Τα καλαμπόκια στον Νότο προσφέρουν ευκαιρίες: Για φάσσες, αγριοπερίστερα και ορτύκια
Οι καλλιέργειες καλαμποκιού αυξήθηκαν αρκετά στα μέρη του Νότου, δίνοντας περισσότερες ευκαιρίες για καλά κυνήγια σε όσους ασχολούνται με τη φάσσα, τα αγριοπερίστερα και το ορτύκι
Τρία πουλιά έρχονται με κλειστό φτερό από ψηλά και όσο πλησιάζονται φαίνονται σαν θηρία, είναι οι πρώτες φάσσες της χρονιάς. Πλανάρουν ανοιχτά αλλά με την τουφεκιά η μία σκάει στον αέρα και κάνει την αρχή για φέτος.
Στα ορεινά και ηµιορεινά
Μπορεί τα αγριοπερίστερα να ήταν λίγα από την αρχή της σεζόν, αλλά οι πρώτες φάσσες άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους στον νότο. Το μειονέκτημα είναι ότι ενώ τα καλαμπόκια είναι αρκετά, η βροχή της προηγούμενης εβδομάδας γέμισε χορτάρι πολλά από αυτά, περιορίζοντας τις επιλογές για τον κυνηγό και η ελπίδα έχει μεταφερθεί σε κάποια τελευταία που δεν έχουν κοπεί ακόμα. Κομμάτια ορεινά και ημιορεινά που βρίσκονται δίπλα από τα ριζοβούνια είναι “θάνατος” αυτές τις μέρες που η μετανάστευση είναι μαζική και τα πουλιά περνούν κυριολεκτικά από παντού.
Από παιδάκι που ήμουν, το θέρισμα των καλαμποκιών με γέμιζε ελπίδες και σήμαινε μία νέα κυνηγετική σελίδα στην χρονιά που διανύαμε.
Αυτό άλλωστε, μόνο περίεργο δεν είναι, καθώς όταν κόβονταν τα καλαμπόκια είχε μπει πια Οκτώβριος, οι πρώτες τσίχλες είχαν φτάσει και τα καλά μπασίματα της φάσσας ήταν ακόμα πίσω.
Για αρκετά χρόνια, η καλλιέργεια του καλαμποκιού είχε μειωθεί αισθητά στον νότο. Δεν είχαν καλή απόδοση και ουσιαστικά ήταν ασύμφορη για τους αγρότες. Έτσι, όμως, χανόταν μία πολύτιμη πηγή τροφής για ένα σωρό θηράματα ακόμα και τον χειμώνα.
Αυξήθηκαν οι καλλιέργειες
Φέτος τα καλαμπόκια έχουν και πάλι μία αύξηση, καθώς “μπήκαν” χωράφια που είχαν πάρα πολλά χρόνια να μπουν. Αυτή η εξέλιξη είναι αποτέλεσμα της αύξησης του κόστους των ζωοτροφών, εξέλιξη που κάνει την καλλιέργεια των καλαμποκιών πιο προσοδοφόρα απ’ ότι στο παρελθόν.
Η ψύχρα έχει αρχίσει να γίνεται πιο έντονη τις τελευταίες μέρες, και ειδικά στα ημιορεινά η θερμοκρασία το πρωί κυμαίνεται σε μονοψήφια νούμερα, ενώ μετά τις τελευταίες βροχές επικράτησαν βοριάδες. Στο σήκωμα του ήλιου ο τόπος κιτρινίζει από τα καλαμπόκια που απλώνονται μπροστά. Κάνω μία γρήγορη βόλτα μέσα στο χωράφι για να δω αν έχει σπασμένα σπόρια και να προλάβω να αλλάξω μέρος αν δεν έχει.
Ένα κακό για εμάς τους κυνηγούς, στους τόπους που οι καλαμποκιές δεν μετρούν εκατοντάδες στρέμματα αλλά είναι περιορισμένες (ειδικά στα ορεινά), είναι ότι πολλοί βοσκοί βάζουν μέσα τα ζώα αμέσως μετά το θέρισμα κι αυτά εξαφανίζουν, στην κυριολεξία, κάθε κόκο καρπού από το χωράφι. Χαμένος κόπος το καρτέρι σε τέτοια χωράφια.
Οι φάσσες μπορεί να χαμηλώσουν, μπορεί να φέρουν δύο βόλτες αν υπάρχουν μεγάλα δέντρα, αλλά ποτέ δεν θα “στρώσουν”. Σκανάρουν το χώμα από ψηλά και δεν πλησιάζουν.
Τα αγριοπερίστερα
Παλιότερα, που οι καλαμποκιές ήταν πραγματικά πολλές μάζευαν τα αγριοπερίστερα που κατέβαιναν από τα γύρω βουνά για φαγητό.
Δυστυχώς όμως, έχουν γίνει δυσεύρετα κι αυτά και οι ελπίδες μεταφέρονται για πιο αργά τον Οκτώβρη στα περάσματα της φάσσας. Λίγα είναι τα κομμάτια στα σύνορα Αρκαδίας – Μεσσηνίας που τράβηξαν μικρό αριθμό αγριοπερίστερων φέτος και για λίγες μέρες.
Με τον φετινό καιρό έχουμε ένα εξής παράδοξο: Κάποια καλαμπόκια θερίστηκαν νωρίς τον Σεπτέμβρη με αποτέλεσμα ή να έχουν φρεζαριστεί ή να έχουν γεμίσει χορτάρι, ενώ άλλα τα πρόλαβε η βροχή στις 15 του Οκτώβρη, γέμισαν λάσπη και έμειναν πίσω.
Το χορτάρι το απεχθάνονται οι φάσσες και τα αγριοπερίστερα, ειδικά το πρωί γιατί είναι γεμάτο υγρασία. Χίλιες φορές λοιπόν το καρτέρι στα φρεζαρισμένα.
«Πονοκέφαλος» η φυλάχτρα
Ένας πονοκέφαλος στα καρτέρια στις καλαμποκιές είναι η φυλάχτρα. Λίγα είναι τα κομμάτια που προσφέρουν φυσική κάλυψη, οπότε ένα δίχτυ παραλλαγής ή μερικά κλαδιά επιβάλλονται. Μία ακόμα εύκολη λύση είναι το κόψιμο καλαμιών σε γωνία με μία ψαλίδα και το χώσιμο τους στο χώμα.
Η φυλάχτρα πρέπει να είναι στον ίσκιο, καθώς οι φάσσες μπαίνουν πάντα από ψηλά και τα βλέπουν όλα. Σε αντίθεση με τα καρτέρια της φάσσας στο βουνό, ο κάμπος χρειάζεται μία πιο οξυδερκή κυνηγετική κρίση για το ποια είναι η κατάλληλη στιγμή που θα σηκωθεί κάποιος να τουφεκίσει.
Είναι λεπτή η γραμμή για να καταλάβεις πότε είναι η πιο βολική ευκαιρία που θα σου δώσουν τα πουλιά και πότε η συμπεριφορά τους δηλώνει, ότι θα πλησιάσουν ακόμα περισσότερο ή θα χαθούν στο βάθος του κάμπο.
Πολλά τοπιάρικα ορτύκια περνούν τη µέρα τους στα θερισμένα. Μιλώντας ωστόσο για ευκαιρίες στα καλαμπόκια, δεν γίνεται να μην αναφέρουμε τα ορτύκια.
Πολλά τοπιάρικα περνούν τη μέρα τους στα θερισμένα, ενώ τα μικρά περασματάκια τους που συνεχίζουν να γίνονται μαζί με τις τσίχλες φέτος, βάζουν “φρέσκα” πουλιά στα καλαμπόκια σχεδόν συνέχεια.
Μεγάλο ενδιαφέρον και για τους λάτρεις της φέρμας αυτές τις μέρες. Η καλύτερη περίοδος άλλωστε για αυτή την καλλιέργεια, είναι από τις 20 μέχρι τις 30 του μήνα.
