Σταρήθρα, Τσιφτάς ή Τσιφτιάς, Καμποσταρήθρα, Γαϊδουροσταρήθρα, Φίστης (Νάξος), Τσακρόστρουθος (Κύπρος). Πολλές ονομασίες για ένα πουλί που η παρουσία του είναι «σήμα κατατεθέν» στον καλοκαιρινό κάμπο της Ελλάδας, όπου διαβιεί κυρίως ως επιδημητικό και μερικώς μεταναστευτικό πτηνό.
Η σταρήθρα είναι στρουθιόμορφο πτηνό της οικογένειας των Εμπεριζίδων (τσιχλόνια) και η επιστημονική του ονομασία είναι Emberiza calandra (Linnaeus, 1758). Μοιάζει με ένα στρουμπουλό θηλυκό σπουργίτι και δεν παρουσιάζει φυλετικό διμορφισμό, δηλαδή το αρσενικό είναι όμοιο με το θηλυκό, μόνο λίγο μεγαλύτερο.
Παρόλο που μοιάζει με σπουργίτι, είναι αδύνατο να το μπερδέψεις, εκτός των άλλων λόγω της χαρακτηριστικής του φωνής. Μια μοναδική επαναλαμβανόμενη τρίλια που τραγουδά μόνο το αρσενικό καθισμένο πάντοτε στην κορφή μιας γκορτσιάς, πάνω στον πάσσαλο του φράχτη και γενικά στο πιο ψηλό και ανοιχτό σημείο που θα βρει, για να τον ακούνε και να τον βλέπουν όλοι.
Σε κάμπους και ανοικτές περιοχές με διάσπαρτα δένδρα και θάμνους αναζητά την τροφή της, αλλά και σε αγροτικές περιοχές με φράχτες, σε χέρσα, σε υγροτόπους, σε λιβάδια, παντού μπορείς να συναντήσεις τη μικρή σταρήθρα. Κινείται συνήθως σε μικρά κοπαδάκια και καθώς πετά βγάζει σύντομους, κοφτούς φθόγγους που σε προειδοποιούν από μακριά για τον ερχομό της.
Το απόγευμα τα κοπαδάκια δείχνουν μια ιδιαίτερη κινητικότητα, καθώς περνούν για να μαζευτούν και να κουρνιάσουν. Μάλιστα, αν στην περιοχή υπάρχουν νερά, προτιμά να διανυκτερεύσει στα καλάμια, για μεγαλύτερη ασφάλεια.
Είναι σχεδόν αδύνατο να βρεθείς τώρα στην έναρξη του κυνηγιού στις ζώνες διάβασης και να μην ακούς σταρήθρα να κελαηδάει. Είναι η μόνιμη ηχητική υπόκρουση των καλοκαιρινών αγρών και, για όσους μεγάλωσαν μέσα στη φύση, μια νότα νοσταλγίας που τους ταξιδεύει πίσω στα παιδικά τους χρόνια, με την επαναλαμβανόμενη (αλλά ποτέ βαρετή) τρίλια της να συνοδεύει τις ατέλειωτες περιπλανήσεις στους κάμπους…
Απολαύστε την να κελαηδάει…
