Το «τζόκερ» του Οκτώβρη µε τα µπασίµατα – Μία εξήγηση για το τι συνέβη φέτος με τις τσίχλες
Όπως όλα τα ωραία έχουν σύντομο τέλος, έτσι και τα μπασίματα της τσίχλας φθάνουν τούτες τις μέρες στο τέλος τους. Όμως ο κυνηγός έχει μπροστά του ένα 4μηνο διάστημα δράσης και σε αυτό πρέπει να στρέψει πλέον την προσοχή του και να προγραμματίσει τις αποδράσεις του
Στη διάρκεια των μπασιμάτων της τσίχλας ο κυνηγός αναζητά τις μέρες εκείνες που τα μάτια του θα γεμίζουν με πουλιά και το τουφέκι του θα βροντά ασταμάτητα.
Με τις προσδοκίες να παίρνουν “σάρκα” τις μέρες που ο ίδιος θα βρίσκεται στο βουνό, ακόμα και αν μέσα στις 35-40 μέρες που διαρκούν τα μπασίματα είναι αδύνατο να παρευρίσκεται περισσότερες από 5-6 φορές. Θέλει ο ίδιος να πιάσει τον πρώτο λαχνό, το “τζόκερ”, και είναι σε μεγάλο βαθμό αδιάφορο, αν θα μπουν συνολικά στη χώρα λίγα ή πολλά πουλιά.
Οι αλλαγές του καιρού
Με αυτό το σκεπτικό και τις ελπίδες πορεύονται οι κυνηγοί των μπασιμάτων, αρνούμενοι -στην πλειοψηφία τους- να αποδεχθούν ότι οι συνθήκες που διέπουν το κυνήγι των μεταναστευτικών πουλιών έχουν μεταβληθεί.
Οι μεταβολές αυτές έχουν να κάνουν με τον καιρό και την κλιματική αλλαγή, αλλά και με τις κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες που επικρατούν, ιδιαίτερα τη χρονιά που διανύουμε με τα “καυτά” ενεργειακά προβλήματα και τις επιπτώσεις που όλοι νιώθουμε στο “πετσί” μας.
Όντας, λοιπόν, φορτωμένος ο κυνηγός με τα δυσβάσταχτα οικονομικά προβλήματα, δεν έχει τα ψυχικά περιθώρια να του την “κάνουν” και τα πουλιά, αφού μάλιστα κατάφερε να αποδράσει στο βουνό. Τι να λένε οι 3-5 τσίχλες στην τσάντα, όταν η δυνατότητα να τις ξανασυναντήσει θα είναι μετά από 5 ή 6 μέρες, ανάλογα με το πότε του επιτρέπει η βδομαδιάτικη εργασία του.
Κι ύστερα είναι και οι κυνηγοί που προγραμματίζουν ένα 10ήμερο αδείας από την εργασία τους και περιμένουν να συμβεί το μεγάλο μπάσιμο, να πιάσουν το “τζόκερ” μέσα στο διάστημα που επέλεξαν. Και παίρνουν τα πάνω τους όταν το πιάσουν ή αντίθετα “μαυρίζουν”, αν οι μέρες είναι “χλωμές” σε πουλιά, ακόμα και αν οι καρπώσεις τους είναι καθημερινές.
Λίγα καθημερινά ή πολλά µία μέρα
Γιατί αυτό ακριβώς συνέβη φέτος με τα μπασίματα. Να δίνουν από λίγα πουλιά καθημερινά και για διάστημα που συνολικά να προσεγγίζει τις 30 μέρες. Χωρίς να γίνει το “μεγάλο” το πανελλαδικό και ηχηρό μπάσιμο, που ο απόηχος του εκτείνεται από τους εθνικούς και επαρχιακούς δρόμους, μέχρι τους φούρνους και τα καταστήματα κυνηγετικών ειδών.
Αλλά χωρίς να γίνει και το αναγκαστικό κυνηγετικό διάλειμμα, λόγω των κακών καιρικών συνθηκών, αυτό που προκαλεί τη δυσφορία των κυνηγών, αν μάλιστα συμβεί μέσα στο δεύτερο 15ήμερο του Οκτώβρη.
Ο Οκτώβρης είναι ο μήνας που ο συνηθέστερος άνεμος είναι ο βοριάς, ο άνεμος που ταξιδεύει τα πουλιά και ακριβώς γι αυτό τα μπασίματα της τσίχλας γίνονται κατά τη διάρκεια του συγκεκριμένου μήνα.
Αλλά η αστάθεια στην ανώτερη ατμόσφαιρα φέρνει μέσα στον μήνα και τα χαμηλά βαρομετρικά με τους νοτιάδες και τις βροχές. Μέρες κακοκαιρίας που τα τουφέκια σιγούν αναγκαστικά, καθώς μπασίματα με βροχή δεν γίνονται.
Με αποτέλεσμα να δυσανασχετεί ο κυνηγός για τις χαμένες μέρες, πόσο μάλλον όταν βρέχει το Σαββατοκύριακο. Τρανό παράδειγμα δυσφορίας αποτέλεσε το προηγούμενο Σ/Κ 5-6 Νοέμβρη, που οι βροχές, που επιτέλους ήρθαν, κράτησαν μέσα τους κυνηγούς, στερώντας τους ένα διήμερο δράσης.
Πριν και μετά την κακοκαιρία
Φέτος όμως ο κυνηγός δεν είχε την έγνοια του καιρού. Σαν είχε χρόνο έπαιρνε το τουφέκι και κινούσε να συναντήσει τις τσίχλες. Και ευλογούσε την υπέρτατη δύναμη για την καλοκαιρία και την ευκαιρία της εξόδου. Χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι αυτή η παρατεταμένη καλοσύνη γίνεται “μπούμερανγκ” στην ευόδωση της προσδοκίας του για το μεγάλο μπάσιμο.
Γιατί από χρόνια είναι γνωστό, ότι το καλό μπάσιμο γίνεται λίγο πριν ξεσπάσει η κακοκαιρία, που τα πουλιά βιάζονται μην τα προλάβει ο καιρός. Γεγονός που συνέβη δύο φορές φέτος στη δυτική Ελλάδα (Ήπειρος), που πρώτη υποδέχεται τα χαμηλά βαρομετρικά. Αλλά το πανελλαδικό μπάσιμο με το μεγάλο “μέτωπο” πουλιών θα συμβεί αμέσως μετά το διάλειμμα της κακοκαιρίας των 2-4 ημερών, ιδιαίτερα αν το διάλειμμα συμβεί μέσα στο 2ο δεκαπενθήμερο του Οκτώβρη.
Όταν οι τσίχλες με προορισμό τη χώρα μας είναι καθηλωμένες έξω από τα βόρεια σύνορα και περιμένουν να βελτιωθεί ο καιρός για να μπουν μαζικά.
Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά
Το κυνήγι της τσίχλας διαρκεί ένα 5μηνο διάστημα μέσα στη κυνηγετική περίοδο. Με τον Οκτώβρη, τον μήνα των μπασιμάτων, να καλύπτει μόνο το 1/5 περίπου του ωφέλιμου χρόνου. Διάστημα σημαντικό για τη συνάντηση του κυνηγού με τις τσίχλες μετά την επτάμηνη απουσία τους από τη χώρα και με τον πρόσθετο λόγο, ότι έχει την πιθανότητα να αντιμετωπίσει ένα μεγάλο αριθμό πουλιών μέσα σε ένα πρωινό.
Αλλά όπως όλα τα ωραία έχουν σύντομο τέλος, έτσι και τα μπασίματα της τσίχλας φθάνουν τούτες τις μέρες στο τέλος τους. Όμως ο κυνηγός έχει μπροστά του ένα 4μηνο διάστημα δράσης και σε αυτό πρέπει να στρέψει πλέον την προσοχή του και να προγραμματίσει τις αποδράσεις του. Χωρίς να μεμψιμοιρεί γιατί δεν έμεινε ικανοποιημένος από τα μπασίματα και να απογοητεύεται γιατί δεν ζεστάθηκε η κάννη του όπλου του.
Αντίθετα να νιώθει τη σιγουριά ότι οι τσίχλες ήρθαν, ότι δεν αγνόησαν τη χώρα μας και στράφηκαν αλλού.
Οι τσίχλες και ο χρόνος είναι µπροστά
Μπασίματα σε συνολικό αριθμό πουλιών έγιναν. Οι τσίχλες έμπαιναν καθημερινά για 30 περίπου μέρες, άλλοτε λίγες και άλλοτε περισσότερες. Έμπαιναν οι πολλές τη νύχτα, όπως άλλωστε ορίζει το ωράριο της ταξιδιάρας τσίχλας, αλλά φέτος ταξίδεψε νύχτα ένας πολύ μεγαλύτερος αριθμός πουλιών, λόγω της υψηλής θερμοκρασίας στη διάρκεια της μέρας.
Και αυτός είναι ο λόγος που τα μπασίματα είχαν μικρή διάρκεια από 35 μέχρι 50 λεπτά. Και αυτές τις τσίχλες, τις καλές αριθμητικά, θα βρει ο κυνηγός μπροστά του, όταν το κυνήγι φορέσει τον χειμωνιάτικο μανδύα.
Καταλήγοντας να έχουμε κατά νου ότι σημασία δεν έχει να πιάσουμε το “τζόκερ” των μπασιμάτων, όσο να ζήσουμε πολλές καλές μέρες τον χειμώνα, εκεί που ουσιαστικά διεξάγεται το κυνήγι της τσίχλας.
