Στην Μαγιόρκα για κυνήγι πέρδικας με παγάνα: Στον «στρατώνα» των κοκκινοπόδαρων
Η Ισπανία είναι η χώρα της κοκκινοπόδαρης πέρδικας (red- legged partridge ή French partridge) και στη Μαγιόρκα υπάρχει ένα από τα πολλά κτήματα που προσφέρουν το οργανωμένο κυνήγι της.
Όταν κάποιος ακούει για Μαγιόρκα ο νους του πάει σε διακοπές, καθότι το νησί αυτό των Βαλεαρίδων είναι διάσημος τουριστικός προορισμός κυρίως για Βρετανούς τουρίστες. Αν είσαι ακόλουθος του τένις, δε, η σκέψη μπορεί να πάει στον γνωστό κορυφαίο αθλητή Ραφαέλ Ναδάλ.
Για μένα όμως η Ισπανία είναι η χώρα της κοκκινοπόδαρης πέρδικας (red- legged partridge ή French partridge) και στη Μαγιόρκα υπάρχει ένα από τα πολλά κτήματα που προσφέρουν το οργανωμένο κυνήγι της.
Μέσα Σεπτέμβρη µε μέσα Απρίλη
Το Las Barracas (που μεταφράζεται σε στρατώνες στα Ελληνικά), έκτασης 1.000 εκταρίων, βρίσκεται 20 χιλιόμετρα μακριά από την πρωτεύουσα Πάλμα και ανήκει στην οικογένεια Rossinol. Κάθε χρόνο απελευθερώνονται για σκοπούς κυνηγίου 160.000 κοκκινοπόδαρες πέρδικες τις οποίες έχουν την ευκαιρία να καρπωθούν οι περίπου 800 κυνηγοί (100 γκρουπ των 8 κυνηγών) που επιλέγουν το συγκεκριμένο κτήμα, από τα μέσα του Σεπτέμβρη μέχρι τα μέσα του Απρίλη που διεξάγεται το κυνήγι.
Ήθελα εδώ και πολλά χρόνια να κυνηγήσω πέρδικες στην Ισπανία, αλλά το να οργανώσω ομάδα ο ίδιος αποδείκτηκε αδύνατο παρά τις προσπάθειες μου στο παρελθόν. Έτσι, όταν ο Marcus μου πρότεινε να συμμετάσχω σε ένα γκρουπ που προσπαθούσε να δημιουργήσει για ένα κυνήγι δύο ημέρων έχοντας ο ίδιος κλείσει τις συγκεκριμένες μέρες μέσω της εταιρείας οργάνωσης κυνηγίου που διατηρεί, της Αbsolute Wingshooting, δεν δίστασα καθόλου. Ένα τηλεφώνημα χρειάστηκε για κάποιες διευκρινήσεις, συμφωνία των όρων και επιβεβαίωσα τη συμμετοχή μου.
Παρασκευή 14/10 λίγο μετά το μεσημέρι προσγειωνόμουν στην Πάλμα όπου με παράλαβε ο Marcus.
Με άλλα δύο από τα μέλη της ομάδας να φθάνουν δύο ώρες αργότερα, πήγαμε σε ένα εστιατόριο στο παραλιακό μέτωπο της πόλης για ψαράκι, πριν επιστρέψουμε στο αεροδρόμιο για τους συνκυνηγούς μου.
Πρώτη γνωριμία
Πρώτη γνωριμία, φόρτωμα των αποσκευών και πήραμε το δρόμο για το κατάλυμα. Οι υπόλοιποι της κυνηγετικής παρέας θα έφταναν το βράδυ και θα μας συναντούσαν στο δείπνο.
Φτάνοντας στο κτήμα συνειδητοποίησα ότι ο βιότοπος έμοιαζε πάρα πολύ με αυτόν της Κύπρου. Μικροί πευκόφυτοι λόφοι με αρκετούς θάμνους και άλλη βλάστηση, κοιλάδες και επίπεδα εδάφη όπου δέσποζαν οι αμυγδαλιές και οι χαρουπιές. Και ενώ οδηγούσαμε στο χωματόδρομο, μέχρι να φτάσουμε στο κατάλυμα βλέπαμε πέρδικες, πολλές πέρδικες, να βόσκουν αμέριμνες στα χωράφια προδιαθέτοντας μας για το τι θα ακολουθούσε τις επόμενες δύο μέρες.
Πρώτη δουλειά με το που φτάσαμε και μετά που τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτια μας ήταν να διαλέξουμε το ζευγάρι των όπλων με το οποίο θα κυνηγούσαμε. Η δική μου επιλογή δύο ίδια Berretta 686 Silver Pigeon.
Με παγάνα
Το κυνήγι της πέρδικας στο Las Barracas όπως και στην Ισπανία γενικότερα γίνεται με τη μέθοδο της παγάνας. Οι κυνηγοί τοποθετούνται στη γραμμή, περίπου 30 μέτρα απόσταση ο ένας από τον άλλο, συνήθως στην κοιλάδα, και οι παγανιστές ξεκινούν από τον απέναντι λόφο σπρώχνοντας τα πουλιά πάνω από τα όπλα και τον λόφο που βρίσκεται στη πλάτη των κυνηγών.
Οι κυνηγοί έχουν την ευκαιρία να κτυπήσουν πουλιά που ανάλογα από το που ξεσηκώθηκαν έχουν διαφορετική ταχύτητα, πετούν σε διαφορετικά ύψη και προσεγγίζουν σε διαφορετικές αποστάσεις. Γενικά μία ποικιλία βολών που τεστάρει τις σκοπευτικές ικανότητες του οποιουδήποτε.
Και ας μην βιαστούμε να κρίνουμε ότι αυτό δεν είναι κυνήγι αλλά μία διαδικασία σκόπευσης, επειδή στο δικό μας DNA το κυνήγι της πέρδικας είναι συνυφασμένο με περπάτημα και σκυλιά. Αυτή είναι η δική μας παράδοση κι αυτό που γίνεται στην Ισπανία η δική τους. Και για μένα ο σεβασμός και η αποδοχή της παράδοσης του οποιουδήποτε είναι όρος απαράβατος είτε μου αρέσει είτε όχι.
Η διαδικασία του κυνηγιού ξεκίνησε το πρωί της επομένης αφού μαζευτήκαμε όλοι, κυνηγοί, παγανιστές, γεμιστές των όπλων, συνοδοί και άλλοι στο προαύλιο του καταλύματος. Σε κάθε κυνηγό αποδόθηκε ένας προσωπικός συνοδός για να καταγράφει τα κτυπημένα πουλιά και ένας γεμιστής όπλων.
Ο δεύτερος έχει την ευθύνη να γεμίζει τα όπλα, ώστε με το που ο κυνηγός θα αδειάσει το πρώτο όπλο ή έστω θα ρίξει ένα φυσίγγιο να παραλάβει το άδειο όπλο και να πασάρει στον κυνηγό το δεύτερο γεμάτο και έτοιμο για χρήση. Για τον τρόπο παράδοσης και παραλαβής των όπλων μάς έγινε πρακτική παρουσίαση και μας δόθηκαν σχετικές οδηγίες, ώστε να ακολουθηθούν κανόνες ασφαλείας για την προστασία όλων των εμπλεκομένων στο κυνήγι.
Ένταση και πίεση
Ακολούθως τραβήξαμε κλήρο για τη θέση που θα κρατούσαμε στη γραμμή για την πρώτη παγάνα (drive). Η θέση διαφοροποιείται με κάθε επόμενο drive. Αν για παράδειγμα τράβηξες τον αριθμό 1 για την πρώτη παγάνα στη δεύτερη θα είσαι το δύο και ούτω καθεξής.
Σε κάθε μία από τις δύο μέρες κάναμε 3 drives το πρωί σταματούσαμε για γεύμα στην ύπαιθρο σε συγκεκριμένα σημεία – ορόσημα με καταπληκτική θέα μέχρι τη θάλασσα. Παραδοσιακά τάπας και κάθε λογής κρεατικά ψημένα σε ψησταριά μπάρμπεκιου συνοδευόμενα από Ισπανικά κρασιά αποτελούσαν το μενού. Ύστερα από το φαγητό ακολουθούσαν δύο απογευματινά drives με τα οποία ολοκληρωνόταν η κυνηγετική μέρα.
Όσο για το κυνήγι αυτό καθαυτό θα πρέπει να το ζήσει κάποιος για να νιώσει την ένταση και την πίεση που σε καταλαμβάνει όταν οι πέρδικες βγαίνουν από τα πεύκα και πέφτουν στο πόστο σου κατά δεκάδες ή και εκατοντάδες στο δεκάλεπτο, περίπου, που κρατάει η κάθε παγάνα.
Θα πρέπει να κρατήσεις την αυτοσυγκράτηση και την ψυχραιμία σου, ώστε να μην παρασυρθείς σε συνεχόμενες και άκαρπες ντουφεκιές και να κάνεις σωστές επιλογές αναφορικά με τα πουλιά που θα κτυπήσεις για να έχεις ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα, όχι τόσο όσον αφορά την κάρπωση, γιατί αυτή είναι δεδομένη λαμβάνοντας υπόψη την πληθώρα των πουλιών, αλλά σε σχέση με την προσωπική ικανοποίηση που δίνουν οι δύσκολες ή/και οι μπηχτές βολές.
Η πειθαρχεία είναι εξίσου σημαντική πέραν των πιο πάνω για να συγκρατήσεις και το κόστος, αφού κάθε πουλί πέραν του αριθμού που σου δίνεται με το πακέτο πληρώνεται αδρά.
Αν συνεχίσεις ύστερα από τα πρώτα 2-3 drives να κτυπάς κοντινά και εύκολα πουλιά θα εκτοξεύσεις τον λογαριασμό σου στα ύψη και με ταχύτητα μεγαλύτερη της… κοκκινοπόδαρης πέρδικας.
Στο νησί µου σε 10 χρόνια
Δεν υπάρχει λόγος να αναφερθώ σε νούμερα, ο καθένας μπορεί να υποθέσει, θα περιοριστώ να πω μόνο ότι την χαμηλότερη κάρπωση την είχα στο πρώτο drive της δεύτερης ημέρας με 10 πέρδικες και την ψηλότερη στο δεύτερο της πρώτης με 28 πουλιά
