Τα φετινά μεγαλειώδη μπασίματα της τσίχλας, οδεύουν προς το τέλος τους.
Ακόμα όμως και να συνεχιστούν με ένταση μέσα στο Νοέμβρη, δεν θα εντυπωσιάσουν πιότερο τους κυνηγούς. Γιατί έγινε βίωμα στους περισσότερους, ιδιαίτερα μετά τις 17 του Οκτώβρη, η κατ εξακολούθηση συνάντησή τους με τις μπασιάρες τσίχλες.
Σήμερα το ξάφνιασμα μεταφέρεται σε άλλης μορφής κυνήγι. Αυτό που γίνεται στα εγκατεστημένα, στα «πιασμένα» πουλιά, όπως συνηθίζουμε να τα αποκαλούμε. Αυτό το πρώιμης μορφής κυνήγι «χειμωνιάτικου» τύπου, απευθύνεται στους καρτεριτζήδες, αλλά κυρίως στους περπατητάδες κυνηγούς, που με τα πόδια τους εξουδετερώνουν το μειονέκτημα της απουσίας άλλων κυνηγών και της κυνηγετικής «πίεσης» που υποχρεώνει τις τσίχλες να ανεμίσουν.
Είναι πρωτόγνωρες οι καταστάσεις που αντιμετωπίζουν φέτος οι κυνηγοί. Να προσπαθούν, ιδιαίτερα οι πολύπειροι, να συνδυάσουν το τόπο που μπορεί να συναντήσουν πουλιά ενός μπασίματος και ταυτόχρονα πουλιά πιασμένα. Και είναι αρκετοί αυτοί οι κυνηγότοποι που πληρούν και τις δύο προϋποθέσεις. Απλώνονται από τα δυτικά μέχρι τα ανατολικά και από τη Θεσσαλία μέχρι τις νότιες εσχατιές της χώρας.
Φέτος τα λιοστάσια, αδιάφορο αν έχουν λίγο ή άφθονο καρπό, μετατρέπονται σε πεδία υψηλών προδιαγραφών και καρπώσεων. Και όχι μόνο τα ρεβένια, αυτά που βρίσκονται στις πλαγιές των λόφων και των χαμηλών βουνών, αλλά και όσα βρίσκονται στο επίπεδο της θάλασσας.
Αυτές οι τσίχλες που επέλεξαν με τον ερχομό τους στη χώρα, ένα τόπο, δεν θα είναι παντοτινές, ιδιαίτερα αυτές των χαμηλών υψομέτρων. Ένα σημαντικό μέρος των πουλιών θα μετακινηθεί, όχι υποχρεωτικά στον άξονα βορρά-νότου, όπως γίνεται στη φθινοπωρινή μετανάστευση, σε τόπο με ποικιλία τροφής και περισσότερη ασφάλεια. Θα γίνουν δηλαδή οι λεγόμενες οριζόντιες μετακινήσεις, αυτές που συχνά μπερδεύουν τους κυνηγούς και τους κάνουν να πιστεύουν ότι πρόκειται για όψιμα μπασίματα.
Αν όμως είναι απίστευτο το κυνήγι στα πιασμένα πουλιά Οκτώβρη μήνα, τότε πρόκειται περί «θαύματος» να μιλάμε για απογευματινό κυνήγι, που όμως έχει ξεκινήσει και μάλιστα με ικανοποιητικές καρπώσεις. Κάποιοι κυνηγοί ίσως νομίζουν ότι μιλώ για το απογευματινό που ακολουθεί ένα καλό μπάσιμο, όταν οι τσίχλες που δεν θα φύγουν το σούρουπο της ίδιας μέρας, ψάχνουν θέση για κούρνιασμα. Αυτές που τις βλέπουμε να πηγαινο-έρχονται προς και από όλες τις κατευθύνσεις, μη γνωρίζοντας το τόπο και τις ασφαλείς θέσεις κούρνιας.
Αντίθετα μιλώ για τα πουλιά εκείνα που κάνουν συγκεκριμένη διαδρομή, από τις καλλιέργειες που βόσκησαν ολημερίς και ανηφορίζουν στα «ντυμένα» για να κουρνιάσουν. Για το απογευματινό που θα γίνεται στους μήνες που έρχονται και που συχνά το απολαμβάνουμε περισσότερο από το πρωινό κυνήγι.
