί να… σκέφτεται γρήγορα!
Άλλωστε, ο ίδιος αυτός κυνηγός μπορεί κάποιες φορές να μετατρέπεται και σε «κρυφό καρτέρι», όταν τα αγριογούρουνα -για διαφόρους λόγους- δεν κατευθύνονται προς τα καρτέρια, είτε γιατί πισωγύρισαν, είτε γιατί “δουλεύουν μέσα”…
Άνθρωπος για όλες τις δουλειές
Ο κεντρικός παγανιέρης είναι ο άνθρωπος… για όλες τις δουλειές! Σε μία παρέα μπορεί να υπάρχουν και δύο και τρία άτομα που να μπορούν να αναλάβουν αυτόν τον “ρόλο” (και αυτό είναι ιδανικότερο), συνήθως, όμως, η θέση αυτή αντιστοιχεί στον Αρχηγό της κάθε ομάδας.
